ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.5.16

လင္းယြီ႔က တိတ္ဆိတ္သြားသည္ ။ သူသာ နယ္စပ္ကိုသြားပါက ၿမိဳ႔ေတာ္တြင္ ဝမ္ရယ္အိမ္ေတာ္၏ အေျခအေနသည္ ဘာျဖစ္မွန္းမသိ စိုးရိမ္ရသည္ ။ မသြားျပန္ရင္လည္း သူရဲ့ အႏွစ္ႏွစ္အလလ ႀကိဳးစားခဲ့ရသၫ့္ အိမ္မက္က ပ်က္စီးသြားမည္ ျဖစ္သည္ ။

" စစ္သူႀကီး!! ျမန္ျမန္ေလး ေတာင္းပန္လိုက္ေလ.. " လင္းယြီ႔က ခပ္တိုးတိုးေျပာလာသၫ့္ အသံအား လစ္လ်ဳရႈလိုက္သည္ ။ သူက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ယွက္လိုက္ကာ ဗိုက္နားတြင္ ကပ္လိုက္ၿပီး ခါးကို မတ္လိုက္သည္ ။ " ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးက .. ဝမ္ရယ္ရဲ့ ၾကင္ယာေတာ္ တစ္ေယာက္မို႔ .. တာဝန္ကို ပ်က္ကြက္လို႔ မျဖစ္ပါဘူး .. အရွင္မင္းႀကီးရဲ့ အမိန႔္အတိုင္းပါ.. က်ားတံဆိပ္ကို အိမ္ေတာ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း လြဲေပးလိုက္ပါမယ္ .."

" ဟက္.. စစ္သူႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ့ တာဝန္ကို လစ္လ်ဳရႈၿပီး ၾကင္ယာေတာ္ရဲ့ တာဝန္ကို လုပ္မယ္ေပါ့ .. ဇယ္ရီရဲ့ အိပ္ရာထက္က စြမ္းရည္က ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ ပံုဘဲ .. ဟားးဟားး " အန္းမူ၏ အထင္တေသး ေျပာဆိုမႈမ်ားအား လင္းယြီက အဖက္မလုပ္ေတာ့ေပ ။ နယ္စပ္တြင္ အေရးေပၚအေျခအေန အမွန္ရိွပါက သူက အန္းဇယ္ရီကို ေခၚၿပီး ခ်က္ခ်င္း သြားမည္ ျဖစ္သည္ ။ အိမ္ေတာ္၏ အာဏာကို အဆံုးရႈံးခံလိုက္မည္ ျဖစ္သည္ ။ သို႔ေသာ္ ဒီလူမ်ားက သူ႔ကို ပထုတ္ခ်င္ရံုသာ .. တိက်တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ မေပးႏိုင္ၾကေပ ။

ညီလာခံမွ ထြက္ခြာသြားသၫ့္ လင္းယြီ႔အား ခိုး၍ေသာ္လည္းေကာင္း ေပၚတင္ေသာ္လည္းေကာင္း ေလွာင္ေျပာင္ေနၾကသည္ ။ က်န္ရိွေနေသးသၫ့္ ဘက္ေတာ္သားမ်ားမွာလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး ေခါင္းခါရံုသာ တတ္ႏိုင္ၾကသည္ ။

ခပ္ေျဖးေျဖးပြင့္လာသၫ့္ တံခါးႏွစ္ခ်ပ္ကို ၾကၫ့္ရင္း လင္းယြီ႔က အနည္းငယ္ ဝမ္းနည္းသလို ခံစားရသည္ ။ သူ႔ရဲ့ ငယ္စဉ္ကတည္းက မက္လာခဲ့သၫ့္ တိုင္းျပည္ကာကြယ္မယ္ဆိုတဲ့ အိမ္မက္က ဒီတံခါးကို ျဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ သြားၿပီ မဟုတ္ပါလား ..။ သို႔ေသာ္ ထိုဝမ္းနည္းမႈက လ်င္ျမန္စြာပင္ ေပ်ာက္သြားခဲ့သည္ ။ ဒီတခဏ သူစိတ္ထဲတြင္ ထိုလူသားသည္ သူ႔အိမ္မက္ထက္ပင္ ပိုအေရးႀကီးေနေၾကာင္း ေသခ်ာသြားခဲ့သည္ ။