မှတ်မိတယ်Minနဲ့ပတ်သက်ခဲ့သမျှအရားအားလုံးကို
ကားနဲ့တိုက်မိမလိုဖြစ်သွားတဲ့ကောင်လေးကအလယ်တန်းပြကျောင်းဆရာလေးတဲ့။နာမည်ကpark jiminတဲ့။ကျွန်ေတာ်ထက်2နှစ်ကြီးတယ်တဲ့မယုံကြည့်လုိက်တာအဲ့အေကာင်ေသးေသးေလးကကျွန်ေတာ်ထက်အသက်ကြီးတယ်ဆိုတာကုိ ။ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ။စိတ်တိုေနတဲ့မျက်ဝန်းတွေ
တဆက်ဆက်တုန်နေသည့်အောက်နှုတ်ခမ်းတို့ကတကယ်အသဲယားစရာ။ပထမဆုံးနေ့ထဲကသူ့မျက်ဝန်းမှေးမှေးလေးတွေကိုလည်းမလွန်ဆန်နိုင်ခဲ့ပါ။
အဲ့ကောင်လေးသင်တဲ့ကျောင်းရှေ့ကိုရောက်သွားခဲ့သည်။
တစ်ရက်ထဲတွေ့ပြီးနေ့တိုင်းခေါင်းထဲမှာနေရာယူထားတဲ့ထိုလူသားကနောက်တစ်ကြိမ်းပြန်တွေ့တော့မျက်လုံးထဲကမထွက်နိုင်ပါ။
နှုတ်ခမ်းတွေဆူပြီးစာသင်နေတာကကလေးတွေနဲ့ရွယ်သူအတိုင်းပဲ။
အဲ့နောက်ပိုင်းနေ့တိုင်းနီးပါအဲ့ကျောင်းရှေ့ကိုကျွန်ေတာ်သွားတတ်သည့်ကျွန်ေတာ်။သူ့ဘက်ကေတာ့ကျွန်ေတာ်ကုိသတိထားမိပုံမပေါ်ကျွန်တော်မှာတော့သူ့စိတ်နဲ့ရူးနေခဲ့တာ။အချိန်တိုင်းအဲ့ကျောင်းရှေ့ကိုသွားသွားနေခဲ့တာ။
သူကလဝက်လောက်ထိကိုသတိမထားမိသေးတာပါ။ကျွန်တော်ကလည်းခိုးပဲကြည့်နေပြီးသူ့နားသွားဖို့ကြတော့ကြောက်တတ်သေးသည်။သူကလည်းစာသင်ဖို့ကိုသာဂရုစိုက်သည်။သူ့ကိုဘယ်သူကြည့်ကြည့်ဂရုစိုက်မည့်ပုံမပေါ်။
နောက်ဆုံးတော့ဆုံးဖျက်လိုက်သည်သူ့ကိုစကားပြောမယ်လို့။အဲ့နေ့ကမိုးရေထဲထီးမပါပဲမိုးတိတ်တာစောင့်နေတဲ့သူ။မိုးနတ်မင်းကြီးကကျွန်တော်ဘက်မှာပဲ။
"ကျောင်းဆရာေလးကားပေါ်တတ်.....ကျွန်တော်လိုက်ပို့ပေးမယ်"
ချစ်ရသူလေးအရှေ့ကားရပ်ကာဆိုမိတော့။ခပ်ကြောင်ကြောင်ပြန်ငေးလာရင်း။
"ဟင့်အင်းရပါတယ်"
စကားကိုပျက်ပျက်ပြောပြီးမျက်နှာလွှဲသွားသူလေး။တကယ်မာနခဲလေးပါ။
ကျွန်တော်ကားနဲ့လိုက်ချင်တဲ့သူတွေမှပေါနေတာပဲ။ဒါပင်မဲ့ဒီအချေတော်လေးကပြုံးတောင်မပြပဲငြင်းလိုက်တာတဲ့ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ။ကျွန်တော်ကိုဖမ်းစားနိုင်တဲ့အချက်တွေထဲမှာအဲ့အချက်တွေလည်းပါတယ်။
YOU ARE READING
ထီးကလေး ☔ (Complete)
Fanfictionယုံကြည်မှုဆိုတာ ဖောက်ပြန်ဖို့ မဟုတ်ဘူး Jeon တန်ဖိုးထားတတ်ဖို့........... ယုံၾကည္မႈဆိုတာ ေဖာက္ျပန္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး Jeon တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔...........
