Başqa

Utanc

___Elena____

Eve çatar çatmaz paltarlarımı deyişib,duşa girdim.Olanların tesirinden ancaq bele çıxa bilerdim..Paltarlarımı soyunduqdan sonra soyuq su altına girdm.Soyuq su....Bûtün bedenimi herekete getiren Su.Damarlarıma işleyen,her bir hüceyremi oyadan Su.Beynim oyaq qalmalı idi.Oyaq qalması lazım idi..Herşeyi anlamalı,bir neticeye gelmeli idim.Herşey üstüme gelmiş boğulacaqmış kimi hiss edirdim.

Ümumilikde,derdler üst ûste geldiyi zaman ,birterefli dûşûner.Sehvleri daha çox qarşı terefde axtararıq.Õzûmûzü o qeder inandırarıq ki,Bunu sûbut edecek deliller de taparıq.

Bezen de bir mıknatıs kimi derdleri üzerime mi çekirem"deye de düşünmûr deyilem.Amma Anamın uşaq vaxtı mene öyretdiyi kimi;

"Pis günler pis hava şeraiti kimidir.Õmrü o qeder qısa ve keçicidir.Ancaq herkes öz fikirlerini ölçmeli,menfi mûsbeti tapmalı:Menfileri mûsbetlerle evez etmelidir."

Anam deyerdiki;Mevlena buyurmuşdur ki"Herşey ûstûne gelib,seni dayanamayacağın veziyete getirende Elçekme.Çünki orası Qederinin deyişim nõqtesidir...

"Eger heyatınızda herşeyin yolunda getdiyini düşûnürsûnüzse,demeli sehv yoldasınız."bu yazıya sosyal medyada tez tez rast gelirem.Heyatı tapmağımda çox böyük rol oynadı o Cümle.Doğurdanda eledir..
Eger bir Eşqin yoxdusa ayrıla bilmezsen.Eger bir derdin yoxdusa,hell ede bilmezsen.Bir işin yoxdusa,Yûksele bilmezsen.Ve en pisi bir" aileniz" yoxdursa,menim kimi,heçkesin yaşamadığı şeyleri yaşayar bir ümidle gözleyersiniz....

Soyuq su deqiqelerdir bedenime nûfuz etmiş meni hissiyatsız hala getirmişdi.
Hissizlik...Nece başa salsam...
Iki elin var ve birinde yara vardır.Yara sağalacaq olmasına baxmayaraq onun irsi olduğunu düşünûb o eli komple kesmek kimi bir şeydi.
Uşaq vaxtı,seher tezden Bulku almaq ûçün gönderilerdim.Eve alıb getirene qeder ellerim yanardı.Sonra satıcı dayının o minlerce isti bulkuları kağıza bükdüyünü tesevvûr eledim.Yanmırdı mı elleri?
Beli,yanırdı.Ancaq teessüfler ki artıq hiss etmirdi.
Hissizlik anına aid özetim;O barmaqların her bulkuya deydiyi zaman biraz kobudlaşdığı,O qelbin her insana deydiyi zaman biraz hissizleşdiyi...

Soyuq sunun altına biraz da qalsam,öleceyimi hiss etdim.Qorxdum bir an.Niye qorxdum ki?Ölmemek ûçûn sebebim neydi?Niye yaşayırdım?Kim idim Men?Nolmuşdu mene??

Bu sualları õzüme vererken burnumun qanadığını ferqinde bele olmamışdım.Qanımı gõrdüyüm zaman göz önüme õlüm anım geldi...Su bedenimi õrtmûş,yuyulma anım..Ondada indiki qeder canım yanar mı?Bu qeder öldûrûcü olar mı??

Qapının döyüldüyûnü hiss etdiyimde,suyun altından çıxıb,cavab verdim.Kömekçimiz idi...Beyağdan suyun altında olduğumu düşünüb ses gelmeyincede narahat olmuşdu.Anam olduğunu dûşünmekde sefehlik idi onsuzda..Ah Elena...Ne zaman õyreşeceksen buna....

Duşdan çıxıb,saçlarımı qurutdum.Aynada özümün diqqetini çekdim birden.Normalda aynada özümü diqqetle inceleyen biri deyilimdir.Sadece bir an gözüm ilişdi.Barmaqlarımı üzümde hereket etdirdim.Evvelce alnımdan başladım.Her şeyin menası oradan başlanır nede olsa.Sonra gözlerime..
Gözlerim?Niye gõrdüklerini unutdun?Niye mene bir ilde ne olduğunu sõylemirsen?

Sonra kirpiklerime
Sizde gözlerimden geri qalmırsız,siz onlara kõme etseniz gücsüz dûşmezlerdi..

Gözlerimden axan yaşlara
Size ne desem ki?Insan heç yaşadığı acını unudar mı?
Insan oğlu bir letifeye bir defe gülmesine baxmayaraq ,qemli birşeye gõre defelerle ağlıya bilerler..Ya siz?Heç mi ağlamadınız yoxsa?

Gözümden axan yaşları serbest buraxdım.Ağla Elena Ağla.Halına ağla,heyatına ağla.Herkes sene acıyır.Sen bu heyatda heçnesen Elena.Ne ailene ne dostlarına yararın var...