Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου🎄

198 36 17
                                    


Εγώ δεν ξέρω για εσάς αλλά έχω πάθει σοκ με το πόσο μεγάλα είναι τα κεφάλαια που γράφω...

Επίσης θέλω να πάω Παρίσι να βρω τον έρωτα της ζωής μου. Όχι τώρα, χθες.

Α επίσης Ρία των Χριστουγέννων, όταν ανεβάσεις αυτό το κεφάλαιο γράψε δίπλα στο σχόλιο αν τελικά πέρασες ωραία στα 20α σου γενέθλια! (Ναι το κεφάλαιο το έγραψα τον Οκτώβριο ουπς)

Επίσης καλό μήηναααα♥♥


~~~

«ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΠΛΑΚΑ ΕΤΣΙ;» τσιρίζει η Κέισι και την βλέπω να πνίγεται με το νερό της. «Δεν παίζει αυτό που λες Έιβερι. Ξεκόλλα» συνεχίζει αφού σταματήσει να βήχει και ρολάρω τα μάτια μου όσο πλένω τα πιάτα.

Τα ήδη πλυμένα πιάτα βασικά. Ερχόμενη στο πανεπιστήμιο ανακάλυψα ότι το μοναδικό πράγμα που μπορεί να με κρατήσει απασχολημένη και να μου αποσπάσει την προσοχή από ό,τι συμβαίνει γύρω μου, είναι οι δουλειές του σπιτιού.

Και από εχθές το μεσημέρι που γύρισα σπίτι, αντί να πάω στο μάθημα, έχω καθαρίσει όλο το σπίτι. Σκούπισα, σφουγγάρισα δύο φορές μάλιστα, έβαλα πλυντήριο, άπλωσα ρούχα, σιδέρωσα, καθάρισα τα παράθυρα και αντί να χρησιμοποιήσω το πλυντήριο πιάτων, κάθομαι και πλένω όλα τα πιάτα που υπάρχουν στα ντουλάπια.

Όχι ότι βοήθησε καθόλου αυτό. Αλλά από το να κάθομαι φρικαρισμένη στον καναπέ, τουλάχιστον έκανα και λίγη γυμναστική.

«Με βλέπεις να σου κάνω πλάκα;» την κοιτάζω με τις σαπουνάδες στα χέρια. Ήθελα οπωσδήποτε να το πω σε κάποιον, αλλά ευτυχώς δεν το έκανα χθες, γιατί με την σύγχυση που είχα μάλλον θα έπεφτα από το μπαλκόνι.

Η εικόνα στο λάπτοπ λίγο παγώνει και έπειτα επανέρχεται αργά και σταθερά, υπενθυμίζοντάς μου ότι πρέπει οπωσδήποτε να αγοράσω καινούριο λάπτοπ γιατί αυτό κοντεύει να τα τινάξει.

«Χα! Το βρήκα» αναφωνεί και σταυρώνει τα χέρια της. «Είναι Πρωταπριλιά και μου κάνεις φάρσα» ξεφυσάω αγανακτισμένη. «Το ήξερα! Είσαι πολύ πονηρή τελικά. Παραλίγο όντως να το πιστέψω»

Σχεδόν πετάω το πιάτο πάνω στην πετσέτα και σκύβω προς το λάπτοπ για να γεμίζει το πρόσωπό μου ολόκληρη την οθόνη. «Πας καλά παιδί μου; 1η Δεκεμβρίου έχουμε σήμερα. Τι Πρωταπριλιά λες;»

«Δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψω ότι συνάντησες εντελώς τυχαία τον Ντομ στο φαρμακείο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την βιβλιοθήκη που είχες πάει για διάβασμα» σηκώνεται όρθια και χάνεται για λίγο από την κάμερα. «Μην το προσπαθείς καν Έιβερι!»

My Christmas Choice (Book 2)Where stories live. Discover now