Karo As ◇

3.Bölüm

Bölüm şarkısı : Melike Şahin- Nasır

Ruhumun acısına, bileğimin acısı eklenince dahada harmanlandı sanki içimdeki bu aptal his.
Ne kadar aptal olabilirim diye sorarken  buldum kendimi?
' neden üzülüyorsun aptal, adama aşık olmak için elinden ne geliyorsa yapıyorsun' diye dövünüp durdum. Gözlerim yanıyordu. Tabiki de lambayı kapatıp bir hışımla çıkmıştım o odadan. Kapının önünde kırılan dizlerimle baş başa kaldım. Gözlerimdeki yaşlar sicim gibi akıyordu. Alkolün etisi diye teselli etmeye çalıştım kendimi. Derin bir nefes çektim
Oturduğum yerden kalkıp lavaboya doğru ilerledim tekrar. Ağlamak beni daha da geriyordu. Aslında pek ağlayan bir insan değilimdir. Ama bu kez gururum çok incinmişti sanki. Ben hiç kimse ile bu üslupla konuşmamıştım ve kendimle konuşulmasına da müsade etmemiştim.
Aynadaki yansımam da bana bunu hatırlatar cinstendi. Gözyaşlarımı silip çıktım lavabodan. Amacım yine Sitarenin yanına gitmekti fakat bulunduğum koridor ve bakıştım kapı ile
Ani bir karar değişikliği içinde siktir edildiğim odaya gayet sert bir giriş yapmıştım. Inceldiği yerden kopsundu.
Şuanda pek mantıklı düşünemediğimi itiraf ediyorum.
Yan pozisyonda uykusuna kaldığı yerden devam Eden ,görünüşte adam olan Patronumun önünde dikildim.

" sen bana siktir git diyemezsin, hele lambayı kapat hiç diyemezsin!" Sesimin kontrollü çıkmasına önem verdim, fakat hızlı bir şekilde nefesleniyordum. Öfkem, Hayal kırıklığımla harmanlanmıştı. Görün bakın ne affat bişey çıkıyordu ortaya.
Gözleri kapalı bir şekilde sırt üstü dönüp, elinin Tersi alnına gelecek şekilde durdu. Açık olan Lamba rahatsız ediyordu.

" lambayı kapatman, siktirip gitmenden daha çok koymuş anlaşılan. Lamba açık kalsın , sen yine siktir olup gidebilirsin." Ciddi misin der gibi bakıyordum. Tabiki o beni görmüyordu.
Ben ne diyorum o nediyor, Allahım sen aklıma mukayet ol yarabbim.

Bağırmamak için derin bir nefes çektim çiğerlerime
" siktirip gitmem, sen kendini ne zannediyorsun?Sen kimsinde kendinde benimle bu şekilde konuşma hakkını buluyorsun?"Diye sorunca söylediklerime pişman olmuştum aslında çoktan.

Sinirlendi. Kaşları çatıldı inatla gözünü açmadı.
Boğazını temizleyip " 2 saniye içinde burdan Sik-TiR olup gitmessen" öyle bir vurgulamıştı ki korkmadan edemedim, " olacaklardan Ben sorumlu olmam."

Aslında korkumun galip gelmesi gerekirken aptal cesaretim boy göstermişti. Olmayacak zamanlarda ne güzel çıkardın meydana ..

" Hı hı, uslubuna dikkat etmessen bende olmam", ne diyorum Ben ya.? Alkol!
" bak kızım çok uykum var, dünyanın en güzeli ol sikecek takatim yok şuan uzatma ve yol al", deyince kan beynime sıçradı. Nasıl olurda böyle bir adamı düşünürdüm bir hafta ben ? Bu muydu benim kendime olan saygım? Sinirden nefesi sık alıyordum,

" sen kiminle konuştuğunu zannediyorsun? Lanet olsun, yüzüne bakanda seni adam Sanır! " göz yaşımı döver gibi silmiştim yanağımdan. Nefret ediyorum bu aptal yaşlardan! Hiç bir söz söylemesine fırsat dahi vermeden koşar adım terk ettim o odayı, Veya onun deyimi ile 'siktir oldum'.

'Al sana hoşlanma, al aklından çıkaramama, al Allahın belası Dalya', diye söyleniyordum. Merdivenleri hızlı hızlı indim. Direk bara doğru yürüdüm.
" en ağırından" diye seslendim Kereme yüzüne bakmadan.

Sitare ve Kerem ne oldu diye sorunca, " HADi !"diye bağırdım.Kalbimde bir sızı vardı, çok üzülmüştüm bir aptal gibi hissediyordum.
Önüme gelen bardağı fondipledim.
" bir tane daha", Kerem ikiletmeden bir tane daha doldurdu. ' gerizekalısın sen', diye geçirdim içimden.
Onuda içince kendimi kuş gibi hissettim. Ben nasıl bu kadar aptal olabilirim, nasıl?

" Daliş iyimisin kuzu, çıkalım mı?", diye soran Sitare'ye döndüm.
Yüzümde oskarlık bir tebessümle
" yoo, Ben daha şarkı söyleyeceğim. Hem bir süprizim var." Deyince bön bön Suratıma baktı..