Perfect destiny (ၿပီးျပည့္စံုေသာ ကံတရား)

အခန်း-၂၃

လီကိုက ဝွီးခ်ဲေပၚထိုင္ကာ ဒုတိယမင္းသားကို စိတ္တိုင္းက်ဆဲခြင့္ ေပးထားလိုက္သည္.. သူ႔မ်က္ႏွာက အနညး္ငယ္ျဖဴေဖ်ာ့ေနေပမယ္လို႔ သူ႔႐ုပ္ကေတာ့ ဘာမွေျပာင္းလဲျခင္းမ်ိဳးမရွိဘဲ... မသိရင္ အခုေျပာဆိုေနတာေတြက သူ႔ကိုမဟုတ္ဘဲ တျခားလူကိုေျပာေနသလိုလို...

ညေနေစာင္းေတာ့မွသာ သူ႔ကို ျပန္ခြင့္ေပးသည္..

ဒုတိယမင္းသားက လီကို အတြက္ခက္ခဲေစရန္ ျပန္လိုက္ပို႔ဖို႔ အေစခံမေခၚေစဘဲ တစ္ေယာက္တည္းျပန္ေစသည္.. ဒုတိယမင္းသားကေျပာသည္.."က်ိလူႀကီးမင္း အျပန္လမ္းကို ဂ႐ုစိုက္ပါ.. ညကလဲေမွာင္ေနၿပီ.. လမ္းခရီးမွာ တခုခု မျဖစ္ေစနဲ႔ဦး"

လီကို ဘာမွျပန္မေျပာေပ.. သူ႔ဝွီးခ်ဲကို လွည့္ကာ ထြက္လာခဲ့သည္..

နန္းေတာ္က ႀကီးမားလြန္းလွသည္. ဒုတိယမင္းသားက တမင္တကာလုပ္ျခင္းျဖစ္ရာ... လီကိုလဲ သူ႔ဘာသာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွိမ့္ၿပီး တေ႐ႊ႕ေ႐ႊ႕ နဲ႔ သာ ထြက္လာႏိုင္သည္.. ေကာင္းကင္တခုလုံးေမွာင္သြားခ်ိန္တြင္.. လီကိုကေတာ့ အကြာအေဝးရဲ႕ တဝက္ခန႔္သာ ခရီးေရာက္ေသးသည္..

ကံေကာင္းတာတခုက လီကိုက တလမ္းလုံး system နဲ႔ရန္ျဖစ္လာသည္ျဖစ္ရာ ပ်င္းေတာ့မပ်င္းရေပ..

ညေမွာင္လာခ်ိန္တြင္ လမ္းခရီးက သြားရတာပိုခက္ခဲလာသည္.. လမ္းမွာ ရဲမက္ တခ်ိဳ႕ ႏွင့္ ေတြ႕ၿပီးသူတို႔က လီကို႔ကို အကူအညီလိုလားေမးေပမယ့္ လီကိုကေတာ့ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္..

သူ႔ရဲ႕ ျငင္းဆိုမႈကို နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္သြားတဲ့ ရဲမက္ကို ၾကည့္ကာ လီကိုက ရယ္လိုက္ရင္း ရွင္းျပသည္.. "မင္းငါ့ကို ကူညီလိုက္တာ ဒုတိယမင္းသားသိသြားရင္ မင္း အျပစ္တင္ခံေနရလိမ့္မယ္"

ထိုေတာ့မွ ရဲမက္ေတြက နားလည္သြားကာ လီကို႔ကို ေတာင္းပန္သည့္ မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ၾကည့္သည္..

လီကို႔မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲကေတာ့ မေျပာင္းလဲပါ.. ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းကိုေရာ ဖိႏွိပ္ျခင္းကိုေရာ သူအေရးတယူမရွိေပ...

နန္းေတာ္ထဲက တခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားက အေတာ္ေခါင္ေလသည္.. လီကိုတစ္ေယာက္တည္းသြားေနရင္း.. နည္းနည္းေၾကာက္လာမိ၏.. "system...ဒီမွာ သရဲေတြဘာေတြေတာ့ မရွိပါဘူးေနာ့"