Wild Heart - Obsession 1 (ON-HOLD)

Chapter 1

Aarick Easton on the media (｡•̀ᴗ-)✧

Iujika

"Good morning. May I  know kung nasaan si Dra. Gonzales ngayon?" A woman on her mid 40s suddenly appeared out of nowhere.

Nginitian ko siya at dagliang nilingon ang records sa screen ng computer.

"She's on her office, ma'am"

"Uh can you lead us the way? I'm not really familiar with this hospital so.." aniya at ngumiti. Marahan naman akong napatango at nilingon ang aking katrabaho upang magpaalam. Sinabi ko na aalis lamang ako sandali para ihatid ang ginang. Tinanguan lamang ako nito at nanatiling nakayuko sa kung anumang ginagawa niya.

Agad naman akong tumayo at pumunta sa kinapupwestuhan ng ginang.

"Son, let's go" aniya at nilingon ang tinatawag niyang anak na lalaki. Nilingon ko ang lalaki at halos lumuwa na ang mata nito dahil sa ganda ko, I mean sa nakita niya. Wow, so ironic huh? Kailangan talaga may pa-slow motion? Gosh pang drama lang 'to ah.

"Oh my gosh! Mom, you found her! You found m..my sweetheart," pautal utal na anito, "Oh my fuck. I feel like cryin—" hindi niya pa natatapos ang dapat niyang sabihin ay kumaripas na siya ng takbo papunta sa amin. Halos tumilapon ako sa lakas ng impact ng kaniyang pagkakatama sa akin.

Mabuti na lamang ay mahigpit niya akong yakap—Anong mabuti ron, Iujika?

'The fuck is going on? God, this guy's kinda weird'

"I miss you so much, sweetheart. I really thought I'll never get to see you again. Oh my gosh. I want to cry" halos lumabas na ang dalawa kong mata sa higpit ng kaniyang yakap kaya pilit akong nagpupumiglas.

"Sir? Uh I think you are mistaking me for someone else" kalmado kong sabi habang pilit pa ring inilalayo ang sarili sa kanya. Karamihan sa mga tao roon ay nakikiusyoso na at tinititigan kami. Mayroon namang tumingin lang at bumalik na ulit sa kanilang mga ginagawa.

"Are you underestimating me, Darling? Do you think I wouldn't recognize you? Hm?" sagot niya. A sudden shiver run down my body when I felt his lips on my left ears, "You still smell like nectarines, sweetheart" his voice nearly sounded like corpse husband's. Damn!

"Son, get off of her. Let's go. She's right. Maybe you jump on the wrong girl." his mother looks really worried and she's really trying her hard to get her son of me.

Ramdam ko ang pagluwag ng kapit sa akin ng lalaki at nang sa wakas ay bumitaw na ito ay agad naman akong lumayo. Marahil napansin nito ang biglaan kong paglayo kaya mabilis niya akong nilingon at hinatak ang aking baywang pabalik sa tabi niya. Ibinalik nito ang tingin sa ina at parang nagmamakaawang tinignan ito. Ramdam ko ang daliri nitong paikot ikot sa baywang ko at animo'y gumuguhit ng iba't ibang hugis rito. 

'What the fuck?'

"Mom, you don't understand! She's the girl I've been looking for. She is the one I told you that I am longing for. It's been what? Months? Years? A decade? I-I can't even remember but I won't let this chance to keep her and let her slip away," naiiyak na anito. "I-I don't want to lose her again, Mom. Please understand!" anumang oras pakiramdam ko ay luluhod na ito sa harap ng kanyang ina.

Nagumpisang humaba ang nguso nito at parang batang ikinrus ang mga braso sa harapan ng kanyang dibdib. Nag-aalalang nilingon naman ako ng kanyang ina. She gave me a "I'm sorry but please I hope you understand" look. Ibinalik din agad nito ang tingin sa kanyang anak.

"Aarick, anak—"

"No, Mom. Don't finish what you're about to say. Mom, please! I don't want to let her go. I don't want her to go."

"Okay, fine. Just... Just calm down, okay?" ramdam ko ang pagbalik ng kamay nito sa aking baywang at ang mahigpit nitong hawak rito. Halos tawagin ko na ang lahat ng santo upang bumitaw siya.

"Can you assist us, please hija?" tumuon ang pansin ko sa kanyang ina na sa tingin ko ay kanina pang nagaalala sa nangyayari. Tinanguan ko lamang siya bilang sagot.

Nagsimula na akong maglakad at sumunod naman sa tabi ko ang ginang. Kating kati na akong itulak palayo ang lalaking parang linta kung makakapit sa akin.

'This guy is really a weirdo'

Nakarating kami sa harap ng pintuan ng doktora nang hindi umaalis ang lalaking katabi ko sa pagkakakapit niya sa akin.

'Hanggang kailan ba siya magiging linta? Tch'

I softly knock on the doctor's office and I felt how the man beside me shivered and hold me so tightly to the point of, I think, breaking my bones. You're exaggerating everything he's doing, Iujika.

"Doktora? Mrs. Santillana is here. She said that she has appointment with you" saad ko matapos kumatok.

"Yes, come in." sagot niya. Matapos kong marinig ang pagpayag nito ay agad kong pinihit ang seradura ng pinto. Bumungad sa amin ang malinis at kulay puting opisina ng doktora.

Inalalayan ko naman ang 'batang' nakakapit sa akin papasok. Nilingon ko ito at huli kong tinititigan niya ako.

Nang mapansing nahuli ko siya ay inilihis niya ang kanyang tingin at nagmuni muni. Hindi nakatakas sa aking mata ang pamumula ng kaniyang tainga at sa kaloob-looban ko ay natatawa na ako.

"Shy? How cute." I whispered. Enough for him to hear me and fuck, his ears is twitching like crazy.

"Stop it darling, you will regret doing this to me. Kailangang panindigan mo ako, sweetheart" aniya at parang pikon na lumayo ngunit hindi pa rin inaalis ang kamay sa aking baywang.

Nilingon ko ang dalawang ginang at pansin ko ang titig nito sa aming dalawa. Parang wala namang pakialam ang katabi ko na pulang pula pa rin ang tainga.

"Hm... then shall we start?" The doctor broke the silence and look at me. A sign that I need to leave.

"Ah, then if you'll excuse me." tinanguan ako ng doctor. "Sir. Can you take off your hands now? I need to leave" madiing sabi ko at marahan pa itong kinalabit dahil sa tingin ko ay hindi niya ako pinapansin.

Nilingon ako nito at sumimangot na para bang hindi siya nabigyan ng candy at ibinalik ang tingin sa kung saan. Hindi pa rin nito binibitawan ang aking baywang kaya't sinubukan kong lingunin ang kanyang ina upang humingi ng tulong.

Hindi ko alam kung ngayon lang ba siya nakahawak ng waist ng babae at kung makakapit ito'y parang babaliin na ang mga buto ko o ayaw niya lang talaga akong paalisin? 

'Nagdedelulu ka na naman, Aela'

"Son."

"No, mom. I told you that I want to be with her!" sagot nito sa kanyang ina

"What's wrong with you, Aarick? You really need to stop this madness. You have to do your part. You promised, remember? and...and she can't be here while you take it. Mas importante ito kaysa sa kung anumang gusto mong gawin" para akong sinaksak at pwersahang lumayo kay Aarick. I have no right or reason to feel it, but I feel a sudden pain in my heart for what her mother said.

"Then I won't take this so called session or whatever you call it! If I can't be with her, I better not take it!"

Damn. What trouble did I get into?