Unwanted (COMPLETED)

chapter 3

K INABUKASAN

Nagising ako na masakit ang katawan ko ,at may ubo at sipon pa ako, tatayo na sana ako ng napalugmok ako sa sahig, sobrang  init ko na talaga, dahan-dahan akong tumayo at lumabas ng kwarto. Dahan-dahan akong bumaba sa hagdan, parang nawalan ako ng lakas kaya ito dahan-dahan ang paglakad ko, nagpunta ako sa kusina, nadaanan ko sila mom at dad sa living room, na nonood ng TV, habang may hawak ito na news paper.

Di ako pinansin ng mga ito kahit nung nakita nila ako, pinagpatuloy lang nila ang panonood ng TV habang ako naman ito sakit ng katawan, naghahanap ng makakain para makainom na ako ng gamot pagka tapos.

Nakahanap naman ako ng cake at Burger sa loob ng ref kaya ito nalang ang kinain ko, nagpatimpla narin ako ng coffee Kay manang esing, patapos na sana ako ng biglang pumasok si kuya axe sa kusina.

Wow,nauna ka pa talagang kumain ahh, puna nito. Di ko nalang ito pinansin, magiging masama na naman ako nito, at wala ako sa mood na intindihin ang pamumuna nito.

Bat tahimik ka ata?himala deniz ang hinhin mo ata ngayon, sabi na naman nito. Kaya imbis hintayin pa ang mga sermon nito tumayo na ako at kinuha yung gamot, ininom ko na ito. Palabas na sana ako ng...

Bat ganyan ka makapaglakad deniz para kang robot, ano bang nangyari sayo?tanong ni kuya axe ng may halong ngisi, imbis sagutin ay  binaliwala ko nalang ito. Kahit naman sabihin ko wala na din namang magbabago, ganun parin na man as if magbabago sila dahil mag sinat ako, ano ako sineswerte ,hahaha .

Maglakad lang ako patungo sa kwarto ko, sigurado na ako na di ako makakapasok ngayon dahil sa sinat kung ito, siguro magpapahinga lang ako baka bukas mawala NATO at makapasok na ako. Nadaanan ko parin sila mom at dad sa living room kasama na niya dito si kuya Nathan they are talking something that I don't like to listen with, as if chismosa ako, nagpatuloy lang ako sa paglalakad ko, dahan-dahan hanggang sa nakarating na ako sa kwarto ko. Pagkarating ko palang ay nahiga na ulit ako, pipikit na sana ako ng maalala ko na naman ang sinabi ni kuya axe sakin ,as if nakikita niya ako na palamunin dito sa bahay, at feel ko naging burden na ako sa kanila lahat, wala naman akong ginawa ey, naging mabuti naman akong anak, kapatid pamangkin bakit ganito? Siguro titiisin ko muna baka , ganito nila ako itrato dahil stress lang sila mom at dad sa trabaho at sila kuya sa school work nila, pero diko parin mapigilan  isipin ang mga bagay-bagay . Minsan nga naiisip ko ampon lang ba ako, sampid lang ba ako sa pamilyang ito.

I cry that night,, kahit ang sakit ng katawan ko diko magawang matulog na di naiisip yun.

Kaya kinabukasan nagising ako na mabigat parin ang katawan ko at may namamagang mata dahil sa pag iyak ko , nagbasa lang ako kahapon tapos ng pagpahinga ko ng 5 hours nagising ako mga bandang 1 in the afternoon kaya, nagbasa lang ako at nagpahatid ng makakain Kay manang esing .Nung kinagabihan naman naalala ko na naman ang sinabi nj kuya axe sakin kaya ayon umiyak na naman ako, nakatulogan ko nalang ang pag-iyak.

Kaya ito ako ngayon bigat parin ng katawan, babangon na sana ako ng parang nahihilo ako kaya umupo muna ako saglit baka mawala lang ang pagkahilo ko. Pero Hindi ehh ,kaya imbis tumayo nahiga nalang ulit ako sa kama, maybe I need more rest , baka inaabosado ko na ang katawan ko kaya ito ako ngayon.

That day I just do the day by resting,reading books,pag nagugutom bababa at kakain , iinom ng gamot.

Kanina pinainom talaga ako manang esing ng maraming tubig ,dinalhan ako ng merienda nito baka kasi gutom ako kaya ganun.Manong tonyo came also, tinanong lang ako nito Kung okay lang ba daw ako, tumango lang ako sa tanong nito, sinabihan pa ako nito na magpahinga.I feel that they care for me, only the two of them care for me, even we are not blood related. Imbis sila mom at dad ang pupuno ng pagmamahal ng kailangan ko sila manong tonyo at manang esing ang pumuno nun. I kinda like it when they care for me.

Just like before sila parin ang may pakialam sa kalusugan ko, kung kumain na ba ako ,sila yung mga taong nagsubaybay sakin, they are the one went to my school, pag may awards ako ,they are there support me everything, that my family cannot do for me because I'm just an outsider for that family, I mean kasali naman ako sa pamilyang yun bat di ko feel, I feel like I'm just a burden to them. Sabi nga ng iba may maganda daw ang pamilya, mom is a architect while daddy is an engineer, mabait daw mga magulang ko matulongin, maalaga daw sa mga bata. Mom have an orphanage sa mga batang lansangan, kaya ganun feedback ng mga tao. Di lang nila alam ,na Hindi Santo ang mom ko, she is like that makakuha ng atensyon  ng mga tao,at makakuha narin ng maraming kliyente.

I feel like I'm a little bastard of the family, even I try to ignore what they are showing on me ,what they treat me like, I still can't ignore it. Every time I see them laughing to each other I feel a stab on my heart, its so hurt that I feel I'm dying inside, I can't figure it out, I'm jealous to my brothers , why they can laugh with them ,but me not?am I not worth it for their laugh too, am I not worth it for their support too, I'm their daughter but why?I can't feel that I'm belong to them, I don't understand them, I want to ask what I need to do para mapansin naman nila ako ,pero sa tuwing nakakaharap ko sila nawawala lahat mga tanong ko na gusto kung itanong sa mga
ito. Nagiging pipi ako pagkaharap ko ang mga ito, nagiging mahinhin na tuta ako pag kasama ko sila, they beacem silent when I'm there,they can laugh when  not around.

I'm such a mess of them!! Napapatawa nalang ako sa naiisip ko, at napataw ng pagak, I have a nice family isn't it?HAHAHA..NATULOG NALANG AKO BAKA ANO PA ANG MAISIPAN KO.