ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.6.11

မိွတ္ထားသၫ့္ မ်က္လံုးမ်ားသည္ မပြင့္လာေသာ္လည္း မ်က္‌ေမွာင္ၾကဳတ္သြားေလသည္ ။ ' အယ္လ္ က စက္ရုပ္တစ္ခုကို ခံစားခ်က္ေတြ သင္ေပးေနတာဘဲ ..' ႏို႔မဟုတ္လ်ွင္ ေရွာင္ထ်န္းက ကမ႓ာႀကီးကို ကယ္တင္ဖို႔ စိတ္အားထက္သန္မႈမ်ားက ဘယ္က ေရာက္လာမည္နည္း ။။

"" အခုလဲ ကမ႓ာႀကီးက ပ်က္စီးေနတာမွ မဟုတ္တာ..."" ခံစားမဲ့စြာ ထြက္လာသၫ့္ အသံက ေရွာင္ထ်န္း၏ စက္ရုပ္အသံထက္ပင္ ေအးစက္ေနခဲ့သည္ ။

တန္ယုေျပာသည္က မွန္ေလသည္ ဒီလူက ကမ႓ာႀကီး ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဂရုမစိုက္ေပ ။

ေရွာင္ထ်န္းက တစ္စံုတစ္ခုကို အမွတ္ရသြားသၫ့္ ဟန္ျဖင့္ သူ႔အသံက ထူးဆန္းသြားေလသည္ ။ / သခင္ ကမ႓ာအစစ္ကို ျပန္မသြားခ်င္တာလား.. /

သူ႔သခင္သည္ ျပန္မည္ဟု ေရရြတ္ေသာ္ျငား အလြန္ေအးေဆးကာ သက္ေတာင့္ သက္သာ ျဖစ္ေနသည္ကို ျမင္ႏိုင္ေလသည္ ။ ကမ႓ာအစစ္ကို ျပန္မည္ဟု စိတ္အားသန္မႈမ်ားက မွတ္ဉာဏ္ျပန္ရရခ်င္း ခနသာ ေပၚလာခဲ့ၿပီးေနာက္ ေပ်ာက္သြားခဲ့သည္ ။ သူသည္ လူသားတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေသာ္လည္း လူသာ‌းေတြနဲ႔ တန္းတူသၫ့္ ဉာဏ္ရည္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ လူသားေတြထဲက ထိပ္တန္းပါရမီရွင္မ်ားနဲ႔ပင္ ယွဉ္ႏိုင္သၫ့္ စက္ရုပ္တစ္ခု ျဖစ္သည္ ။ ဒါေတာင္ သူက သူ႔သခင္၏ တီထြင္မႈတစ္ခုသာ ။

သူ႔သခင္သာ အဓိကစနစ္ကို တိုက္ရိုက္ထိုးေဖာက္မည္ဆိုလ်ွင္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္သၫ့္ ရာခိုင္ႏွုန္းေတာ္ေတာ္ျမင့္လိမ့္မည္ဟု ယူဆရသည္ ။ သို႔ေသာ္ သူ႔သခင္က ‌ေျဖးညင္းစြာ တစ္လွမ္းခ်င္းသာ လုပ္‌ေနခဲ့ျခင္းက သူ႔အား နားမလည္ႏိုင္ ျဖစ္ေစသည္ ။ ဒီလူက ပံုရိပ္ေယာင္ေလာကတြင္ ေနႏိုင္သမ်ွ ေနရန္ ႀကံစည္ေနသည္နဲ႔ပင္ တူေလသည္ ။

လူသားေတြက တကယ္ ရႈပ္တာဘဲ ..

/ သခင္!!! ဘာလုပ္တာလဲ!! / ဖန္သားျပင္တြင္ ေရြ့လ်ားေနသၫ့္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားေၾကာင့္ ေရွာင္ထ်န္းက နားမလည္စြာ ေမးလိုက္သည္ ။ သို႔ေသာ္ ေနာက္တစကၠန႔္တြင္ သူဘာေမးေနသလဲ မသိေတာ့ေပ ။ ' ခုနက ငါ ဘာအ‌ေျကာင္း‌ေျပာေနတာလဲ ..'

***

မနက္အခ်ိန္တြင္ အိမ္‌ေတာ္ထိန္းက အေပၚထပ္သို႔ တက္လာကာ စီရန္ယြီ အခန္းတံခါးကို ညင္သာစြာ ေခါက္လိုက္သည္ ။ သခင္ေလးက အခုတေလာ အိမ္တြင္ မနက္စာ စားေလ့မရိွေသာ္ျငား သတိေပးရမၫ့္ သူ႔တာဝန္ ရိွေနသည္မလား ...