ငါမင်းကိုတာဝန်မယူစေချင်ဘူး! //IDWYTBR!// [ဘာသာပြန်]

အနာဂတ်ယောက္ခမတွေကသူတို့နည်းလမ်းနဲ့သူတို့အိမ်တံခါး၀သို့တိုင်ရောက်လာကြပြီ!

Unicode

အခန်း-၆၅။ အနာဂတ်ယောက္ခမတွေကသူတို့နည်းလမ်းနဲ့သူတို့အိမ်တံခါး၀သို့တိုင်ရောက်လာကြပြီ!
___________________________________________

လော့ယန်က စုကျစ်ယန်၏ဆက်တိုက်စုံစမ်းမေးမြန်းမှုကိုနားထောင်ကာပြုံးသည်။ စိတ်အေးလက်အေး စကားထပ်မပြောခင် ခပ်တိုးတိုးလေးသက်ပြင်းချလိုက်သည်။

"ငါတို့က မင်းတို့နှစ်ယောက်နဲ့ကွာတယ်။ ငါတို့မှာဘာမှချည်နှောင်ထားတာမရှိဘူး။ ငါတို့ကအရာအားလုံးကို အစကနေစခဲ့ကြတာ။ ဒီတော့ငါတို့စကားများကြလိမ့်မယ်ဆိုတာက ကျိန်းသေပဲလေ။ ပြီးတော့ ဘ၀အတွေ့အကြုံပိုင်းမှာ ငါကသူ့ထက်ပိုများတယ်။ သူကအချိန်တော်တော်များများမှာ အရမ်းကိုကလေးဆန်တာ။ ငါကပဲနားလည်အောင်ကြိုးစားပြီး သူနဲ့အလိုက်အထိုက်နေပေးရတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အားလုံးကို ခြုံငုံပြောရရင်တော့ သူနဲ့အတူနေရတာ ကြည်နူးဖို့ကောင်းပါတယ် ဒီလိုပါတ်သတ်မှုက နောက်ဆုံးအထိဘယ်လောက်ကြာရှည်ခံမယ်ဆိုတာတော့ ငါမသိဘူးပေါ့လေ..."
 
ဒီနေရာမှာပဲ လော့ယန်၏အသံက နစ်မြုပ်ပျောက်ဆုံးသွားသည်။ သူတို့၏အသက်ကွာခြားမှုအပြင် သူနှင့်ယဲ့ရှိုအကြားတွင် ကွာခြားမှုအနည်းငယ်ရှိသည်။

လော့ယန်က သိသာခြားနားသောအမူအကျင့်များမရှိသည့် သာမန်တက္ကသိုလ်ပါမောက္ခတစ်ယောက်သာဖြစ်သည်။ သူတို့အခု နေတဲ့နေရာအရ ယဲ့ရှိုက  ချမ်းသာသောမိသားစုမှ သခင်ငယ်လေးတစ်ယောက်ဆိုတာ မြင်နိုင်သည်။

—— တက္ကသိုလ်တက်နေတဲ့ကလေးတစ်ယောက်က ဒီလောက်ဇိမ်ကျကျနေဖို့ ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မှာလဲ။

တွေးနေစရာတောင်မလို။ သူ့မိသားစု ၀ယ်ထားတာပဲဖြစ်ရမည်။ ဒါပေမဲ့ ဒါတွေအားလုံး မေးမနေပါ။ တစ်ကယ်တမ်းသူ့နှလုံးသားက ဒီပြဿနာတွေဆီကနေ မသိမသာလေးရှောင်ဖယ်နေမိတာဖြစ်သည်။

သူဒီအကြောင်းကို တွေးခဲ့ပြီးပြီ။ ဖြစ်နိုင်တာက ထူးခြားဆန်းပြားသောအစားအစာများကိုစားလေ့ရှိသော ဒီချမ်းသာတဲ့သခင်ငယ်လေးယဲ့ရှိုအတွက် ရုတ်တရက်ကြီး ကြမ်းတမ်းသောအစားအစာများကိုစားရသလို ခံစားလာရပုံပေါ်သည်။