Wampire - 《 KTH 》

《 12 》

12|Cenaze|12

Ve kimse, buna engel olamayacaktı...

...

Elimde şemsiyeyle, yağmurun altında, öylece babamın mezarına bakıyordum. Bunu yapanlardan intikamımı alacaktım.

Herkes başsağlığı dileyip yavaş yavaş dağıldı. Şimdi bir tek, Jungkook ve ben kalmıştık.

Jungkook yavaşça yanıma geldi ve elini omzuma koydu. "Bunu yapanın Taehyung'un arkadaşlarından birisi olduğuna yemin edebilirim"

Jungkook'a döndüm. "Sen nereden biliyorsun?" Derin bir iç çekti. "Biliyorum bunu sana söylememem gerekiyor ama, vampirleri biliyorsan kurtları da bilmelisin"

Dehşet dolu yüz ifademle Jungkook'a bakıyordum şimdi. "Sen de mi onlardansın?!" Elini tutup sertçe omzumdan çektim.

"Hayır hayır, yanlış anladın! Kurtlar ve vampirler dost değiller ve olmayacaklar, biz düşmanız" 

Kafamı karıştırıyordu. "İstersen, intikamını alman için sana yardım edebiliriz"

"Edebiliriz derken?" Tek kaşımı kaldırıp merakla ona baktım. "Bilirsin, kurtlar sürüler halinde yaşarlar, benim de bir sürüm var" Jungkook bana yardım edebilirdi, bunu biliyordum ama intikamımı ben almak istiyordum. 

"Bak Jungkook, seni anlıyorum, bana yardım etmek istiyorsun ama intikamımı kendi ellerimle almak istiyorum, bunu kim yaptıysa, onu bulup kendi ellerimle hayatına son vereceğim"

"Tamam, ama yine de yardıma ihtiyacın olacak. Sana vampirler hakkında bilgi sızdırabilirim, bütün zayıflıklarını biliyorum" Göz kırptı.

Bıkkınca bir nefes verdim. "Peki, ama şimdi beni biraz düşüncelerimle yanlız bırakır mısın?"

Tam ağzını açtı bir şey diyecekti ki onları gördüm, Taehyung ve arkadaşlarını...

Taehyung yüzündeki alaylı sırıtışıyla geldi ve tam karşımda durdu. "Neden geldin?"

"Sadece geçmiş olsun demek için uğradık" Jungkook sinirden köpürüyordu. "Sana ve geçmiş olsun'a ihtiyacımız yok, gidebilirsin şimdi"

Taehyung'un gözleri Jungkook'a kaydı. "Ateşkes bölgesindeyiz, ne yapabilirsin ki?" 

"Jungkook, sakin ol" Jungkook bana baktı sonra gözlerindeki bütün sinir söndü. Tekrar Taehyung'a döndüm.

"Bu senin işin değil mi pislik herif? Söyle kim yaptı bunu! Söyle, hadi söylesene!"

Yüzünde hala en ufak bir mimik yoktu. "Sakin olur musun?"

"Benim babam ölmüş sen bana hala sakin ol diyorsun!" Şemsiyeyi bırakıp yakasından tuttum, gözlerim dolmuştu. "Benim size ne zararım vardı? Neden böyle bir şey yaptınız?"

Taehyung'un yüzünde hala en ufak bir mimik yoktu. "Senin baban yüzünden, benim babam öldü"

"Umrumda değil tamam mı! Neden! Neden babamı benden aldın! Neden ha neden!" Jungkook tutup beni yanına çekti. "Gidiyoruz, yeter" 

Taehyung ve arkadaşlarının yüzünde en ufak bir mimik yoktu, ben ise ağlıyordum. Jungkook beni tutup oradan uzaklaştırdı.

"İntikamım, çok kötü olacak Kim Taehyung"