ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.8.27

တစ္ေယာက္သည္ စိတ္ဝိညာဉ္ကို ေပး၍ ျဖစ္ေစ အေသြးအသားကို စေတး၍ ျဖစ္ေစ နတ္ဆိုးမ်ားကို ဆင့္ေခၚႏိုင္သည္။ ေကာင္းသၫ့္ ကိစၥမွလြဲ၍ က်န္သၫ့္ ကိစၥတိုင္း အေပးအယူျပဳလုပ္ႏိုင္ၾကသည္ ။ ဆႏၵရိွရွိ‌ေပးလာသၫ့္ အရာမ်ားက ပိုအစြမ္းထက္ေသာေၾကာင့္ ဒီဓေလ့အား နတ္ဆိုးက်င့္ႀကံသူမ်ားက ေခ်ဖ်က္ၾကျခင္း မရိွေပ ။ သူတို႔အား ေထာက္ေခ်ာက္ဆင္ျခင္းမွ ကာကြယ္ဖို႔ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကိုလည္း ခ်မွတ္ထားၾကေသးသည္ ။

ဟြားရန္သည္ အစီအရင္အား ခနခနေရးဆြဲခဲ့ျပီး အဆက္မျပတ္က်ဆံုးသၫ့္တိုင္ သူမ စိတ္ဓာတ္မက်ေသးေပ ။ သူမ ဆင့္ေခၚသၫ့္ သူမွာ သာမန္နတ္ဆိုးမ်ားနဲ႔ မတူေသာေၾကာင့္ပင္။ ဆင့္ေခၚရျခင္းသည္ သူမ၏ စိတ္ဝိညာဉ္အား ဝန္ထုတ္ဝန္ပိုး ျဖစ္ေစသည္ ။ ျပာက်သြားေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာလည္း မနည္းမေနာျဖစ္ကာ ေတာင္ပို႔ေလးပင္ ျဖစ္ေပၚေနေတာ့သည္။
ညၪ့္နက္သၫ့္ အခ်ိန္တြင္ ဖိအားကို မခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပံုလ်က္ လဲက်သ‌ြားေတာ့သည္ ။ သူမ၏ အျမင္အာရံုသည္ မသဲကြဲေသာ္လည္း ျဖဴလြလြပံုရိပ္ကို ခပ္ဝါးဝါးေတြ့လိုက္ရကာ သူမ၏ ႏူတ္ခမ္းထက္တြင္ အၿပံဳးႏုႏုေလး ေပၚလာခဲ့သည္။ 

" ရွီရႈံး .. ေရာက္လာမယ္ဆိုတာ သိသားဘဲ ! " ေမာပန္းႏြမ္းႏွယ္ေနသၫ့္ အသံသည္ သူမ၏ ပင္ပန္းမႈနဲ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈအား သက္ေသျပလ်က္ ။ ခ်န္းယန္၏ အမႈအရာေအးစက္ေနသည္ကို ေတြ့လိုက္ကာ ဟြားရန္သည္ ျပာယာခတ္သြားေသာ္လည္း သူမ ခႏၶာကိုယ္သည္ လႈပ္ရွားဖို႔ မတတ္ႏိုင္ျဖစ္ရသည္ ။ ထိုသူသည္ သူမအနားသို႔ မေရာက္လာသျဖင့္ သူမအတြက္ ခ်န္းယန္အနားသို႔ မကပ္ႏိုင္ခဲ့ေပ ။ ပူေနြးသၫ့္ မ်က္ရည္မ်ားက ၾကမ္းျပင္ထက္သို႔ စီးက်သြားခဲ့၏ ။

ဟြားရန္သည္ ခ်န္းယန္ထံသို႔ လက္လွမ္းလိုက္သည္ ။ ရိွသမ်ွ အင္အားမွန္သမ်ွ လက္တြင္းသို႔ အားစိုက္ထုတ္ထားသျဖင့္ သူမ မ်က္ႏွာက အေရာင္ပိုေဖ်ာ့လာသည္ ။

" ငါတို႔က ဘဝခ်င္းမတူဘူး ! ၿပီးေတာ့ ဘာမွမသက္ဆိုင္ေတာ့ဘူး .. ေရွာင္ေလာ့ ေျပာသလို ငါ့ကို လာမပတ္သက္နဲ႔ေတာ့ .." ခ်န္းယန္သည္ ဟြားရန္၏ အရုပ္ႀကိဳးပ်က္ျပဳတ္က်သြားသၫ့္ လက္အား ခံစားခ်က္မဲ့သၫ့္ အၾကၫ့္တစ္ခ်က္ေပးလိုက္ၿပီး ေျပာသည္ ။ ဟြားရန္သည္ သူမအေၾကာက္ဆံုးကိစၥတစ္ခု ျဖစ္သြားသၫ့္ အလား ႏူတ္ခမ္းမ်ား တုန္ယင္သြားသည္ ။ ' မလုပ္ပါနဲ႔ .. မစြန႔္ပစ္ပါနဲ႔ .. ' သူမ ေရြးခ်ယ္မႈ မွားသၫ့္ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ထပ္မခံစားခ်င္ေတာ့ဘူး ။