သူ႔ဦးေလး ႐ုံးခန္းမွာက တစ္ညထက္ပိုေနလို႔မေကာင္းေတာ့ သူအခန္းကိုျပန္လာခဲ့တယ္။ အက္ဒီက အဆုံးသတ္ၿပီးသြားတဲ့ သူ႔ရဲ႕ စတိတ္စင္ပုံစံငယ္ကို ေက်ာင္းကိုယူသြားၿပီ။ အခန္းထဲက သူ႔ေက်ာင္းစာအုပ္ေဟာင္းေတြနဲ႔ မဝတ္ေတာ့တာ ေသခ်ာတဲ့ အဝတ္ေဟာင္းတခ်ိဳ႕ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ဂ်ပ္ပုံးတစ္ပုံးထဲ ပုံထားလိုက္တယ္။ တကယ္လို႔ အက္ဒီ ျမန္မာျပန္သြားၿပီဆိုရင္ ဒီအခန္းက သူတစ္ေယာက္ထဲ ဆက္ငွားေနဖို႔ ေဈးႀကီးလြန္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ဦးေလး ႐ုံးခန္းနဲ႔လဲ ေတာ္ေတာ္ေဝးတယ္။
သူေရမိုးခ်ိဳး အက်ႌအပို ႏွစ္စုံေလာက္ကို အိတ္ထဲထည့္ၿပီးတဲ့အထိ အက္ဒီက ျပန္မလာေသးဘူး။ ဒီေန႔ေက်ာင္းမွာ သူ႔ project presentation ရွိေနတာျဖစ္မယ္။
သူအိတ္ကိုလြယ္ၿပီးထြက္လာခဲ့တယ္။ သူတို႔အတန္းထဲက မေလးတ႐ုတ္မေလးက ၿမိဳ႕ထဲက ဆံပင္ညႇပ္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေကာင္းတယ္ေျပာလို႔ အဲ့ဒီမွာ ဆံပင္သြားညႇပ္လိုက္တယ္။ ဆံပင္ညႇပ္တဲ့သူက တ႐ုတ္ကေလး။ သူ႔ကို ဘာလုပ္ခ်င္လဲလို႔ေမးတယ္။ သူတကယ္က ေခါင္းထဲဘာမွမရွိဘူး။ အေျပာင္းးအလဲ ျဖစ္ေအာင္ သူ႔ဆံပင္ကိုတစ္ခုခုလုပ္ခ်င္တယ္။
တ႐ုတ္ကေလးက ရယ္ၿပီး ငါ့လက္ကို ယုံလို႔ဆိုၿပီး လုပ္ခ်င္ရာစလုပ္ေတာ့တယ္။ သူ႔ဆံပင္ကို နားသယ္ေဘးကေန ရိတ္ၿပီး ပါးခ်လိုက္တယ္။ က်န္တာကိုေတာ့ ခပ္အုပ္အုပ္ျဖစ္ေအာင္ ခ်န္ထားၿပီး အညိဳေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ဆိုးေပးတယ္။ တ႐ုတ္ကေလးက အဲ့ဒီပုံစံက သူနဲ႔လိုက္ဖက္မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ႐ႊန္း႐ႊန္းေဝေအာင္ေျပာတယ္။
"မင္း မွာ ရည္းစားရွိလား"
"မရွိဘူး"
"ဒါဆို ငါနဲ႔ဒိတ္ပါလား"
မွန္ထဲမွာျမင္ေနရတဲ့ တ႐ုတ္ကေလးပုံကိုၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႔ပုံစံက ဒီၿမိဳ႕မွာ ေတြ႕ေနက် တ႐ုတ္ကေလးေတြပုံစံပဲ။ အသားျဖဴျဖဴ မ်က္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္း၊ ဆံပင္ကိုေဘးႏွစ္ဖက္က ေျပာင္ေနေအာင္ရိတ္ထားတယ္။
"မင္း အခုေနျငင္းရင္ ဆံပင္အေရာင္ မလွပဲေနလိမ့္မယ္"
သူ႔ကိုၿခိမ္းေျခာက္သလိုေျပာတဲ့ပုဲစံက တကယ္ရယ္ခ်င္စရာေကာင္းတယ္။
DU LÄSER
မင်းရှိတဲ့မြို့ ( 1.3521° N, 103.8198° E)
Romantikအချစ်မရှိတဲ့မြို့မှာ ပိတ်လှောင် ကျန်ရစ်ခဲ့တဲ့လူတစ်ယောက်ရယ် အချစ်ရှိတဲ့မြို့ရဲ့ အဝေးကိုလွင့်ထွက်သွားတဲ့ လူတစ်ယောက်ရယ် အမှတ်တရများစွာပြန့်ကျဲနေတဲ့ မြို့တစ်မြို့က မင်းရယ် ငါရယ် . . . . .။
