Κανείς δεν μίλησε για λίγο, εγώ δεν γύρισα το κεφάλι μου να τον κοιτάξω. Άρχισα να ανέβω πάλι τις σκάλες λες και δεν άκουσα τίποτα, αλλά πάλι η φωνή του με σταμάτησε.
Hyunjin: συγχώρεσε τον αδερφό σου...απλά στεναχωριέμαι πολύ για τον Felix γιατί είναι η πρώτη φορά που παθαίνει κάτι ενω είμαι εγώ ο αρχηγός της ομάδας. Κρατάω ευθύνη και για τους δυο σας το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι αυτό...
Πάλι δεν γύρισα...άκουσα την πόρτα να κλείσει μετά από λίγο πράγμα που σήμαινε πως έχει φύγει. Σιγά σιγά ανέβηκα πάνω.
Χτύπησα την πόρτα του Felix και μετά μπήκα μέσα.
Felix: που είναι ο hyunjin;
Χωρίς να πω τίποτα έκατσα σε μια καρέκλα κοντά στο κρεβάτι του, βολεύτηκα και έβγαλα το κινητό μου.
Han: πήγε να πάρει τον γιατρό.
Felix: αγχχχχ γιατί δεν τον σταμάτησες;
Han: γιατί να τον σταματήσω, για κάποιον λόγο είναι αρχηγός, κάτι ξέρει περισσότερα, θυμάσαι τους κανόνες..."δεν πηγαίνουμε κόντρα στον αρχηγό εκτός εάν πάει κόντρα κάποιου κανόνας"...και δεν βλέπω να κάνει τίποτα που απαγορεύεται.
Felix: hyung... Ξέρω ότι σε πόνεσε, εγώ είμαι καλά αυτό είναι αρκετό, δείχνει πως έκανε την καλύτερη δουλειά και εγώ είμαι μια χαρά.
Han: Felix, δεν με πόνεσε τίποτα, δεν έχω σπουδάσει γιατρικη έχω σπουδάσει για πράκτορα, είναι το δικαίωμα του και το δικό σου να ελέγχετε από έναν κανονικό γιατρο. Το μόνο που δεν μου άρεσε είναι ότι έκανε με το κεφάλι του χωρίς να το σκεφτεί ή να το συζητήσει μαζί μας. Αλλά στο κάτω κάτω είναι αρχηγός ξέρει τι κάνει. Εγώ πάω να ξαπλώσω λίγο έχω κουραστεί, εάν χρειαστείς κάτι φώναξε με.
Του έδωσα ένα χαμόγελο και βγήκα από το δωμάτιο. αλήθεια δεν θυμωσα με τον hyunjin απλά κάτι μου λέει πως δεν έπρεπε να πάει ΤΩΡΑ.
Πήγα στο δωμάτιο μου και άνοιξα το GPS του hyunjin. Και αυτό το είχε κλείσει τέλεια...
Hyunjin
Ξέρω ότι αυτό που έκανα ήταν κακο για τον han αλλά πρέπει να τον βρω αυτόν τον γιατρό.
Έφτασα σε ένα σχετικά μικρό σπίτι. Είναι λίγο περίεργο να μείνει εδώ.
Κατέβηκα από το αυτοκίνητο, πήγα κοντά στην πόρτα και πήρα μια βαθιά ανάσα. Χτύπησα την πόρτα και περίμενα για λίγο λεπτά να ανοίξει.
Άνοιξε η πόρτα και πίσω από αυτή βγήκε ένας άντρας περίπου στα 50 του.
Hyunjin: γεια σας, είμαι ο Jin και θα μου άρεσε να μιλήσουμε λίγο μαζί.
Δεν μπορώ να του πω το αληθινό μου όνομα, απαγορεύεται. Ο άντρας με κοίταξε με αμφισβήτηση στα μάτια του. Πήγε να ανοίξει το στόμα του για να μιλήσει αλλά τον διέκοψε μια μηχανή που σταμάτησε ακριβώς στα πόδια μου.
Ο τυπάς κατέβηκε από την μηχανή και έβγαλε το κράνος του και πέρασε το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του... Ξανθά μαλλιά, γυμνασμενο σώμα, ψηλός...ήταν το ομορφότερο αγόρι που είχα δει στην ζωή μου.
Είχε βάλει μια δερμάτινη ζακέτα με μια άσπρη μπλούζα από κάτω. Ενα μαύρο σκισμένο τζιν που έδειχνε ξεκάθαρα τα γυμνασμενα του πόδια. Στο λαιμό του ένα ασημένιο κολιέ. Μια μαύρη τσάντα στο αριστερό χέρι του. Στα χέρια του κάποια απλά αλλά πολύ ωραία δαχτυλίδια και μαύρα σκουλαρίκια στα αυτιά του.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ήταν bad bay φάση, και φαίνεται να έχει κόλλημα με το μαύρο. Είναι δυνατόν να είναι κάποιος τόσο όμορφος;
Κοίταξε μια γύρω γύρω και τα μάτια του έπεσαν σε μένα. Εγώ πάγωσα, τα μάτια του έλεγαν τόσο πολλά αλλα ταυτόχρονα ήταν τόσο άδεια. Ποιος είναι αυτός...
