Li.ငါဖုံးထားပါတယ်...ဒါပေမဲ့ ဖေဖေ့ဆီကိုတော့ လာမှာပါ အမြဲတမ်း ငွေစတွေလိုအပ်ရင် ငါ့ကိုပြောပါ ဘုရင်မက ငါ့ကိုအဲ့ဒါတွေတော့ပေးထားတယ်...
ထိုသို့ပြောပြီး သူ့ဝတ်ရုံထဲကနေ ဖွယူလာတဲ့ ငွေအိတ်နှစ်အိတ်ကိုပေးလိုက်တယ်...
"အမှန်အတိုင်းပြောရရင် အဆင်မပြေခဲ့ဘူး ထင်းတွေခုတ်ရောင်းရတာမလို့လေ"
Li:နင့်လက်ကိုကြည့်ရင်သိပါတယ်...
အရင်က စုတ်တံလေးကိုင်ရင်း စာအုပ်စာပေကိုသာလိုက်စားတဲ့ ဘန်းဘန်းရဲ့ လက်တွေဟာနုဖက်လွန်းပင်မယ့် အခုတော့ အသားမာတွေနဲ့ ကွဲရာရှရာတွေနဲ့
"မြို့တော်ထဲလည်းမဝင်ရတော့ တဆင့်ခံရောင်းချရတော့ ငွေစက ထင်သလောက်မရခဲ့ဘူး..ဒီနေရာမှာ နေထိုင်ခကလည်းပေးနေရတာကြောင့် တခါတခါ ဖေဖေသခင်ကြီးက နာမကျန်းဖြစ်ရင် ရူးပါရူးချင်ခဲ့တာ"
Li:ငါသိပါတယ်...အားလုံး ငါ့အပြစ်ပါ တောင်းပန်ပါတယ် ငါ...ငါ..
"နင့်အပြစ်မဟုတ်ပါဘူး ban... ကံကြမ္မာအရပါ အဲ့ဒါကြောင့် ဘုရင်မကိုလည်းမုန်းတီးမနေပါနဲ့တော့"
Li:နင်ညဘက်တွေမအိပ်ရဘူးလား မျက်ကွင်းတွေကညိုမဲနေတာဘဲ...
"ဒီနေရာက ငါတို့အိမ်တော်လိုမဟုတ်ဘူးလေ ဒီကွင်းပြင်ကြီးမှာ ဒုက္ခသည်တွေလည်းအတော်များတယ် ကလေးရှိမယ် လူကြီးရှိမယ် ငါတရက်မှကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်နိုင်သေးဘူး "
Li:ဖေဖေကရော..
"အတူတူဘဲပေါ့ "
သခင်မလေးဟာ သူတယောက်တည်း နန်းတွင်းတွင် အစားကောင်းစား ကောင်းမွန်တဲ့သလွန်မှာအိပ်နေရခြင်းကို မသတီလာခဲ့....
"အာ..ဝမ်းနည်းစရာတွေပြောမိပြန်ပြီ...ငါနင့်ကိုပြောမလို့ ဒီနေ့ကချေသည်ယောင်းရဲ့ ဖျော်ဖြေပွဲရှိတယ် မသွားဘူးလား"
Li:နင်ပြောစရာတောင်မလိုဘူး ငါထိပ်ဆုံးတန်းကကြည့်ဖို့တောင် နေရာဝယ်ပြီးပြီ...
"ကောင်းကောင်းပျော်ခဲ့ နင်လည်းမပျော်ခဲ့ရတာကြာပြီမဟုတ်လား"
YOU ARE READING
Last Tear (Season 1)
Fanfictionအချစ်က အတ္တဆန်တဲ့အခါ..... နှလုံးသားက ရက်ရက်စက်စက် ဆုတောင်းပစ်ခဲ့တယ်..... Zawgyi # အခ်စ္က အတၱဆန္တဲ့အခါ..... ႏွလုံးသားက ရက္ရက္စက္စက္ ဆုေတာင္းပစ္ခဲ့တယ္.....
Ep.29
Start from the beginning
