ー divorced ♡ 2min

altıncı bölüm

"kim seungmin!"

seungmin hiç duraksamadan ancak güçsüz bir şekilde çalınmaya devam eden kapısına tip tip bakarken birden onun sesini duyuyor ve ne ara ayaklanıp da kapıyı araladığını bilemiyor.

"minho-"

"senden nefret ediyorum." diyor kendini seungmin'in göğsüne doğru bırakırken. söylediklerine tezat seungmin'in kendine özgü kokusunu soluyor. seungmin ise aldığı alkol kokusundan memnun değil.

geri çekilip içeri geçtiğinde etrafı inceliyor. en son 7 ay önce görmüş eski evini. ancak sanki sadece saatler geçmiş aradan. her şey nasıl bıraktıysa öyle geliyor gözüne.

seungmin kendini biraz daha toparlayabildiğinde kapıyı kapatıp minho'nun yanına, salona adımlıyor. "sen alkolden nefret edersin."

"bu geceyi nefret ettiklerime ayırmışım demek ki."

kendini gülümsemeye zorlarken nasıl davranması gerektiği konusunda kararsız kalıyor seungmin. hareketleri eski eşinin kafasının yerinde olmadığına işaretken sözleri yanıltıcı geliyor. onu çözemiyor.

"benden nefret mi ediyorsun?" diye soruyor. eve girişte de böyle söylediğini unutuyor minho'nun.

ağzında yuvarlanarak çıkıyor kelimeler bu kez. "evet."

"o zaman sarhoş değilsin," diyor minho'ya yaklaşıp. minho uzaklaşmak için gerileyeceğinde ise belinden kavrıyor ve gitmesine izin vermiyor. "rol yapıyorsun."

"beni 7 ay önce bırakmayacaktın." seungmin'den kurtuluyor. "şimdi çok geç kaldın. neden bu evdesin?"

"şehir dışındaydım. bir ay önce döndüm ve bu evde kalmak istedim. öyle de yaptım."

"neden döndün?"

"biri var, onu çok özledim."

"o biri seni özlemediyse ne önemi var ki?"

"özlediğine eminim ama inatçı biraz."

"bitirdik seungmin. sen de dünden razı olduğun için 7 ay önce bitirdik bu ilişkiyi. seni özlemedim. beni üzmeye devam ettiğin için senden nefret ediyorum."

minho sarhoşluğun da verdiği rahatlıkla ağlamaya başladığında yutkunmaya çalışıyor seungmin. sarılmak istiyor ancak tereddütte.

"ben de sana kırılmıştım. böyle yapınca seni daha çok üzeceğimi düşünemedim. özür dilerim, gerçekten özür dilerim."

yüzünde ufak bir tebessüm oluşuyor minho'nun ancak acı dolu. "nedenimi bile öğrenmek istemedin. telafi etmeye bile çalışmadın. sadece bir 'tamam'la, beni orada öylece bırakıp arkana bile bakmadan gittin. yüzünü sadece mahkemede gördüm. belki gözlerin gözlerime değer diye sürekli sana bakıyordum ama sende durumlar çok farklıydı. bırak yüzümü benden tarafa bile bakmadın."

minho nefes nefese sustuğunda, "baksaydım yapamazdım." diye mırıldanıyor seungmin. "bu gece burada kal."

"neden yapayım?"

"sana şarkı söylerim."

gözbebekleri titriyor büyük olanın. bugün seungmin'in sesini iki ayrı şarkıda duymuş da olsa uzun zaman olduğu için yeterli gelmiyor. şarkı işi olmasa bile kalmak istiyor orası ayrı ancak bir bahaneye ihtiyacı var.

"kişisel algılama," diyor gözlerini kaçırıp. "sadece eski yatağımı özlediğimden kalacağım."

gülümsüyor seungmin. minho'nun sarhoş olduğuna emin oluyor bu kez. tanıdığı, aklı yerinde minho olsa asla gardını indirmez.

"hangi şarkıyı dinlemek istersin?" diyince omuz silkiyor soruya minho. istediği çok şarkı var ancak seungmin seçsin istiyor. ikili yatağa geçiyor, minho yatağın en ucuna, seungmin'in tarafına dönük şekilde uzanıyor. seungmin ise onu kaçırmamak adına onu taklit edip fazla yaklaşmıyor.

"gözlerini açma, yalnızca bana bak."

"tüm gün boyunca seninle olacağım."

seungmin yastıktan kafasını kaldırıp elini yanağına yasladığında bu hareketi gören minho ise gözlerini yumuyor.

"ayrılık anında hepsi yok olacak."

"şimdi gözlerine bakıyorum."

"yokluğunda, kaybolmak istiyorum."

"unuttuğum ve geride bıraktığım anıların içerisinde,"

minho'nun nefesleri düzenli bir hâle geldiğinde, sızdığında, seungmin biraz daha devam ediyor şarkıya.

"ninni, bugün gitme, senin için bu şarkıyı söyleyeceğim."

"sabah olduğunda, benimle kal, her gün."

"her gün burada bekleyeceğim."

"bütün bunları yarın söyleyecek kadar cesaretim yok."

ardından susup minho'ya yaklaşıyor. özlediği her bir ayrıntısını inceliyor. eskileri düşünüyor yorgunluktan o da uyuyakalana dek.