ម្ចាស់ស្នេហ៍លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីEp:30

Начните с самого начала
                                        

«មិនបាច់ខ្វល់ពីវាទេ បន្តរឿងយើងវិញ» គេមិនចង់ឲ្យ
ដាច់អារម្មណ៍ល្អៗដែលកំពុងមាន ហើយក៏ខ្លាចថា
ថេយ៉ុង នឹងប្ដូរចិត្តនៅពេលក្រោយ ទើបរហ័សឆក់
ឱកាសនេះ ខណៈដែលកំលោះតូច មិនយល់ស្រប
សោះ៖

«មិនបានទេ!ត្រូវតែលាងរបួសចេញសិនទើបបាន»
ថេយ៉ុង បញ្ចេញទឹកមុខខ្វាយខ្វល់ បង្ហាញឲ្យគេបាន
ដឹង ចង់បញ្ជាក់ថាខ្លួនបារម្ភពីគេខ្លាំងណាស់ គ្មាន
ចំណាប់អារម្មណ៍ធ្វើរឿងផ្សេងទៀតទេ។

«ថេយ៍ហ្អា៎៎...បងសុំណា៎៎»
«បើរដ្ឋមន្ត្រីមិនស្ដាប់អូន នោះផ្លូវចេញ...សូមអញ្ចើញ
ដោយរីករាយបាទ!»ទោះមិនចង់ ក៏គ្មានជម្រើស។








ជុងហ្គុក សម្រេចចិត្តងើបអង្គុយ ហើយដោះអាវចេញ
ទាំងបង្ខំចិត្ត គេពិតជាស្ដាយខ្លាំងណាស់ មិនធ្លាប់
ស្ដាយអ្វីខ្លាំងបែបនេះមកពីមុនទេ លើកទី១ក្នុងឆាក
ជីវិតហើយ ដែលស្ដាយមិនបានសីុក្មេងទើបកើត។

SKIP...

បន្ទប់ទឹក...

ព្រូសសសស

អ្នកប្រហែលជាគិតថានេះជាសំឡេងបោះខោអាវរបស់ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីត្រូវទេ? ហាាហា មិនខុស
នោះទេ សំឡេងនេះបង្កឡើងដោយស្នាដៃ នាយក
រដ្ឋមន្ត្រី ចន ជុងហ្គុក ពិតមែន ប៉ុន្តែខោអាវដែលបោះ
ចោលលើឥដ្ឋការ៉ូនោះ គឺជារបស់ ថេយ៉ុង និយាយឲ្យ
ស្រួលស្ដាប់ទៅ រដ្ឋមន្ត្រី ចាប់ក្មេងទើបកើតងូតទឹកទៀតហើយ។

ឈូ...

«អ្ហ៎៎យ...រងារណាស់រដ្ឋមន្ត្រី»កំលោះតូច ស្ថិតក្នុង
សភាពអាក្រាតកាយ ព្រោះតែត្រូវប្រុសចាស់ខ្លះចាប់
ដោះអាវ ស្រោចទឹក ទាំងដែលខ្លួនមិនពេញចិត្ត។







ថេយ៉ុង លោតកន្ត្រំ ស្រវាឱបខ្លួនហាប់ណែនរបស់
ជុងហ្គុក ជាប់ ព្រោះតែរងារញ័រញាក់ខ្លាំងពេក។ដោយ
សារតែត្រូវទឹកភ្លៀងយូរ ទើបបណ្ដាលឲ្យក្មេងកម្លាំងខ្សោយ ផ្ដាសាយ គ្រុនក្ដៅដោយហាមមិនបាន។

«នៅឲ្យស្ងៀម ប្រយ័ត្នបងឈប់ស្រឡាញ់!!»ធ្លាប់តែឭ
មួយម៉ាត់ណាក៏ស្រឡាញ់ ពីរម៉ាត់ណាក៏ស្រឡាញ់
ពេលគេប្ដូរជានិយាយថាឈប់ស្រឡាញ់ ថេយ៉ុង ស្រាប់តែគាំងធ្មឹង បង្ហូរទឹកភ្នែកម៉ាត់ៗ ជាទឹកភ្នែកហូរ
ដោយគ្មានសំឡេង វាហូរ ព្រោះខ្លាចប្រុសចាស់
ឈប់ស្រឡាញ់ដូចមាត់។

ម្ចាស់ស្នេហ៍លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីМесто, где живут истории. Откройте их для себя