ဟိုလူကြီး
HunHan
I got that good~~
စောစောစီးစီးထမြည်လာတဲ့phသံကြောင့် Sehunလန့်နိုးလာသည်။ဖုန်းသံကလဲအကျယ်ကြီးဆိုတော့ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့အခန်းထဲဟိန်းထွက်လာသည်။
သူငယ်ချင်းသုံးယောက်ထဲ တယောက်ယောက်ဘဲဆိုပီး အော်မလို့ရည်ရွယ်ပီးဖုန်းကိုယူမိတော့ ph screenမှာမြင်လိုက်ရတဲ့ nameလေးက အချစ်ကလေးတဲ့.
ချက်ချင်းဘဲ လူကငုတ်တုတ်ထထိုင်ပီးသားဖြစ်သွားသည်။ သူ့ဆီဘာလို့များအစောကြီးဆက်တာပါလိမ့်..
"Hello"
"Helloအကို.. ကလေးပါ အကို ဒီနေ့ပန်းခြံမှာ အလုပ်ဆင်းမှာလားဟင်.. ကလေး ဒီနေ့papaနဲ့လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာလိုက်မလို့.. အကို အဲ့မှာရှိမှာမလားဟင်"
"ရှိမှာပေါ့ကလေးရဲ့.. အကိုက အဲ့အလုပ်လုပ်မှထမင်းစားရမှာလေ.'
စိတ်ထဲကနေappaကိုလှမ်းကန်တော့လိုက်သည်။ပြောမှားဆိုမှားရှိရင် ခွင့်လွှတ်ပါလို့..
"ဒါဆို ကလေးနဲ့တွေ့မယ်နော်.. ကလေး ခနနေရောက်မှာသိလား.. ဒါဘဲနော်အကို"
ကလေးဘက်ကဖုန်းချတာနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲပြေးပီးမျက်နှာသစ်ရသည်။ဒီလိုအေးနေတဲ့ဆောင်းတွင်းကြီးမှာ အစောကြီးမထခဲ့တဲ့သူက ကလေးနဲ့ပတ်သက်လို့သာ မလုပ်စဖူးအလုပ်တွေလုပ်နေရတာဖြစ်သည်။
ကလေးဖုန်းချလိုက်ပီး အားကစား၀တ်စုံထူထူကိုဇစ်အပြည့်တပ်ပီး၀တ်လိုက်သည်။သိုးမွေးဦးထုပ်ကလေးကိုဆောင်းလိုက်ပီးအခန်းထဲကထွက်လိုက်သည်။
မီးဖိုခန်းထဲသွားကာ ဗီရိုထဲကပဲနို့ဘူးလေးနှစ်ဘူးကိုဆွဲယူကာ အကျႌအိတ်ထောင်ထဲထည့်လိုက်သည်။ဧည့်ခန်းထဲကိုသွားတော့ အားကစား၀တ်စုံနဲ့ မမကြီးကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
"မမကြီးကောလိုက်မှာလား?"
"အင်းပေါ့.."
"တကယ်?"
မမကြီးကောလိုက်မှာဆိုတော့ ကလေးပျော်သွားတယ်.. papaနှစ်ယောက်ထဲသွားရတာပျင်းဖို့ကောင်းတယ်.. မမကြီးကောဆိုတော့ပျော်တာပေါ့..
"ကဲ သမီးကြီးကော သားငယ်ကောပီးရင်သွားစို့"
"Oppa.. အပြန်ကျ အပြင်ကစားခဲ့မှာလား?အိမ်ရောက်မှစားမှာလား?Oလေးပြင်ထားမလို့"
