Başqa

Lucas Poli

Mektebe yeni gelen qız üstünde Aubrey ve Nananın arası deymişdi.Düzdür,bu qeder asan incimezler bir- birlerinden amma bu defe işin içinde bir yad,özge insan var idi.Bu yaxşı olmamışdı.Aubrey asi bir qız idi.Sebr kasası dolanda bezen qelb qırıcı ola bilir.Heee,bir de bu evvelden hiss etdikleri.Aubrey çox zaman evvelden şübhelenerdi çox şeyde.Haqlı olduğu zamanlar da olmadı deyil yeni...
Aubrey eseble mektebe girmişdi ve men burada öz-özüme danışırdım...
Addımlarımı süretlendirerek mektebe girdim.Pillekenleri qalxacaqdım ki, Leo nun seslenmesi ile dayandım.
-Elena?!!
-Ah,Leo...Salam necesen??!
-Yaxşıyam sen?
-Mende...
-Ş-Şey...Elena biraz vax...
-Leo, sonra danışsaq olar mı??Indi çox telesirem.
-Ah,elbette...Amma nese olub?!
-Çox ciddi bir şey deyil.Qızlarla elaqedardı.
-Aha yaxşı.Sinifde görüşerik.
-Helelik.

Leonun yanından ayrılar-ayrılmaz pillekenleri süretle qalxdım.Sinfe girerek
"Aubrey" dediyimde sinif bomboş idi...
Aubrey sinfe qalxmadıysa harada ola bilerdiki?!!
Eve getdi göresen?!
Amma mektebi girdiyini öz gözlerimle gördüm.Elimi çantama atıb telefonumu çıxartdım...
Zeng gedir...Gedir...Çalır...Çalır...

Ah deli olacam.Hara getdi bu qız...
Eseble ve narahatçılıqla sinifden çıxdım.Nana ve Aubrey dalaşır.Elena ortada qalır...
Aman ne gözel...
Mektebin foyesinde Aubreyi axtararken Nanaya rast geldim.Ve yanında yeni gelen qız.Doğurdan da Nanaya nolmuşdu bele.Aubreyin istemeden olsa incitmişdi ve bunun üçün heç narahat olmurdu...Ya da ele görünürdü...
Onları gõrmemezlikden gelib arxamı çönsem de yanındakı qız meni sesledi:
-Elena...

Bugün de meni sesleyen sesleyene Allahım...
Men o qıza qarşı pis heçne hiss etmemişdim ilk evvel.Amma indi get-gede qıcık olmağa başlayıram...Nece de utanmadan meni sesleyir...

Ehmalca onlara teref çevrilib gûlümsedim...
Nananın gözlerine baxırdım...Anlamağa çalışırdım.Bütün bunlar olduqdan sonra  gözlerindeki ifadeni tutmağa çalışırdım.Ne hiss etdiyini öyrenmek isteyir,eynisini özüm de yaşamaq isteyerdim...

Qıza ne deyeceyimi ne demeli olduğumu bilmirdim.Neticede sadece adını ve bizim mektebde oxuduğunu bilirdim.Meni seslemişdi ne ede bilerdimki başqa.Yene de qızın üzüne baxmadan

-Aaa,siz de burdaydınız deyerek görmemiş havasına yatdım...
Nananın "Nese narahat gõrünürsen.Nese olub?!" Demesi ile gözlerimi biraz da gözlerine dikdim.
Bunu doğurdan da ne ağılla soruşurdu?!!Döze bilmeyib:

Nese oldu mu?!Yox,Nana her şey yolundadı.Işinde ol sen ' dedim.

Onlarla vaxt itirmek istemirdim.Gözlerimi çevirerek yanlarından ayrılırdım ki Yeni gelen qız:
"Aşağıda."
Anlamsız baxışlarımı üzüne dikdiyimde ise:
"Aubrey...Aşağıdadır.Bufetde..."

En azından Aubreyin yerini deyerek mene kömek etmişdi.Bunu niye dedi onu da anlamamışdım hele amma neyse...Yalandan gülümseyib iri addımlarla pillekenleri endim.Aubreyin mekteb daxilinde olmasına sevinmişdim...
Bufete geldiyimde Aubreyi göre bilmirdim.Bu Yeni(yeni gelen qız) menimle mezelenir?!!Aubrey bufetde demişdi....
Ah seher seher bu qeder hadise....
Yorğun addımlarımla bufetden çıxırdım ki sesler eşitdim...
Satıcı bölmesinden gelirdi sesler.
Yaxınlaşdım  sesleri izleyerek.
Sesler olduqca tanış gelirdi.Artıq qapının yanında idim.Ehtiyyatla başımı içeri saldığımda Aubrey ve xalanın danışdığını gördüm. Ikisi de olduqca narahat görünürdüler.Qırıq-qırıq sesler eşidirdim. Xalanın 'Bunu bilmemelidir' e benzer bir şey söylediyini eşitdim.Içeri girecekdim ancaq qolumun dartılması ile geriye döndüm.