I Love You My Mr. Genius

Chapter 26

"Baby?" Napahawak ako sa tyan ko. My baby. Anak namin ni Slater.

"Asaan si Stix?" Tanong ko. I look at my mom. Wala akong maramdaman na kahit na ano kahit nakikita ko syang umiiyak. Parang blankong-blanko ako. Namanhid ata ako sa sakit."Andito ako. Bakit?"

"Dalhin mo ako sa amo mo."

"Sa lagay mo na yan? Pasensya, pero magpahinga ka muna. Wala akong balak bitbitin ka pauwi sa mansyon nyo."

"Then tell me where he is, ako nalang ang pupunta."

"Magpahinga ka muna pag...."

"I SAID BRING ME TO HIM OR GIVE ME HIS FUCKING ADDRESS!"

Nagulat si Stix sa pagtaas ng boses ko. Natahimik din ang mga tao na nasa kwartong ito. "I need to talk to him. I need an explanation."

"He asked you to trust him. Hindi mo ba kayang pagkatiwalaan sya?" Lumapit sa akin si Stix but he maintain a safe distance between us.

"Maghirap magtiwala kung hindi mo alam kung ano ang nangyayari Stix. Alam ko may alam kayo, pero ako wala. Paano ako magtitiwala? Kahit simpleng paliwanag lang Stix, kahit yun lang."

"Fine. But let me give you a simple advice Ivo. Hindi lahat ng nakikita ay totoo. Mas lalong hindi lahat ng lumalabas sa bibig ng isang tao ay totoo. Use your heart , not your eyes."

Hindi ako sya sinagot. Tinalikuran ko nalang sila. Kumuha ako ng damit sa maliit na kabinet na nasa kwarto bago ako pumasok ng banyo para maligo.

Use my heart not my eyes. Madaling sabihin pero mahirap gawin. Just give me a simple explanation Slater, magtitiwala ako.

Simpleng jogger at shirt lang ang pinili kong suotin. I have a small baby bump already kaya hindi na ako pwede mag pantalon na maong, baka maipit yung baby ko, kawawa naman.

Tahimik lang ako sa biyahe namin. Gamit ang kotse ni Stix ay nagtungo kami kung nasaan si Slater. Natatakot ako to be honest. Parang gusto ko mag back out. Parang gusto ko lang magtiwala nalang kahit wala akong alam.

"We're here. Kalamahan mo lang Ivo. Alalahanin mo, buntis ka." Ani Stix na tumigil ang sasakyan.

"Can you come with me? Natatakot ako."

"Oo naman. Tara." His smile is so warm and it's look familiar. Kangiti nya si Stick-O koNauna syang bumaba ng sasakyan, then he open the door in my side at inalalayan nya ako bumaba. Nasa tapat kami ng isang five star hotel. I know this hotel dahil may share kami dito.

"May condo sya, bakit dito sya nag estay?" Takang tanong ko.

"Because that girl stays here." Sagot ni Stix.

Tumango nalang ako. He stay where the that girl stay. How sweet naman.

Since dad has a share in this hotel, kilala na din kami dito. Pinapasok kami ng agad ng walang madaming tanong. We went straight to the fifth floor. Kumatok si Stix sa isa sa mga kwarto doon and Aya is the one who open the door for us.

"Hey Stix. Pasok ka." Gusto ko matawa. She is careless. Hindi man lang nya ako napansin. She open the door wide for us. Hinawakan ni Stix ang wrist ko and hinatak ako papasok ng silid.I saw Slater sitting on a couch. Madaming nakakalat ng brochure sa maliit na lamesa na nasa kanyang harapan. He is busy with his phone kaya ng pag-angat nya ng tingin sa amin ay nagulat pa sya.

"Boss, sorry, he wants to talk to you." Ani Stix tsaka sya pumwesto sa likod ko.

"Anong kailangan mo sa fiancee ko?" Tanong ni Aya.

"Bakit ikaw ang nagtatanong, hindi naman ikaw ang gusto ko makausap?" Inis na sabi ko. Hindi ba nya naitindihan ang sinabi ni Stix na si Slater ang gusto ko makausap.

"Shut up Aya." Wika ni Slater sa kanya tsaka ako binalingan. "Anong kailangan mo?"

That hit something. His cold eyes, empty stare and flat toned. It give me the feeling that I am a stranger to him.

"Totoo ba na ikakasal ka sakanya?" Diretsong tanong ko. I held Stix hand para humugot ng lakas.

"Oo. Kasal namin next week. Bakit?"

"So paano ako? Paano ang anak natin?"

"Ikaw? Ah yeah, manahikan nga pala kami. Sorry, it was just a joke."

"A joke? Joke lang din ba ako sayo?" Tangina, gusto ko umiyak.

"Look Ivo, lalaki ako. May mga katulad ko na pumapatol sa tulad nilang lalaki pero hindi ako. Let say, praktis lang yung pamamanhikan namin sa inyo. I just want to know if I prefer a traditional engagement or not. But since Aya is a model, I thought she preferred a modern way of engagement."

"Then, how the baby?"

"Bahala ka na dyan. After all, a guy who get pregnant is abnormal. Walang lalaking ganun Ivo. Walang lalaking nabubuntis."

"Why? Can I asked an explanation? I think I deserve that."

"Sige. Ganito kasi yun. You're nothing to me Ivo. Isa ka lang experiment for me. Tsaka ayaw ko sa mga abnormal na nilalang. Nakakatakot kasi madalas sa kanila nagdadala ng sumpa. I want a normal life, a normal family and you cannot give it to me, lalaki ka eh. As for the baby, bahala ka na dyan. Kaya mo naman suportahan yan eh. Isipin mo nalang, sino ang papatol sa isang tulad mo? Lampa, matalino sana, lutang naman. Walang alam sa mundo. A spoiled brat, bakla pa, at nabubuntis. Abnormal ka sa pinaka abnormal Ivo. You're nothing but an abnormal spoiled brat."

Yung buong katawan ko walang maramdaman. Wala akong ibang makita kundi si Slater. Wala akong ibang marinig kundi ang boses nya. Yung salita nya, parang punyal na tumatarak sa puso ko.

Ngumiti ako. Alam ko yung ngiti ko kakaiba kasi kita ko ang reaksyon ni Slater. Nagulat sya eh. Ramdam ko yung pag-agos ng luha ko. Hinayaan ko lang iyon. Hindi naman kasi ako bato. Nilingon ko si Stix. I saw the gun on his waist. Kinuha ko iyon at walang kurap na tinutok kay Slater. I saw how Slater swallowed. Kita ko ang paggalaw ng kanyang adams apple. I just smiled.

"So, laruan pala ako sayo. Masaya bang paglaruan ako?" Kinasa ko ang baril at pinutok iyon sa balikat ni Slater. "Masaya ba na gaguhin ako?" Isang putok ulit, at tumama iyon sa kanyang hita. He is now kneeling in front of me. "Sagot Slater, masaya ba?"

"Oo. Masaya, mukha ka kasing tanga. Ang bilis mong papaniwalain eh."

Tumango ako. Muli kung kilabit ang gatilyo ng baril, at pinatama iyon sa sahig, sa tapat ng kanyang tuhod.

"Good. Then let's end it here. Salamat sa panggagago mo sa akin Slater. Starting today, I remove any rights that you want to claim for my child. Wala kang karapatan sa bata. Good bye Slater. Best wishes."

Bago ako tuluyang umalis ng kanilang silid ay tinapunan ko ng tingin si Aya. Ngumisi ako sa kanya. "Best wishes Aya. Nakikiramay ako sa kasal mo."