This Man Stole My Heart (Season 2) [COMPLETED]

CHAPTER 108 ('(エ)｀)

"Siberia..." Bigla akong natauhan ng marinig kong muli ang boses ni Vince.

"Buo na ang disisyon mo, kaya wala akong magagawa." Sabi ko na bahagya siyang nilingon, ngunit mabilis ko ding binaling ang paningin kay Venjoe at tinaasan ito ng kilay. "And you, ano ang sasabihin mo?" Mataray kong sabi sakanya, ngumiti muna siya bago magsalita.

"G-gusto sana kitang ligawan.. Joy I'm willing to do everything to prove you how much serious I am when it comes to you..." Napanganga ako sa sinabi niya. "Ulit..." Mahinang sabi niya, ilang beses akong napakurap. He still remember what he told to me last 4years ago, akala ko ako lang ang nakaalala niyon.

"Can you allow me to love and wait you to love me back? Can you allow me to court you?" Nakangiting sabi niya kaya napaiwas ako ng tingin. "Again..." Damn! Ramdam na ramdaman ko ang mabilis na pag pintig ng puso ko.

"Titigil kaba pag sinabi kong ayokong mag paligaw sayo?" Banat ko din sakanya, yan din ang isinagot ko noong una niya akong niligawan.

Nilingon ko siya, na ngayon ay napanganga din, kagaya ng reaksyon ko kanina ng marinig ko ang sinabi niya, nang makabawi siya sa gulat ay unti-unting sumilay ang kanyang ngiti na labas yung ngipin.

"S-so that means" Napirap ako, ginagaya niya talaga ang tono niya noon. "P-pumapayag kang ligawan kita ulit?" Dugtong pa niya ang gagong to para namang hindi alam ang isasagot ko.

"I didn't say na pumapayag ako" sabi ko pa na mas lalong ikinalawak ng ngiti niya. "But I didn't say din na hindi ako pumapayag.. Its your choice kung man liligaw ka o hindi. Pero isa lang ang masasabi ko wag kang mag expect agad na kaya kitang mahalin ng mabilis, ulit. Hindi na tayo kagaya ng dati baka nakakalimutan mo." Seryoso kong sabi na ikinawala ng ngiti niya.

Napalitan ito ng nguso, aba yung gago ang lakas ng confidence, bastedin ko na kaya to?

"I know you still love me babycakes." Bumalik ang ngisi sa kanyang mga labi kaya bumuntong hininga ako at nilingon si Vince na halatang malungkot, umilap ang mga mata ko hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong sabihin. Damn! Am I so selfish for this? I don't want to hurt him.

Ngayon lang niya nararansan ang mabuhay ng ganito at nalalabi na ang mga araw na kapiling siya namin.. Balak kong pasayahin siya bago siya mawala para maranasan niya o ma feel manlamang niya kung ano ang word na Masaya at Saya.

But its really hard to make him happy, dahil hindi ko siya kayang lokohin, hindi ko din kayang lokohin ang sarili ko at ayokong masayang ang natitira niyang mga araw sa kasinungalingan ko. I want him to be happy but what should I do? I don't really know him.

"Huy, Siberia! Sadava daw yung pangalan nung nasa labas! Kaibigan mo daw siya your highness! Josmeee! Hindi ko pinapasok, hindi ko naman kilala yun malay ko bang may kaibigan kang Engkanto yung pangalan!" Matapos niyang magsalita ay humingal pa yung gaga, pero lihim akong nagpasalamat dahil kung hindi dahil sakanya ay mananatili ang awkwardness sa pagitan namin.

Ngumiti ako at mabilis na tumayo at iniwan silang dalawa dun, pero agad akong napatigil ng ma realize ang... Aba ang mga gago! Pinagkaisahan akong maturture ng dalawa! Balak nila to! Alam nila na yang mga iyan ang sasabihin ng dalawa.

Ang hayop na si Liam mag t-thirty minutes na hindi pa din nakakabalik gago kumuha lang yun ng alak a. At ang gagang dalawang to na nagbukas lang ng pintuan naabutan din ng thirty minutes! Pinagkaisahan nila ako! Nanlilisik kong binalingan si Sheila na mabilis na naglakad patungong pintuan. Napapikit ako dahil sa inis! Walangya! Pagkaisahan ba daw ako!

***

Wala e nag hulog ako sa piso WiFi para lang ma update to HAHAHAHA bukas ulitttt mwuahhh!

***

Don't forget to vote, comment and follow! Dahil hindi ko i po post ang next chapter kapag wala ni isang Vote and comment! Pasensyahan nalang tayo mwuahhh😚

For more update just visit my Facebook page @tomenesakira

Thank you babies!

♥♥t o m e n e s a k i r a♥♥