Wampire - 《 KTH 》

《 6 》

6~Olaylar~6

Gülümsedi hafiften. "Bana Jungkook de". O yanımdan uzaklaşırken arkasından baktım.

------------

Yatakta yatıp öylece tavanı seyredip bugün olanları düşünürken odamın kapısı tıklatıldı. "Gel". Kapıyı aralayıp içeri başını sokan babamla göz göze geldik. İçeri girip yatağın kenarına oturduğunda ben de yatakta oturur pozisyona geldim. "İlk günün nasıldı? Bir sorun olmadı değil mi?"

"Beklediğimden iyi geçti." Hafiften gülümsedi. "Peki bir sorun çıktı mı? ya da garip bir şeyler oldu mu? böyle fazla anormal-" Elimi babamın ağzına kapatıp kıkırdadım. "Hayır bir sorun olmadı, anormal bir şeyler de yok. Endişeni anlıyorum baba ama ben artık 19 yaşındayım, kendi başımın çaresine bakabilirim"

Elimi tutup ağzından çekti. "Biliyorum ama, yine de endişeleniyorum kızım. Buralarda fazlasıyla garip olaylar oluyor ve ben seni...kaybetmek istemiyorum"

"Nasıl olaylar mesela?" Ben dinleme konumuna geçmişken babam derin bir iç çekti ve anlatmaya başladı.

"Yaklaşık bir yıldır bu kasabada ve çevresinde çok garip olaylar oluyor. Bir yıl kadar önce bize bir dava dosyası geldi. Kadının birisi ormanda ölü bulunmuştu ve boynunda iki çizik vardı. Vücudundaki kan oranı ise 0'dı. Kadının kanı tamamen çekilmişti ve taş kesilmişti. Kolunda ise garip bir işaret vardı. O günden beri bu vakalar hiç bitmiyor ve her gün üstüne yenileri ekleniyor. Bunun yüzünden bir çok aile kasabayı terk etti."

Duraksadı ve gözlerini kaçırdı. "Bana kızacaksın ama-" Kesin kızacağım bir şeydi.

"Seni korumasız bırakamazdım. Seninle aynı okula giden bir çocuk var, hem de yan komşumuzun oğlu. Bilirsin yan komşumuz benim en iyi arkadaşım. Oğlunun adı ise Jungkook"

Duraksadım. Bugün beni kurtaran çocuğun adı da Jungkook'tu. Muhtemelen ikisi aynı kişiydi.

Babam başını kaldırıp bana baktı. "Ne oldu? Bir duraksadın? Yoksa onu tanıyor musun?"

"Ş-şey....hayır tanımıyorum"

Şüpheyle bana baktı ve kendi kendine fısıldadı. "Bugün sende çözemediğim bir şeyler var ama..."