ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.5.18

အန္းမႈက သူမရဲ့ ေမွးေလးကို ေမာ့ကာ တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ၿပီး ႏူးညံ့စြာ ေျပာလိုက္သည္ ။ " ေတာင္းပန္ပါတယ္ အလွေလးရယ္.. ကိုယ္စိတ္မထိန္းႏိုင္ ျဖစ္သြားတယ္ .."

မုန႔္ယိရွင္းက ေခ်ာ့ေမာ့သၫ့္ စကားေၾကာင့္ ဟြန႔္ ခနဲ တစ္ခ်က္အသံျပဳလိုက္ၿပီး ေသြးသံရဲရဲ ျမင္ကြင္းကိုသာ အၾကင္နာမဲ့စြာ ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့သည္ ။ " ရွီးလန္ေကာေကာ က အခ်ိန္မီေရာက္လာရင္ အေကာင္းဆံုးဘဲ .. အဲ့ဒီလူေတြကို တစ္စကၠန႔္ေလးေတာင္ အသက္ရွင္လ်က္ မျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး "

အန္းမူက မုန႔္ယိရွင္း၏ နဖူးေလးအား အသာေတာက္လိုက္ကာ " အဆိုးေလး .. ကိုယ္ေရ႔ွမွာ အျခားတစ္ေယာက္အေၾကာင္း မေျပာရဘူးလို႔ သေဘာတူထားတယ္ေလ .."

" ခစ္.. ခစ္.. ခစ္.. အဲ့ဒါ ရွင္ခုနက ကြၽန္မကို နာက်င္ေအာင္ လုပ္လို႔ အျပစ္ေပးတာ .." ႏွစ္ေယာက္သား ၾကည္ႏူးေနခ်ိန္ ၿမိဳ႔တံခါးသည္ ဖြင့္သြားခဲ့ၿပီး ေခ်ာေမာသၫ့္ လူငယ္တစ္ေယာက္က ဦးေဆာင္ကာ စစ္တပ္တစ္တပ္ျဖင့္ ဦးေဆာင္လာခဲ့သည္ ။

အန္းဇယ္ရီက ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ႏူတ္ခမ္းေတာင့္စြန္းမ်ား ျမင့္တက္သြားခဲ့သည္ ။ သူက လက္ကို လႈပ္ရွားလိုက္ခ်ိန္ ဖန္သားျပင္တစ္ခုေပၚလာေလသည္ ။ ထူးဆန္းသၫ့္ သေကၤတမ်ားသည္ သူ႔အေရ႔ွတြင္ အလြယ္ကူဆံုး အကၡရာမ်ားအလားပင္ ။ ခလုတ္မ်ားကို လ်င္ျမန္စြာ ေျဖရွင္းၿပီးခ်ိန္ တြင္ သူ႔အၿပံဳးက ပိုလို႔အသက္ဝင္လာေလသည္ ။

' ပံုရိပ္ေယာင္ေလးေတြက ငါနဲ႔ လာယွဉ္ခ်င္တာလား .. ဒီအေဖက မင္းတို႔ကို တီထြင္ခဲ့တာကြ '

ထိုျဖစ္ရပ္ၿပီးေနာက္ တိုက္ခိုက္ေနသၫ့္ လူတိုင္း ထူးဆန္းသၫ့္ အေျခအေနကို ႀကံဳေတြ့လိုက္ရသည္ ။ ရန္သူမ်ားသည္ သူတို႔ ဘယ္ေလာက္တိုက္ခိုက္တိုက္ခိုက္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားသည္ တဖက္လူအေပၚ မည္သို႔မွ မသက္ေရာက္ေၾကာင္း ရွာေဖြ့ေတြ့ရိွသြားၿပီး တဖက္က ဓားေလးေျမာက္‌လိုက္တာနဲ႔ သူတို႔က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဒဏ္ရာ ရသြားခဲ့ၾကသည္ ။

အန္းမူ၏ အာရံုက တိုက္ပြဲသို႔ ျပန္ေရာက္ခ်ိန္ သူျမင္လိုက္ရသည္က တဖက္သတ္ သတ္ခံေနရသၫ့္ ေတာ္ဝင္ရဲမက္နဲ႔ ရွီးလန္ ေခၚလာသၫ့္ စစ္သည္မ်ားကိုပင္ ။