Anime Yandere One Shot

Yandere! Karma Akabane

"Bebeğim, bu gece seni avlıyorum,
Seni avla, seni canlı canlı ye,
Tıpkı hayvanlar gibi~"

Kasiyerin yiyeceklerinizi çalmasını bitirmesini beklerken parmaklarınızı tezgaha vurdunuz. Parayı ödedin ve bir elinizle yiyecekleri tutarken, belirli bir kişiyi aramak için telefonunuzda gezindiniz. Siz çıkarken otomatik kapılar kayarak açıldı ve kasvetli ortama doğru yürüdü.
Hiç şüphe yok ki o gün yağmur yağacaktı.
"Hey!...Evet, bu gece için tamamen hazırım...Ahahaha, o elbiseyi beğendin çünkü kıçımı ortaya çıkarıyor, ya sapık..."
Köşeyi döndünüz ve evinizin genel yönüne doğru yöneldiniz ki aniden biri arkanızdan gözlerinizi kapadı.

"Belki saklanabileceğini düşünüyorsun,
Kokunu kilometrelerce öteden alabiliyorum
Tıpkı hayvanlar gibi~"

Vurma devam ederken kapıya dehşet içinde baktın. Susmak için ağzını kapatırken gözlerin kenarlarında yaşlar süzülüyordu.
Sessizce, yumuşak bir şekilde ön kapıdan uzaklaştın ve merdivenlerden yukarı çıktın, hızla mutfaktan geçtin, zavallı kapıyı katlanmakta olduğu tacize bıraktın.
"(İsim) Yemin ederim bu kapıyı hemen açmazsan..."
Koridordan odanıza kadar tüm yol boyunca homurtuyu duyunca titrediniz.

"Yani bana yapmaya çalıştığın şey,
Sanki duramayız, düşmanız,
Ama ben senin içindeyken anlaşıyoruz~"

"Ha?" Görme duyunuzun kaybolması sizi şaşırttı ve geriye doğru sıcak, sıkı bir göğsün içine düştünüz. Orta bölümünüzü saran bir kol ve sıcak dudaklar kulak memenizi gıdıkladı.
"Bil bakalım kim~"
Zihinsel olarak gözlerini devirdin.
"İn üstümden Karma, seni aptal." Ona yaslanan sen olmana rağmen, erkek güldü ve mecbur kaldı. Gizlice aramanızı kapattığını fark etmediniz.
Sizi serbest bırakarak, önünüze adım attı, böylece yeniden görüşünüz ile göreceğiniz ilk şey o oldu.
Ateşli turuncu gözler tembelce sana baktı. Siyah bol eşofmanını ve gri eşofmanını aldılar. Karşılaşmadan saçınızı düzeltirken, ikinizin yanından geçip sizi kontrol eden erkeğe nasıl dik dik baktığını görmediniz. Adam göz teması kurdu ve adımlarını hızlandırdı, Karma'nın soğuk gözlerine baktığında rahatsız edici bir ürperti tenini okşadı.

"Ne istiyorsun Karma?" Uzun boylu erkeğe baktın.
"Geceyi tekrar evde geçirmek mi? Sıkıcı olmak için fazladan çaba sarf ediyorsun gibi." Sorunuzu görmezden gelerek kayıtsızca yorum yaptı.
"Seni etkileme çabası olmadığı sürece, fazlasıyla mutluyum." Geri tükürdün.
Sana kolayca gülümsedi.

"Beni öldüren bir ilaç gibisin,
Seni tamamen kestim,
Ama senin içindeyken çok uçuyorum~"

Kapınızın çarpması durdu ve yüksek sesle ağladığınızı fark ettiniz.
Hemen sessizleştin ve saklandığın gardırobun rahatlığından her şeyi dinledin.
Sessizlik.
Nefesini daha da fazla sakinleştirmeye çalıştın.
Sessizlik fazla ürkütücüydü. Genellikle mahalle sesleri bile duyulurdu; ya dışarıdaki hayvanlar ya da karşı komşularınız.
Ama hiçbir şey yoktu.
Ve bu, sessizlikten tamamen korktuğunuz anlardan biriydi.

"Evet, baştan başlayabilirsin, özgürce koşabilirsin,
Denizde başka balıklar bulabilirsin,
Öyle olması gerektiğini farz edebilirsin,
Ama benden uzak duramazsın~"

"Aslında planlarım var, seni ilgilendirmez."
Onun etrafından dolandın ve evine doğru yürümeye başladın. Titrek bir nefes vermeden ve sana kolayca yetişmeden önce dişlerini sıktı ve yere baktı.
"Ah gerçekten mi? Nereye gidiyoruz?" Sizden alışverişinizi kaparken sordu ve itirazlarınıza aldırmadan yürümeye devam etti.
"Dışarı çıkıyorum. Bir randevum var. Bu sabah sürünerek çıktığın deliğe geri döneceksin." Alışveriş hırsızına baktın.
"Ahahaha~ Hadi (İsim), biz...arkadaştık...sonsuza dek. Orta okuldayken bana duyduğun o küçük aşka ne oldu? Bunu bir ara öğrenmeliyiz~ "Sana göz kırptı.
Püskürttün ve ellerini yumruk yaptın.
"Bir, bu sonsuza dek önceydi ve iki, bunu sürekli gündeme getiremezsin!" Çabucak çantanı ondan aldın ve dairene girdin, yüzündeki hafif kızarmayı gizledin.
Karma'nın kesinlikle hala bir gönül yarası olduğunu kabul eden son kişi olurdunuz.