ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.8.5

" တိုက္ခ်င္တာလား .. အႀကိဳက္ဆံုးဘဲ . " ေလာ့ကြၽင္းက ခႏၶာကိုယ္အား ယိမ္းလိုက္ၿပီး မိုးႀကိဳးအား အသာအယာ ေရွာင္လိုက္သည္ ။ သူ႔ လက္ဖဝါးထဲတြင္ အနီေရာင္ေတာက္ေတာက္မီးလ်ံတစ္ခု ေပၚလာခဲ့သည္ ။ စတင္တိုက္ခိုက္သည္နဲ႔ ေလာ့ကြၽင္း၏ နဖူးအလယ္တြင္ အနက္ေရာင္မီးလ်ံပံုသ႑ာန္ အမွတ္တစ္ခုက ထင္းခနဲ ေပၚလာခဲ့ၿပီး ခန္းမႀကီးတစ္ခုလံုး မီးေတာင္ တစ္ခုကဲ့သို႔ ပူေလာင္လာခဲ့သည္ ။

' ေသစမ္း!! ဒီႏွစ္ေယာက္က ဘာေဆးစားထားလို႔လဲ .. ငါနဲ႔ ယွဉ္ႏိုင္တဲ့အထဲမွာ အသန္မာဆံုးဘဲ ..' မို႔ေယာင္၏ မ်က္ႏွာထားက ပိုပို ေအးစက္လာခဲ့သည္ ။ သူ မ်က္ဝန္းထဲ ရက္စက္သၫ့္ အလင္းတစ္ခ်က္လက္သြားခဲ့ကာ ေက်ာက္စိမ္းဗူးတစ္ခုအား ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး ေလာ့ကြၽင္း၏ တိုက္ကြက္ လာရား လမ္းေၾကာင္းတြင္ ထားလိုက္သည္ ။

" ေလာ့ကြၽင္း .. ဟုတ္လား .. ဒီမွာၾကၫ့္ .. ဒီဗူးထဲမွာ မင္းအစ္ကို ရဲ့ မ်က္လံုးကို ကုသႏိုင္တဲ့ ေဆးလံုးအတြက္ အဓိကအမယ္ ရိွတယ္ .. "

ေလာ့ကြၽင္း၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ တံု႔ဆိုင္းသြားကာ တိုက္ကြက္အား အလ်င္အျမန္ရုတ္သိမ္းလိုက္ရေတာ့သည္ ။ သူ႔တိုက္ကြက္မ်ားသည္ ေပါက္ကြဲႏိုင္စြမ္း ျမင့္မားကာ ခ်န္းယန္ကဲ့သို႔ မတည္ၿငိမ္ေပ ။ ျပန္ရုတ္သိမ္းသၫ့္ အခ်ိန္တြင္ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈက ခ်န္းယန္ထက္ပင္ ဆိုးရြားသြားေသးသည္။

သည္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနသၫ့္ မို႔ေယာင္က အနက္ေရာင္ရိွသၫ့္ မိုးႀကိဳး အား ေလာ့ကြၽင္း၏ နဖူးတၫ့္တၫ့္သို႔ ပို႔လႊတ္လိုက္ေတာ့သည္ ။ ဒီလို ပါရမီရွင္မ်ိဳး အား ရန္သူအျဖစ္ ရွင္သန္ခိုင္းရေအာင္ သူက အရူးမဟုတ္ေပ ။

" ဟမ့္ .. ငါ့ ရွီရႈံးက ဘယ္လိုလုပ္ ရႈံးႏိုင္မွာလဲလို႔ ေတြးေနတာ .. အခုေတာ့ အေျဖသိသြားၿပီ .. ပါရမီရွင္နာမည္ ခံယူထားတဲ့ ငေၾကာက္ေကာင္ တစ္ေကာင္ပါလား .." ေလာ့ကြၽင္းက အနက္ေရာင္အလင္းတန္းအား မေရွာင္ႏိုင္သည္ကို သိေနေသာေၾကာင့္ မို႔ေယာင္အား ခနဲလိုက္ၿပီး တိုက္ကြက္အား ခံယူရန္သာ ျပန္ထားလိုက္သည္ ။

မို႔ေယာင္၏ မ်က္ႏွာက မဲေမွာင္သြားေသာ္လည္း သူက လက္သီးကို တင္းတင္းဆုပ္ထားလိုက္ၿပီး ဂရုမစိုက္ဟန္ ျပဳလုပ္ထားလိုက္သည္ ။ သူသာ သန္မာလ်ွင္ သူက နတ္ဆိုးအတတ္ကို က်င့္ႀကံမည္ဆိုလ်ွင္ေတာင္ ဘယ္သူမွ သူ႔အား ေဝဖန္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ ။ ေလာ့ကြၽင္းသာ ေသလ်ွင္ ဒီကေန့ အျဖစ္အပ်က္က အေၾကာင္းအရာအတြက္ သူ႔တြင္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း အျပၫ့္အဝရိွေလသည္ ။