Matemde Kalan Düşler +18

4. Bölüm "Cehennemde Vadi"

" Neden bu kadar korktunuz. Maddem sizin hiç suçunuz yok! " silahı parmaklarım arasında çevirirken. Yüzümde mimik oynamıyordu.

" Çünkü... Senden korkuyoruz" dediler aynı anda.
İkisininde korkusu gözlerinde belli oluyordu zaten.
Botlarımla yeni yağan kara basa basa tam karşılarında durdum.

" Bana yanlış yapanlar benden korkarlar." dedim tehtitkar bir şekilde. Sonra devam ettim.
" Eğer ki benden korkuyorsanız o zaman gerçekten de korkmanız gerekiyor"

" Biz hiç bir şey yapmadık" Bu Cümleyi Barış kurmuştu. Benimse dudaklarımdan tehlike kokan bir tebessüm peyda oldu.

" Kimin için buraya geldiniz" dudaklarımın arasından çıkan bu cümle netti.

" Biz kimseye çalışmıyoruz. Senin için buradayız" dediler yine aynı şekilde. "Bizi öldüreceğini biliyoruz"

" Sizi öldürecem zaten" dememle silahı alıp Barış "in başından sıkmam bir oldu. Saniyeler sonra ayaklarımın dibinde kanlar içinde yere düştü.
Hiç düşünmeden Can 'nında kafasından sıktım o da saniyeler içinde ayaklarımı dibinde yere serildi.
Onları kimin tuttuğunu zaten bulacağım..boşa zaman kaybetmenin önemi yok.

" Eren bunları götür buradan." dedikten sonra hızlı adımlarla kara basa basa eve girdim. Üstüme bulaşan kanı temizlemek için üst katta ki odamın yolunu tutum. Ne Atakan ne Ezgi nede de Buğra ile konuşmuştum. Onları bahçede bırakıp eve geçtim. Odaya girer girmez banyoya girdim direk. Üzerimde ki kıyafetleri tek çırpıda çırtıp. Duşa kabinin içine girdim. Suyu açıp altında durdum. Başımdan aşağıya kayıp giden su damlaların baktım. Sonra boynuma bulaşan kan lekesini fark ettim. Ovalayıp iyice çıkartım lekeyi.
Sonra babamla olan bir anım geldi aklıma

Dokuz yaşındaydım. Babam bir gece eve geldi gömleği bozulmuş kol kısımları katlanmış bende salonda oturmuş resim çiziyordum.
Yanıma gelip üçlü koltuğa oturdu. Oldukça dalgın görünüyordu. Başını ellerinin arasına alıp, bakışlarınıda halıya çevirmişti. Bende yerden kalkıp koşarak kucağına oturdum. Ellerinin üstü soyulmuş ve kurumuş kan lekeleri vardı. Gömleğinin kol kısımlarında aynı şekilde kurumuş kan vardı.

" Baba bunlar kan mı?" diye sormuştum korku içinde. Babam saçlarıma küçük bir öpücük kondurup geri çekildiğinde. Beklenti dolu bakışlarımı yüzünde tutmaya başladım.
" O kan neden senin üzerinde" diye sordum bu seferde.

" Güller her zaman dikenlere ait değil midir? Diye sorduğunda kafam karıştığı için sadece yüzüne bakakalmıştım. Sonra devam etti.
" Dikenler ne kadar acıtırsa acıtsın güller her zaman ona aittir. Bunu sakın aklından çıkarma "demişti. O gece hiç bir şey anlayamayan çocuk aklım büyüdü ve artık anlıyor. Babamın o sözleri şimdi anlam kazanıyor. Bazı şeyleri anlamak için büyümek gerekiyor.

Babamın bana dediği şey ve üzerinde ki kan lekesi. Aslında her şeyi açıklıyordu. İnsanlar ne kadar güzel görünürse görünsünler hep içinde ki dikenlere tutsaklar. Ve hep onlara aittler. Tıbkı şimdi benim de üstümde ki kan lekesi gibi. Yüzüme yapışan saç tutamlarımı geriye çekip ılık suyun vücudumdan akmasına izin verdim. Beynimden durmayan sesler var uzun zamandır. Susturmaya gücüm yetmiyor. Sesizliğe ihtiyacım var ama bu gürültülü hayatta bu imkansız. Dört bir yanımda bana ihanet etmek isteyenler var ki. İhanetlere yoruldum ama her seferinde dağılmak çok kötü bir durum.

Şampuan döktüğüm parmaklarımı saçlarıma sürtüm. Bol suyla duruladıktan sonra aynı işlemi bir kaç kere daha yapıp yıkanma işlemini bttirdim. Beyaz bornozumu giyinip saçlarımıda küçük havlu doladıktan sonra buharda görünmeyen aynanın karşısına geçtim. Buğulu görünüyordum. Parmaklarımı dokundurup rastgele figürler çizmeye başkadım. Sonra sildim avucumun içiyle. Lavabonun mermerinin üzerinde ki tokamı alıp banyodan çıktım. Hızlı adımlarla elbise dolabımın önünde durdum dolabın kulpundan tutup açtıktan sonra içinde siyah geniş paca pantonumu çıkardım. Onun üzerine krem rengi cropumu çıkardım. Siyah kısa hırkamıda çıkardıktan sonra alt çekmecede duran iç çamaşırlarımıda çıkardıktım. İyice kurulandıktan sonra bornozu çıkarıp önce iç çamaşırlarımı giyindim sonra diğerlerini de giyindim. Saçlarımı kurutmak için banyoya geri döndüm tabi bornozumu da götürmeyi ihmal etmeden.