😍ဟိုလူကြီး😍
HunHan
cafeရှေ့ရပ်လိုက်တဲ့ဆိုင်ကယ်တစ်စီး..
ထိုဆိုင်ကယ်ပေါ်ကလူတယောက်ဟာဖြင့် သူဆောင်းထားတဲ့ဦးထုပ်ကိုချွတ်ကာ ဆိုင်ကယ်လက်ကိုင်မှာချိတ်လိုက်ပီး သော့ခတ်ကာ လေတချွန်ချွန် သော့တရမ်းရမ်းနဲ့ ဆိုင်အတွင်းသို့၀င်လာခဲ့သည်။
ဆိုင်ထဲကို ဘယ်သူ့မှမကြည့်ဘဲ ကောင်တာဆီသာတည့်တည့်လျှောက်သွားလေသည်။ဆိုင်ထဲကမိန်းကလေးအချို့မျက်လုံးဟာဖြင့် ထိုလူနောက်ပါသွားတော့သည်။
"မျှော်တော်ယောင်ကြီးရောက်လာပါပီ"
သူလာတာနဲ့ တန်းဖဲ့ပါသောသူငယ်ချင်းတွေ..
"မင်းတို့ကလဲ ငါ့ဆိုပြောဖို့ဘဲ"
"ပြောမှာဘဲလေ.. တနေကုန်တနေကမ်း ဆိုင်ကယ်ကြီးနဲ့လျှောက်ထွက်နေပီး ဆိုင်လဲမထိုင်ဘူး"
"ဆိုင်ကမင်းတို့ရှိတာဘဲ.."
ဤcafeက သူတို့သူငယ်ချင်းလေးယောက်အပျော်တမ်း ပေါင်းဖွင့်ထားတဲ့ဆိုင်..
"ဘယ်လိုလဲ အခြေအနေ"
သိချင်စိတ်ပြင်းပြနေတဲ့ပုံနဲ့မေးလာသောChanyeol..
"မဆိုးပါဘူး"
"ဘာက်ုမဆိုးတာလဲ?အဲ့ညီမသုံးယောက်လုံးကို မင်းကတွေ့ခဲ့ရပီလား?"
သူ့ရဲ့မတင်မကျအဖြေကို Chenကစိတ်မရှည်ဟန်နဲ့ပြောလာသည်။
"ဆိုပါတော့"
"ငါတို့ကြားတဲ့အတိုင်းဘဲလား?"
"မင်းကဘယ်လိုကြားထားလို့လဲYeol"
"Wuညီမသုံးယောက်ကအရမ်းလှတယ်.. နတ်သမီးသုံးပါး လူယောင်ဖန်ဆင်းပီးလူ့ပြည်ကိုလာနေတယ်လို့တင်စားရလောက်အောင် မှုံနေအောင်ချောတယ်.."
Chanyeolရပ်သွားတော့ Chenကဆက်ပီး
"တော်ရုံယောကျာ်းကပ်မရဘူး.. အခုထိလဲရည်းစားမရှိကျဘူးလို့ကြားတယ်.. "
"အကြီးမ Wu Xiuminက CEOဆိုတဲ့ဂုဏ်နဲ့အညီ ထက်မြတ်တယ်.. သူ့အလှကနှင်းဆီလိုဘဲ .. တော်၀င်နန်းသွေးမိဖုရားတစ်ပါးလို နန်းဆန်တဲ့အလှ..
