ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.4.7

" စာအုပ္ေတြထဲမွာေျပာထားတယ္.. ခ်စ္တဲ့သူေတြက အတူေနရတာတဲ့ .. ဒါဆို ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမာင္းမထုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္ .." အျပာေရာင္ မ်က္ဝန္းေလးမ်ား ေမွးက်ဉ္းသြားသည္အထိ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ၿပံဳးလိုက္သၫ့္ ရီဗဲလ္က ျပန္လည္မႈံမိုင္းသြားျပန္သျဖင့္ ရိုမန္က နဖူးထက္က ဆံစေလးမ်ားကို သပ္တင္ေပးလိုက္ကာ ညင္သာစြာ ေမးလိုက္သည္ ။

" ဘာျဖစ္ .." သူေျပာလို႔မဆံုးခင္ ခါးကို ျပန္ဖက္လာကာ  သူ႔ရင္ဘတ္ကို ကပ္လာေလသည္ ။ ၿပီးေနာက္ သူ႔အား ေမာ့ၾကၫ့္လာကာ " စာအုပ္ထဲက ထပ္ေရးထားတာက .. တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခ်စ္မွတဲ့ .. " ေကာင္ေလး၏ အေျပာေၾကာင့္ ရိုမန္သည္ ခပ္ဖြဖြရယ္လိုက္မိသည္ ။ သူက ရီဗဲလ္၏ ႏူတ္ခမ္းရဲရဲေလးအား ျဖတ္ခနဲ ငံု႔နမ္းလိုက္ကာ " ခ်စ္တယ္ .. "

ေကာင္ေလး၏ မ်က္ႏွာထက္တြင္ အၿပံဳးတစ္ပြင့္ေပၚလာကာ ေခါင္းကို တသြင္သြင္ၿငိမ့္လိုက္သည္ ။ " ခ်စ္တယ္.. ခ်စ္တယ္.. ကြၽန္ေတာ္လည္း သခင့္ကို ခ်စ္တယ္ .. ဟီးး "

ရိုမန္က လည္ဆြဲကို ရီဗဲလ္လက္ထဲျပန္ထၫ့္ကာ ကိုယ္ကို ငံု႔ကိုင္းလိုက္သည္ ။ " ကိုယ္တိုင္ ဝတ္ေပး .."

မီးပံု အနားတြင္ ထိုင္ေနသၫ့္ တစ္ေလ်ွာက္လံုး ရီဗဲလ္သည္ ရိုမန္၏ လည္ပင္းတြင္ ဝတ္ဆင္ထားသၫ့္ လည္ဆြဲအား ၾကၫ့္မဝျဖစ္ေနေလသည္ ။ သူ႔မ်က္နာထက္က အၿပံဳးပင္ မရပ္တန႔္သြားေသးေပ ။ ရိုမန္က သစ္တံုးေပၚမွ ရီဗဲလ္ထံ လက္လွမ္းလိုက္ကာ " ကိုယ့္ဆီ လာထိုင္ "

အန္းနက္နဲ႔ ရိုးလ္ တို႔ ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ျမင္ရသည္က ဖက္တြယ္ထားသၫ့္ လူႏွစ္ေယာက္၏ ၾကည္ႏူးစရာျမင္ကြင္းကိုပင္ ။ ရီဗဲလ္သည္ ရိုမန္၏ ရင္ခြင္ထဲတြင္ ျမဳပ္ေနကာ ရိုမန္က ေကာင္ေလးအား စေနာက္ေနခဲ့ၿပီး ေကာင္ေလးေမးသၫ့္ နားမလည္သၫ့္ အရာမ်ားကို ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးျဖင့္ ေျဖၾကားေနခဲ့သည္ ။ ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ရိုးလ္ကဲ့သို႔ ရိုမန္နဲ႔ ေစ့စပ္ထားသူအား အဖြဲ႔သားမ်ား သနားသင့္ေသာ္လည္း အဖြဲ႔သားမ်ားက ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ေခါင္းေမာ့ ရင္ေကာ့ပင္ လုပ္လိုက္ေသးသည္ ။

ရိုမန္က ရိုးလ္ အားမည္မ်ွအလိုလိုက္ခဲ့သည္ကို သူတို႔မ်က္ျမင္ပင္ ။ စူးစမ္းတတ္သၫ့္ ရိုးလ္အား အႏၲရယ္မွ အႀကိမ္ႀကိမ္ကာကြယ္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ရိုးလ္၏ ေအးစက္စက္ ဆက္ဆံမႈကိုသာ ရသၫ့္ သူ‌တို႔ေခါင္းေဆာင္ အတြက္ ရင္ထုမနာျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္ ။ ခုနက ေတာထဲ အစာရွာသြားခ်ိန္တြင္လည္း ရစ္ခ္် နဲ႔ ရိုးလ္၏ အျပဳအမႈမ်ားေၾကာင့္ ကသိကေအာက္ ျဖစ္ေနၾကသၫ့္ သူတို႔အတြက္ ဒီျမင္ကြင္းသည္ ေက်နပ္စရာပင္ ။