Kerim, Leyla ve Bekir...
Üçüzler...
Kelebek kovalarken kaybolan üçüzler, birbirlerinden de koparlarsa ne olur?
Üçüzler birbirlerini dahası ailelerini bulabilecekler mi?
Üçüzler ve onların gidişiyle yıkılan aileleri.
Zaman olanları geri verebilecek...
Umarım beğenirsiniz... Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. 🦋
SINIR👇🏻 700 OY 800 YORUM.
🦋
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
~LEYLA~
Sarıldığım bedene biraz daha yanaştım. Kim olduğunu bilmiyordum ama yaklaşık iki saat kadar önce kapımı kırıp içeriye girdiklerinde ağlayarak yine uykuya dalmıştım.
Aman canım uyku daha tatlıydı.
"Leyla, kalkman gerekiyor."
"Hı hı."
"Leyla gerçekten kalkman gerekiyor yoksa dayak yiyeceğim." Kimin sesi olduğunu çıkaramadığım ses konuşurken elimi uzatıp yüzüne kapattım.
"Kimsen sus artık gıdak gıdak tavuk gibi ötüyorsun başımda benim uykum var!"elimin altındaki kafa hareket ederken elimi daha çok bastırıp olduğum yere yayıldım.
"Minik kalk artık biz geldik."
"OF GİDİN BAŞIMDAN BEN UYUMAK İSTİYORUM YA!" Onlara doğru bağırıp arkamı dönerek örtüyü kafama kadar çekip iyice büzüldüm yatakta.
Gözlerim yanıyordu.
"Leyloş... Uyan bebeğim hadi."
"BEKİR ŞU SALAK ÜÇÜZÜNÜ AL BAŞIMDAN!"
"LEYLA ARTIK KALK YETER!" Sinirle yanan gözleri acısa da açıp örtüyü iterek doğrulup Kerim'e baktım.
"Ne var? Uykum var diyorum uykum! Uyumak istiyorum ben bir rahat verin bana uy- hassiktir lan!" kafamı ön tarafa çevirdiğimde büyük bir küfür edip yutkunmuştum.
Hepsi buradaydı, hepsi.
"Şaziş?"
"Kız safoz, görende seni panda sanacak! Kocamı evde bıraktım da geldim senin yüzünden kalk da konuşalım artık."
