Kiss Me Harder

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, some places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Again, Hindi ako perfect na Author kaya maraming Wrong grammars and error. Thank you.

Prologue

Natapos na ang Last Period ng klase namin at distinasyon ko ngayon ay ang locker ko. Ilalagay ko lang naman sa locker ang mga libro na hawak ko ngayon. Ello~ ang hirap kaya dalhin ito pauwi sa Bahay dahil mabigat ang mga ito, and besides magmumukha akong nerd na may mga hawak na libro, kulang nalang ang glass.

Nasa harap na ako ng locker ko. Kukunin ko sana ang susi sa Pouch ko ngunit alam kong mahihirapan ako sa pag-kuha dahil sa mga dala kong libro.

Nakaramdamdam nalang ako na may malambot na kamay ang humawak sa braso ko. Kilala ko na 'to. Hinayaan ko nalang.

"Eric, tigil-tigilan mo na ako, please?" Naiiritang saad ko na hindi nakatingin sa taong nakahawak ngayon sa braso ko. Si Eric kasi ang manliligaw ko since last last year. Ang tagal na niyang nanligaw sa akin pero wala eh, hindi ko talaga siya gusto.

"Who's Eric."

Napatigil ako sa pagkuha ng susi sa pouch ko ng mabosesan ang nagsalita. Nakakatakot. Shit, bakit siya nandito? At kailan niya pa ako kilala?

Hindi ako nagsalita dahilan para hilahin niya ako at isinandal sa locker ko. Ang then He corner me! Nakaramdam ako ng sakit ng isinandal niya ako. Manhid ba ito para hindi niya malaman na nasasaktan ako sa mga pinag-gagawa niya? What I mean is...ang sakit na ng likod ko.

Napapangiwi ako dahil sa nararamdaman ngunit nakatitig parin ako sa mata niyang maganda ngunit walang emosyon. Manhid nga talaga.

Napababa ang tingin ko sa mga librong nasa sahig na. Ngunit natulalang napatitig ako sa librong naapakan niya. Nagagalit ako...pero mas magagalit ang author nitong librong naapak niya!

Eh paano ba naman? Ang pinakamahalagang libro at ang pinaka favorite kong libro ay naapakan niya. Naapakan ng lapastangang walang emosyon na lalakeng nasa harapan ko ngayon at walang emosyon na nakatitig sa akin.

"G-get off m—" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng siniil niya ako ng halik!

Natulala ako. Marahas at parang ninanamnam niya ang labi ko. Parang may gusto siyang patunayan sa sarili niya habang hinahalikan ako. Teka, lollipop ba ang labi ko para ganito niya ako halikan? Ang sarap pala.

"K-Kiss Me... Harder"...WHAT?

Arturo Keil Montero, Damn you!

Napabalik ako sa aking katinuan ng maalala na First Kiss ko ito at para lang ito sa magiging asawa ko, soon!

Ng magkahiwalay na ang aming labi ay sinampal ko siya na sana hindi ko nalang ginawa. I slapped him and that's the reason kaya ang aking buhay ay magiging miserable. Bumakas sa mukha niya ang galit na kailan man ay hindi ko nakita dahil palagi itong walang emosyon. Naging masaya ako sa nakikita ngunit natakot din. Siya lang ata ang kinatatakutan ko.

Then after that...naramdaman ko nalang na napahiga na ako sa sahig at namimilipit sa sakit ng nararamdaman. Nakita ko pa ang paborito kong libro. 'Sa'yo ko ata nakuha ang salitang Kiss Me Harder sa Love Me Harder mo' ani ko sa utak ko. Kinakausap ko ang libro eh.

Umiitim na ang paligid at nanghihina na ako. Pumapatol siya sa babae...bakla siya!

He's Freaking Crazy!

Ano kaya ang magiging takbo ng buhay ko pagkatapos ng nangyari ngayon sa akin? Gigising ba akong buhay pa? O...gigising akong buhay ngunit mahihirapan at masasaktan pa. Wala sa dalawa ang gusto ko. I'm doomed!

MBU