DS #4: Our Bloody Life

Kabanata 15

Pagkatapos kong palitan ang damit ko ay tiningnan ko ang sarili sa salamin. Tumalikod ako at nakita ang pangalan niyang nakatatak. I tied the front, mahaba kasi sa 'kin.

Paglabas ko ay nakita ko siyang nagjo-jog. Gagamitin ko sana ang katabing treadmill ng may gumamit na babae. I rolled my eyes. Nagtungo na lang ako sa dumbbell. Wala akong napansing Freddie ngayon. Busy siguro.

I did it many times hanggang sa pagpawisan ako. Nakita kong bakante na ang dalawang treadmill kaya nagtaka ako kung nasaan na si Cholo at ang babae. I roamed my eyes, I thought he left 'yon pala ay nagba- barbel siya sa kabilang banda. Hindi ko siya napansin. I went to treadmill.

Cholo's POV

I was catching for a breathe when someone talk to me. Tumatakbo pa rin ako kasabay niya. I didn't glance at her.

"Hi, I'm teffany," she said. I smirked mockingly, "Are you alone?" she asked. Umiling ako sa kaniya but she keep on talking, "Parang wala ka namang kasama. I can accompany you." Suhestyon niya.

Pinahina ko ang makina at tumingin sa kaniya. I wipe my sweats. I wandered my eyes and saw Pri's doing a dumbbell. Gusto niya bang magkaroon ng muscles?

This time, I turned off the engine. I pointed Pri, "See that woman? Wearing my name? That's my wife," I proudly said. Ang gaan ng pakiramdam ko habang sinasabi 'yon.

Huminto siya sa kakatakbo, "No way! Hindi naman kayo magkasama," sagot niya. She rolled her eyes. I gritted my teeth. How dare she! She does not believe in me. That was joke though.

"Of course, we are not. Nag-away kami kaninang umaga, okay na?" naiinis kong tugon. She crossed her arms and walked away. Napangiti naman ako.

Ang galing ko palang unarte. Sana naging artista na lang ako. Bumaba ako at matagal siyang tinitigan. My shirt suits her well. Siguro bagay din sa kaniya ang apelyido ko.

Napasabunot ako ng sarili, "Kung ano-ano na lang ang naiisip ko," bulong ko sa sarili. Mula sa barbel na hinihigaan ko ay naririnig ko ang usapang tungkol kat Pri. Kahit sino talagang lalaki nagkakagusto sa kaniya. Kaya ayaw na ayaw ko siyang nandito, e.

Pagkatapos naming mag-ehersisyo ay bumalik na kami sa unit. Inaya niya akong mag-agahan kasama siya pero umayaw ako.

"May lakad ako ngayon," sagot ko sa kaniya. Tumango si Pri sa 'kin. Aalis na sana siya ng biglang gumalaw ang mga kamay ko para pigilan siya, "Teka, may lakad ka ba bukas? Hindi ba...off mo?" tanong ko.

"Oo, dadalaw ako bukas sa bahay-ampunan. Magpapakain na rin," sagot niya. I saw excitement through her eyes. She is so generous. She loves of taking care of people.

"Sama ako," sambit ko. Aayain ko sana siyang mag-date bukas. Yes, mag-date. I realized na...I have this strange feelings for her that I don't know.

Biglang pumasok sa isip ko ang tanong ni Rio.

"Gusto mo ba siya?"

I want to figure it out, kung totoo ba o hindi. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko.

Unti-unting sumilay ang isang matamis na ngiti sa mga labi niya, "Talaga? Gusto mong sumama?" may pagkamangha niyang tanong. Binitawan ko ang kamay niya pagkatapos mapagtantong hindi pa ako nakaitaw.