DS #4: Our Bloody Life

Kabanata 28

I throw the pillow away, "Oo na nga! Baby, you are bullying me!" I shouted. I crossed my arms above my chest nakakainis. I heard her laughs.

Pagkatapos niya itong linisan ay nilagyan niya ng bagong benda. Umupo siya sa tabi ko. Niyakap niya ako mula sa gilid. Ang kaninang matigas na ekspresyon ay napalitan ng panlalambot.

"Hindi na tayo pupunta sa spa. Hindi rin naman maayos ang pakiramdam mo," malambing niyang sabi. She kissed my cheeks. I tried to be tough pero nagiging malambot talaga ako pagdating sa kaniya, "Galit ka pa rin? Sorry na."

Bumuntong-hininga ako, "You are unfair, hindi kita matiis," sabi ko at niyakap siya pabalik. Humagikgik siya at kinurot ang ilong ko, "Pero pupunta pa rin tayo kagaya ng plano," dagdag kong sambit. Kumurba ang mga labi niya kasabay ng pagtaas ng isa niyang kilay.

"Okay lang sa 'yo? Masakit ang sugat mo, 'di ba?" malambing niyang tanong.

Girlfriend mode na siya.

Lumayos siya sa 'kin ng konti. Hinabol ko pa siya. Inayos niya ang mga hita niya at nilagyan ng unan. He tapped it twice, "Baby, higa ka," utos niya. Hindi na ako nagsayang ng oras pa. Umusog ako at humiga. Parang tinutunaw ang puso ko kapag nagiging malambing siya. She is flattering me anytime she talks, syempre maliban sa pagpalo niya sa sugat ko dahil muntikan na akong mawalanm sa ulirat.

Hinaplos niya ang buhok ko ng marahan. I shut my eyes. Ang gaan ng kamay niya. Kinuha ko ang kamay niya at dinala sa bibig ko. We can now move freely, hindi na ako mag-iisip sa kanila. Malawak na ang puso ko para sa kapayapaan.

"Bakit sobrang saya mo ngayon?" tanong niya sa 'kin. Umupo na ako sa isang upuan at nilagyan niya ako ng tela paikot sa katawan. I gave her the scissors.

Yes, she's the one who will cut my hair.

"I'm done with my things. It's time for the new beginning," I answered proudly. I am still thinking if I will go back to the company or not. Pero sayang naman 'yon kung walang mag-aalaga.

Nagulat ako sa pagyakap niya mula sa likuran ko, "So, babalik ka na sa mansion mo?" she asked. Tumaas ang gilid ng labi ko.

Images bursts into my mind. Me and my dad playing around. Wala akong kapatid, only mom and dad are keeping each other. Sobrang saya ko no'n, I thought I was the happiest kid in the world, "Kung magiging asawa na kita. Do'n tayo titira, malayang makakapaglaro ang mga bata," tugon ko.

"Do you see me as you wife?" I nodded my head, "I don't want any man to be my husband either."

"Baby, thank you for assurance," sagot ko. Her lips twisted.

"Ipapakilala kita kay mom,"

I froze for a moment. She started cutting my hair, meron naman daw siyang idea. I can't glance at her dahil ginugupitan niya ako. Hindi ko alam kung seryoso siya o hindi.

"A-Are you sure?" I asked stuttering.

She nodded her head, "Uh-huh...why? Ayaw mo?"

"Hindi naman sa gano'n. I was shocked, sa tagal nating dalawa you didn't tell her that I am your boyfriend so..." I pouted my lips. Gano'n na lang ang kaba ko. What if she will not like me? She will forbids us. Overthinking.

"Because I am waiting for the right time, busy rin ako sa work."

Yeah that's true. Hindi na siya nakakuwi sa bahay nila. But mapapalagay ako kung makilala ako ng mommy niya.

"Did the kid knows about us?" I asked curiously. Ilang beses na niya kaming nakita. And they seem so close.

"Sinong kid?"