Kerim, Leyla ve Bekir...
Üçüzler...
Kelebek kovalarken kaybolan üçüzler, birbirlerinden de koparlarsa ne olur?
Üçüzler birbirlerini dahası ailelerini bulabilecekler mi?
Üçüzler ve onların gidişiyle yıkılan aileleri.
Zaman olanları geri verebilecek...
Umarım beğenirsiniz... Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. 🦋
🦋
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
~LEYLA~
Kalbimin götüm tarafında attığını hissetmem normal miydi?
Göt korkusu diye buna mı deniyordu?
İkimiz de birbirimize bakarken içeriden çıt bile çıkmıyordu.
Karşımda Korhan Hancıoğlu olduğunu söylemiştim değil mi?
Kafamı çevirip Bartuya baktım o zaten ikimize bakıp duruyordu.
"Lan Bartu, avukata küfür etmenin cezası kaç yıldan başlıyor?"
"Bilmiyorum."
"Aman banane! O habersiz yaklaştı haneye taciz var ortada ben suçsuzum ve acıktım." omuzlarımı silkerek tekrar Korhan'a döndüğümde yüzümde olan bakışlarını çekmediğini gördüm. Bana son bir bakış atıp babası olarak tahmin ettiğim adama başıyla selam vererek odadan ayrıldı.
"İnsan bir hoşgeldin der, kusura bakma der. Ayı lan bu herif!" kendi kendime homurdanınca içeriden gelen sesler ile kafamı kaldırdım. Herkes bana bakarak gülüyordu.
"Duymasın diye o gidince söyledim zaten. Oğlum alnım da salak mı yazıyor benim? Bu herifin bir yumruk atışı var eşek cennetini boylarsın sinirlenir çakar bir tane ağzımın ortasına aman Allah korusun ben daha gençliğimin baharında yirmi iki yaşında minnoş bir kızım."
"Sen misin minnoş? Hiç de minnoş değilsin. Dışın minnoş gibi durabilir ama içinde kocaman aç bir canavar var. Ayrıca Leyla sen Korhan abimi nerede gördün ki yumruk atarken?"
