yirmidörtkasım.

122 12 5
                                    

bir tebessüm belirdi önce
sükûnetle ve sessiz adımlarıyla
korkarcasına uyandırmaktan
kül olmuş bedenimin yanıklarını.

tebessümümü yıkarcasına
varlığın hemhâl oluyor
yokuşun en başında
bir gözyaşıyla, son yaşımda.

son yaşımı yaşıyorken
ben, sevgilim; bilesin ki
özlüyorum seni, sadece seni.

sırtımda son çiziklerim,
ciğerlerime konan son
dokunuşlarını ay'a anlatıyorum
yeniden ve yeniden, seni.

bir sana tutulmuşum ve
son ay tutulmasında tükeniyor kaderimin acıklı vedâsı, kefenime sarılıyorum hiç sarılıp sarmalanmamış bedenimle.

bir çağ son buluyor
ve meyyit bedenim
çağlıyor, seninle
başlamış sonlanmayan
çağlayanları.

ve'ler tümlerce
ev'lere yâr oluyor.

sen gelmiyorsun.

fırtına kuşları
ev'ini kaybediyor.

zira gelmeyeceksin.

tepelerce dalgalar,
sırtlanıyor yavruları.

gidişin,
gelmeyişinden.

boğuluyorum.

gitmene izin veriyorum.

duruluyor dalgalarım.

bir çift ölü beden
buluyorlar topraklarımda.

önce kendimi,
sonra seni öldürüşüm
manşet oluyor
kentin sahipsiz çocuklarına.

minik bir el ve
açılmayan avuçlar.

ev'imi sırtlanırken
bir çöküşüm var.

bileklerimi kesiyorlar.

sen gittin
oysaki
hiç gitmezken
avuçlarımdan.

şimdiyse av-uçlarım
av oluyor, sırtlanışlarıma.

(gitme.)

elvedâ, cân.

(kal.)

seni seviyorum.

(bugün.)

sen beni hiç
sevmesen de.

(yirmidörtkasım.)

seni seviyorum.

(yapamam.)

izin vererek gitmene.

[son.]

ben sophie,
sevgiyle kalın.

*yirmidörtkasım

2411xx,
elvedâ.

kiraz çiçekleri sana benzer Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin