Criminal Lover | Taekook

Bölüm : 26

"Taehyung !"

"A-ama bebeğim..."

Evde sıkı bir temizlik hâli etkindi. Taehyung, yardım etmeye çalışıyordu ama nafile ya bir eşyayı kırıyor ya da bir yerlerini yaralıyordu. Jungkook, sürekli azar çekiyor ama Taehyung aldırış etmiyordu.

"Tanrım ! Cidden bugüne dek hayatta kalman bile doğaya aykırı !"

Taehyung durakladı. Evet, elinden bir iş gelmiyor olabilirdi ama bu sözlere gerçekten alınmıştı.

"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun Jungkook ?"

Jungkook, elindeki toz alma bezini bıraktı ve arkasına döndü. Hem şaşkın hem de boş bir ifadeyle Taehyung'a bakıyordu.

"Aah ! Taehyung saçmalama lütfen."

Geri önüne döndü ve işine devam etti ama Taehyung pekte öyle değildi. Sadece ayakta duruyor ve Jungkook'tan bir cevap bekliyordu.

"Haklısın hep ben saçmalıyorum zaten."

"Taehyung ! Alınganlık döneminde falan mısın ? Gerçekten takıldığın noktaya bak."

"En azından özür dilersin diye düşündüm."

"Hah ! Ne özrü ?"

İkili yavaş yavaş kavga etmeye başlamışlardı. Ses tonları yüksekti.

"Pireyi deve yapıyorsun. Ne var öyle dediysem sanki ölecek misin ?"

"Ha , bir de ölmemi bekliyorsun yani !"

"Saçmalamayı kes Taehyung !"

Taehyung, elindeki bardağı yere fırlattı. Bardak tuzla buz olmuştu. Jungkook ne yapacağını bilemeyerek geri geri adımlamaya başladı ve birkaç adım sonra koltuğa düştü.

Ardından Taehyung onun üzerine eğildi ve işaret parmağı havada sert bir ifadeyle konuştu.

"Bana bak sen ölümden döndüysen bunu bana borçlusun ve şimdi karşıma geçmişte ne hadle benle böyle konuşuyorsun ?"

Jungkook'un çenesi titriyordu ve gözleri dolmuştu. Tekrardan sesini yükselterek konuşmaya başladı.

"Bunu her seferinde böyle başıma kakacak mısın ? Nefret ediyorum senden tamam mı, çekil !"

Jungkook oldukça sert bir şekilde Taehyung'u üstünden itti. Mutfağa doğru gitti ve hıçkırarak ağlamaya başladı. Elini başının üstüne koymuş saç tutamlarını sıkıyordu.

O kadar sinirlenmişti ki hırsını alamayıp eline geleni etrafı fırlatmaya başladı. Taehyung ise söylediklerinin yeni farkına varmış olacak ki o da kendine sövmekle meşguldü Jungkook geldi ve karşısında durdu.

"Niye kurtardın beni o zaman niye ! Sıksaydın kafama geberip gitseydim. Umrunda mıyım sanki !"

Taehyung'un bu sözler karşılığında kalbi acımıştı. Daha fazla kavga etmemek adına deri ceketini eline aldı ve kapıyı açtı.

"Lanet olsun çünkü sana aşıktım !"

"Siktir git !"

~~~

"Yoon ! Ben çıkıyorum."

"Tamam sevgilim kendine dikkat et."

Jimin kapının kolunu kavradı. Tam dışarı çıkmak üzereyken telefonu çaldı. Arayan kişi Jungkook'tu.

"Kookie ~"