"ဟာ ကောင်လေးကတော့ "

လို့ ပြောနေပေမဲ့ boss မျက်နှာကြီးဖြင့် ဖြီးလို့

"နို့ချိုချဉ်လေးပါဝယ်ခဲ့ဦး"

"အင်းဝယ်ခဲ့လိုက်မယ်လေ"

"ဆက်လေး ကိုယ်ပါလိုက်ခဲ့မယ်လို့"

ယွမ် ဆက်လေးလက်ကဒဏ်ရာနဲ့မလို့ကားမောင်းခွင့်မပြုနိုင်။

"နေအုံးယွမ်
မင်းဆက်ပိုင်ကိုခုဏကဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာတယ်"

"ဘယ်လိုမှ....." (ဆက်ပိုင်စကားမဆုံးးခင်)

"ဆက်လေးလို့ခေါ်လိုက်တာပါbosss"

" Ommmm "

ဩရဿommmတစ်လုံးသာပြောလိုက်သည်။
ညီအကို ချင်းခေါ်တာလေကိစ္စမှမရှိတာ

"ဒါဆိုယွမ်ကိုပါခေါ်သွားလိုက်"

"အင်း"

"ကလေး အောက်ထပ်ဆင်းရအောင် အပေါ်ထပ်ကအေးတယ်"

အေးစက်နေတဲ့ ကလေးငယ်ရဲ့လက်ကလေးကိုဆုတ်ကိုင်ရင်း အောက်ထပ်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းလာပြီးတဲ့နောက် ....

"ခဏစောင့်နော် ကိုယ် အနွေးထည်အပါးလေး သွားယူလိုက်ဦးမယ်"

လူကြီးကို စောင့်နေရင်း မီးဖိုချောင်ဘက် သွားလိုက်ပြီးလူကြီးတို့ စားဖို့ စက်ထဲကနေပေါင်မုန်မီးကင်အကြတ်စောင့်နေလိုက်သည်။ကော်ဖီနှပ်ထားတာလည်းရကာနီနေပြီးဖြစ်တာမလို့ မီးဖိုနားမတ်တပ်ရပ်‌စောင့်နေ လိုက်သည်။

"ကလေးလက်ထိခိုက်မယ်!!!"

ဟိန်းကတည်းထွက်ပေါ်လာတဲ့အသံကြောင့် လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ ဓားလေးက ချွမ်ကတည်း အောက်သို့လွှတ်ကျသွားလေပြီ

" ပြစမ်းပါကလေး မင်းဘယ်နေရာထိခိုက်သွားသေးလဲ "

"ဘယ်နေရမှ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး "

" ဆက်မလုပ်တော့နဲ့ကလေး ကိုယ်ဆက်လုပ်လိုက်မယ် "

"အေးတယ် အနွေးထည်ဝတ်ထားနော် ကိုယ်အနွေးထည်တွေထဲမှာ ဒါအသေးဆုံးဘဲ ကိုယ် ၉တန်နှစ်လောက်က မေမေကိုယ်တိုင်ဝယ်ပေးခဲ့တာ "

စကားကလည်းပြောရင်းသူကို အင်္ကျီ‌ကြယ်သီးလေးတွေသေချာတပ်ပေးနေတဲ့ လူကြီးက ကြက်မကြီးလိုဘဲ ။သို့ပေမဲ့ မျက်ဝန်းထဲက လွမ်းရိပ်တွေကို သေချာမြင်နေရသည် ။

 ခေါင်းစဉ်မရှိသော (Complete)Where stories live. Discover now