biraz canım acıyor.

85 17 18
                                    

—160621"

bir cam kadar saydam
olan yüreğine kırıklar çiziyorum,
yağmur sürekli çarpıyor
hızını alamıyorcasına.

yüreğine bir aşiyan
dikilmiş, ısınıyorum
karanlığının en aydınlık
noktasında.

karanlığın dahi bu
kadar aydınlıkken bana
sebebini bilmem
günün aymayışlarını
dudaklarının doruğunda.

bana bu kadar iyi geliyorken
kana bulanmış ellerin,
boğazından içerisine dikenli
yemişleri gönderiyorsun
gizlendiğin ağaç kovuğunda.

dikenli yemişler, bitap
düşmüş hâlinde içinde
balçığa saplanmış
kelamlardan ibaret
dediler, doğru da.

kulağından giren
ve kapısını parçalayan
kelamlar, kelamlar
yatan kara yüreklerin
zehirli sarmaşıklarında.

ağacın kökleri
benliğini yitirdi,
kalmadı gizlenecek
bir kovuk pamuk
ipliğine dizilmiş bu dünyada.

sanırım
tekrardan
yeşereceğim.

kiraz çiçekleri sana benzer Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin