FİNAL 1.1

11.6K 668 542
                                    

Selam ♡

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Selam ♡

Final 1.1 Muhtemelen final 1.2 de gelecek. Son durağa varmak üzereyiz 🥺💗 kitabı bitirirken neredeyse 1ml okunmaya ulaşmış olduğumuzu görmek benim içimi rahatlatıyor. Çok emek verdiğiniz bir sınavdan geçmişsiniz gibi bir his :")

Bu bölüm webtoon kullanamadım. Zaman ayıramadım ondan dolayı üzgünüm şimdiden belki sonradan eklerim

İyi okumalar 💙🦋

***
Kasım 2025

İşleri ne kadar yoluna koyarsak koyalım hayatın her evresinde endişe varlığını sürdürmeye devam eder. Küçük kriz anları,ipleri elimize aldığımız kadarı ile hayatımıza yön veren endişelere dönüşür. Bir gerçektir ki değişmez, hayatta her şeyin dört dörtlük gitmeyeceğini bize hatırlatır.

Koşar adımlarla okul kapısından içeriye girerken hayatımı ne kadar yoluna koyarsam koyayım her zaman benimle birlikte yürüyecek bir endişe olduğunu düşünüyordum. Koruma iç güdüsü hissiyatım, evladını seven bir ebeveyn kadar güçlü kalacaktı.

Nefes nefese koridora çıkarken Barsın arkamdaki varlığına tutunuyordum. Benden daha soğuk kanlı olduğu bir gerçekti. Koridorun sonunda, müdür odasının yanında,oturan Işık'ı gördüğümde hızımı arttırdım. Yanına vardığımızda kafasını yerden kaldırıp ağladığı belli olan kızarık gözleri ile bize baktı. Boyuna çömelip ellerini ellerimin arasına aldım. Bars da benim yanıma çömelip saçını okşadı. Burada olma sebebimiz müdürün arayıp Işık'ın diğer öğrenciler ile kavga ettiğini söylemesiydi. Işık taşındığımızdan beri bunu yapmamıştı. Hatta eski mahalledeki o kadar zorbalığa rağmen birine zarar vermemişti.Tüm vücudunu kontrol edip dolan gözlerimi kırpıştırdım.

"Işığım yaralanmadın değil mi? "

Bir elini yumruk yaparak dolan gözlerinde ovuşturdu. O an kolunun morluğunu ve saçının arkasındaki bandajı görmüştüm. Kanımın donduğunu hissederken endişemi belli edip onu korkutmamak için dudaklarımı ısırdım. Barsın koluma değen bedeni kasılmıştı. İkimiz de aşırı tepki vermemek için gayret ediyorduk.

"Özür dilerim. "

"Işık...güzel kızım ne olduğunu anlatır mısın bize? "

Bars konuşurken Işık'ın gözlerinden yaşlar yüzülmeye başlamıştı. Tam o anda kendimi ilk doğduğu zamanlarda hissetmeye başlamıştım. Onunla birlikte ağlama hissine kapılıyordum. Canım yanıyordu. Öyle garip bir endişeydi.

"İlk senden dinleyelim ne olduğunu olur mu? " Bars'a doğru kafasını olumlu anlamda salladı.

"Yeni bir öğretmen geldi sınıfımıza. Herkesten kendini tanıtmasını istedi. Herkes adını söyleyip ailelerinin ne iş yaptığından bahsetsin dedi. Sıra bana geldiğinde adımı söyledim sadece. Sonra bana soru sormaya devam etti. Annen ne iş yapıyor dedi. "

Yaşıyoruz İnadına | GAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin