ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.7.20 End

ဟီရုန္က အခ်က္ျပလိုက္ကာ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က ထရပ္လိုက္ၿပီး " ထန္း‌လဲ့ အဖြဲ႔က ၾကယ္မဟာမိတ္ကေန ထြက္တယ္ .. ၿပီးေတာ့ ဒီမွာ တစ္ခါတည္း ေၾကညာပါမယ္ .. ထန္းလဲ့က အခု မားဂတ္ရဲ့ လက္ေအာက္ကို အျပၫ့္အဝ ခိုလႈံၿပီ .."

တစ္ေယာက္က စတင္လိုက္သည္နဲ႔ က်န္သၫ့္သူမ်ား က တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ထရပ္ကာ ႏူတ္ထြက္ၾကေတာ့သည္ ။ ရိုဟန္၏ မ်က္ႏွာသည္ ေအးေဆးသက္သာ ရိွေနခဲ့ေသာ္လည္း သူ၏ ပတၲျမားေရာင္မ်က္ဝန္းမ်ားက အေရာင္လဲ့ေနခဲ့ကာ မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္၏ ဆြဲေဆာင္မႈ အျပၫ့္ကို ထုတ္ေဖာ္ေနခဲ့သည္။ 

" ဟက္.. ဟက္ .. ေခါင္းေဆာင္ဟန္ .. စိတ္ေတာ့ မရိွပါနဲ႔ .. ဒါက သူတို႔ သေဘာပါ .. ကိုယ္က ဖိအား မေပးပါဘူး " ဟီရုန္က ရိုင္ယန္၏ လက္ကေလးအား ပြတ္သပ္ေနရင္း ေျပာလိုက္သည္ ။ သူ႔မ်က္ႏွာထက္က အၿပံဳးသည္ ရိုဟန္၏ မ်က္ဝန္း၏ ဆြဲေဆာင္မႈေအာက္ ေအာက္မက်သၫ့္ အၿပံဳးမ်ိဳး ျဖစ္သည္ ။ " ကိုင္းရာ အဖြဲ႔က ကိုယ့္လက္ေအာက္ကို ဝင္မယ္ဆိုရင္ ေကာင္းမြန္စြာ ႀကိဳဆိုပါမယ္ .."

ရိုဟန္က ၾကမ္းျပင္အား ေျချဖင့္ အသာတြန္းလိုက္ကာ သူ႔ထိုင္ေနသၫ့္ ခံုက အနည္းငယ္ ေနာက္ဆုတ္သြားခဲ့ၿပီး ေျဖာင့္တန္းသၫ့္ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းအား စားပြဲေပၚသို႔ တင္လိုက္သည္ ။ " ဒီသခင္က ေလ်ာ္ေၾကးကိုဘဲ စိတ္ဝင္စားတယ္ .."

" ေခါင္းေဆာင္ဟန္က အေျခအေနကို မသိေသးဘူးဘဲ .. မင္းမွာ ဘာအခြင့္အာဏာမွ မရိွေတာ့ဘူး "

ရိုဟန္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ျပန္ေခ်ပလိုက္သည္ ။ " မင္းလို အျပစ္သား တစ္ေယာက္ကို ငါနဲ႔ စကားေျပာဖို႔ ဘယ္သူက အခြင့္အာဏာ ေပးလိုက္တာလဲ .."

ထို အျပစ္သားဆိုသၫ့္ စကားလံုးက ဟီရုန္အတြက္ေတာ့ အထိမခံသၫ့္ အရာပင္ ။ သူက ခ်က္ခ်င္းထရပ္ကာ ခက္ထန္သၫ့္ ေဟာ္မုန္းကို ထုတ္လႊတ္ၿပီး ရိုဟန္အား တိုက္ခိုက္လိုက္သည္ ။ သူသည္ အရင္ႏွစ္ႏွစ္ကထက္စာလ်ွင္ ပိုသန္မာလာၿပီ ျဖစ္သည္ ။ ရိုင္ယန္၏ မ်ိဳးရိုးဗီဇ ေျပာင္းလဲမႈက သူ႔အေပၚကိုပါ သက္ေရာက္ကာ သူသည္လည္း တဆင့္ျမင့္သြားၿပီ ျဖစ္သည္ ။ တဖက္တြင္ ရိုဟန္ က ခေရာ့စ္ ဆီမွ အကူအညီအား မရထားခဲ့ေပ ။ ခေရာ့စ္က မေပးသလို ေပးလ်ွင္လည္း သူက ယူမည္ မဟုတ္ေပ ။