ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.6.7

အခန္းသည္ အရံအခန္းျဖစ္ကာ ဘာပစၥည္းမွ မရိွသလို ေရခ်ိဳးခန္း တို႔ ဘာတို႔နဲ႔လည္း ဆက္ထားျခင္း မရိွေပ ။ ဒီတိုင္း အနားယူရန္ အသံုးျပဳသၫ့္ အခန္းတစ္ခန္းသာ ..။ ဘယ္နား သြားပုန္းေနတာလဲ ..

ဒုန္း!!!!

က်ယ္ေလာင္သၫ့္ တံခါးပိတ္သံ အဆံုး ရြမ္းရီက လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္သၫ့္အခ်ိန္တြင္ တံခါးအား မွီလ်က္ ရပ္ေနသၫ့္ စီရန္ယြီ ကို ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ မ်က္ႏွာထက္တြင္ ဘာအမႈအရာမွ မျပေသာ္လည္း စိတ္ထဲတြင္ အလြန္မေက်မနပ္ျဖစ္ေနသည္ ။ သူ အရင္ဆံုး စစ္ေဆးခဲ့တာ တံခါးၾကားထဲ မဟုတ္ပါလား ..

" အခု .. မင္းေလးဆိုတာ ေသခ်ာသြားၿပီ ဆိုေတာ့.. " စီရန္ယြီ က ၿပံဳးၿဖဲျဖဲ လုပ္ကာ " မေန့က ကိုယ္ေျပာလိုက္တဲ့ စကားကို မွတ္မိလို႔ ရၿပီလား .."

" အရူး!! "

" အဲ့ေတာ့ ကိုယ္တို႔က အရမ္းလိုက္ဖက္သြားတာ မဟုတ္ဘူးလား .." စီရန္ယြီ သူ႔ခ်စ္သူ လုပ္ေနသၫ့္အရာအား မသိေသာ္လည္း ခုနက ၾကားသၫ့္ စကားအရ အာရံုေၾကာကို စမ္းသပ္ေနပံုရသည္ ။ ဒီမွာ .. မင္း‌ေလးရဲ့ခ်စ္သူ က တေလာကလံုးမွာ အေတာ္ဆံုး သိပၸံပညာရွင္ေလ .. အဲ့လို စမ္းသပ္မႈေသးေသးေလးကို စာမဖြဲ႔ဘူး .. ကိုယ့္ကို အားကိုးလိုက္ ..

" စီမိသားစုရဲ့ သခင္ေလးက မုဒိမ္းမႈ က်ဳးလြန္မလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူးမလား .." ရြမ္းရီ က စီရန္ယြီနဲ႔ တိုက္ခိုက္လ်ွင္ သူမႏိုင္မွန္း သိေနသျဖင့္ ရူးမိုက္သၫ့္ ကိစၥကို မလုပ္ေပ ။

စီရန္ယြီက အသံထြက္ ရယ္လိုက္ၿပီး " ဘယ္လိုထင္လဲ .. "

ရြမ္းရီ က ႏွာေခါင္းရႈံလိုက္သည္ ။ ေသခ်ာေပါက္ မုဒိမ္းေကာင္ရုပ္နဲ႔.. ။ သူလက္ထဲက ဓားကို လြင့္ပစ္လိုက္ၿပီး ခပ္မဲ့မဲ့ ၿပံဳးလိုက္ကာ စီရန္ယြီထံေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္ ။ " ငါ့ ခႏၶာကိုယ္ကို လိုခ်င္လို႔လား .." သူ႔အတြက္ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ ဆိုသည္က စမ္းသပ္ခံ ပစၥည္းတစ္ခုသာ ။ လိုခ်င္လို႔လား .. ယူသြားလိုက္ ..

အလြန္ဆံုးမွ သူ႔ခႏၶာကိုယ္အေပၚက ဒီလူရဲ့ အေငြ့အသက္ေတြ မေပ်ာက္မခ်င္း ေဆးေၾကာရံုသာ .. ပထမဆံု အႀကိမ္မို႔ ရြံ႔ရွာမႈက အေတာ္ေလးၾကာမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္လႏွစ္လေနရင္ ေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္ .. တစ္လႏွစ္လနဲ႔ မရရင္ တစ္ႏွစ္ႏွစ္ႏွစ္‌ေပါ့ ..