The Merciless Stud (Hot Trans Series #3)

Chapter 21

Nakaawang ang bibig at tulala akong naka-tingin sakaniya. Ang mabibigat kong hininga ay sanhi nang malakas na pag-kabog ng puso ko. I can't believe what I just heard from him. I can't seem to take in what he just called me. Ang namumulang mukha sanhi sa posibleng pagkaka-inis at pag-titimpi ang nakikita ko sakaniya ngayon. Naka-tayo pa rin siya sa may lamesa habang ako nama'y malapit na sa entrada.

"Thank you." ngiti ko sabay kagat ng labi. Kinakain na naman ako ng karupukan. Ngunit imbes na mabahala roon ay bumalik na naman sa isip ko ang sinabi ni Tyson kanina.

He just called me Buttercup! The fuck! And he actually praised my cooking! At lahat ng iyon ay dahil sa pag-tatampo-tampo ko! A dark thought suddenly crossed my mind. Napa-ngisi ako ngunit agad ko rin iyong isinantabi.

"Mag-bayad ka na." Sabi ko habang malamyos na nag-lalakad pabalik sakaniya. Nang nasa tapat na ako ng lamesa ay mariin siyang naka-tingin sa'kin— dinudungaw ako. Naka-tingala naman akong ngumiti sakaniya.

"Sit down." Utos niya. Tumango ako at umupo pabalik sa upuan ko. His jaw clenched as he kept his intense glare at me. Naputol lamang ang nag-babanta at namamatyag niyang titig sa akin nang tinawag niya na ang staff.

"Bill, please." He uttered. Mabilis na kumilos ang staff. Pinanood ko ang kalkulado niyang galaw habang dinudukot ang black card niya mula sa black leather wallet niya. Namilog ang mga mata ko nang nakita ang brand niyon. Tom Ford.

Napa-lunok ako nang mapansin na bumalik na sa akin ang buong atensyon niya. I smiled awkwardly.

"You can't just walk away and roam around all by yourself. You have to wait and be wherever I'll be today. Do you understand?" He sternly said. I felt my throat tightened and I almost choked on my own saliva. I bit my lower lip. His eyes caught it and it made me feel more uncomfortable. Shit ka talaga, Tyson!

"Hihintayin lang naman sana kita sa entrance. Uh, while you pay." Dahilan ko. I saw how his jaw clenched in pure annoyance. Tang ina, parang mali pa atang nag-dahilan pa ako!

"Even so. Try pulling that stunt again while we're here and I'll make sure you're never coming with me again." Banta niya. Kumunot ang noo ko. Teka, ang angas netong lalaking 'tong pag-bantaan ako, ah! Eh kani-kanina lang eh natataranta siya! At sino ba ang nag-aya sa akin rito? I have just discovered a power I never thought I have upon him. At kahit gusto ko mang gamitin iyon ay sa tingin ko'y napaka-aga pa para roon. Hmm, wait until you taste your own medicine, Tyson Matheus. Maghintay ka!

"I won't." Sabi ko. He sighed as if he just let go of something heavy in him. Sakto namang bumalik na ang staff dala ang black card niya.

"Let's go." Aniya at tumayo na. Naalala ko na naman ang tinawag niya sa akin kanina. Bakit naman Buttercup? Dahil ba sa buhok ko? Naalala kong tinitigan niya kanina ang buhok ko sa sasakyan. Gosh! I can't believe na may ganun syang maiisip o kahit man lang ganung side niya! Napaka-unrealistic!

At bakit hindi niya na ako tinatawag ng ganun ngayon? Torpe ka rin palang damuho ka, eh! Aminin mo na kaseng may crush ka rin sa akin! For the assume na naman si bakla! Go!

"Let's go... what?" Ngisi ko habang naka-sunod sakaniya. Nakalabas na kami sa restaurant at para akong tangang naka-tingala at sumusunod sakaniya.

Kunot noo niya akong sinulyapan. Halos matawa ako sa reaksyon niya. Ang cute ng supladong ito! Ang sarap niya palang inisin at kulitin!

"Let's go, Buttercup, dapat iyon." Sabi ko at humalakhak. I saw how his brows furrowed. Nilingon niya ako dahilan upang masaksihan ko kung paano naging purong itim ang mga mata niya. His eyes turned pitch black in just one second and the next thing I knew, it was all gone. Kinapos ako ng hininga.