Voor de muziek uit X

4 1 0
                                    

Binnen een paar minuten was de Ambulance, de brandweer en de Politie aanwezig bij de villa. De brandweer was richting het huis gelopen om de deur te kunnen ontgrendelen. Terwijl de verpleger Steven in de ambulance hielp aan zijn verwoningen. Tim was met de brandweer naar binnen gegaan om Anna uit haar verdrinkingsnood te redden. De kelderdeur werd geopend en al het water plus Anna kwam de hal ingestroomd.

Anna werd uit het water gevist en door de ambulancier-broeders opgevangen en meegenomen in de ambulance.

Eenmaal onderweg naar het UMCG werd Anna door een agent op de hoogte gesteld dat haar zus doodgeschoten was door de Politie maar dat ze voor haar dood Steven nog kon verwonden met het moordwapen. 'Triest einde.' Bibberde Anna zacht. Steven die op de brancard in de ambulance lag schoof zijn hand op haar knie. Anna zat tegenover hem en aaide terug. 'Bedankt dat je me hebt gered.' Zei ze. De ambulancierbroeder schudde zijn hoofd. 'Wees blij voor die jonge knul. Door hem ben je aan de dood ontsnapt; je had alleen maar onderkoeling verschijnselen en daarom zit je hier in dekens verpakt.' Anna opgelucht dat Tim haar had bevrijd huilde van blijdschap.

Die dag daarna werden Steven en Anna ontslagen door het ziekenhuisteam en ze snoven de koude lucht in hun neus. Steven voelde aan zijn borst of de hechtingen er nog zaten en trok Anna met zich mee. 'Tim heeft een verrassing voor je gedaan en dat wilde hij bij de Oosterpoort laten zien.' Zei hij. Anna verast van het antwoord liep met Steven naar de Oosterpoort en zag Tim en de Butler staan. Otto kwam op haa af en schudde zijn hand. 'de Erfenis van je zus en Armstrong zijn door de rechter bekeken. Je bent vrijgesproken!' Anna barste in huilen uit en omhelsde de Butler bij zijn Cober. Tim kwam op haar af en keek haar met kleine ogen aan.

'Het is de eerste keer dat ik dit doe, maar ik doe het gelijk.' Tim zakte door zijn knieën en haalde een doosje uit zijn zak. 'Wil je met mijn vrouw zijn voor eeuwig?' vroeg Tim. Anna verast van het aanbod kon de tranen niet meer bedwingen en trok Tim overeind. 'Natuurlijk wil ik dat.' Snikte ze. Gelijk trok hem omhoog en gaf hem een zoen op zijn lippen. Tim bloosde van de reactie en opende zijn blouse van de hitte. Tim opende het doosje en een ring schitterde in het zonlicht.

Anna draaide zich om of er niemand anders was en merkte dat er twee mensen aan de overkant van het water stonden. Monique en Andrew Verbood zwaaiden naar Anna en Anna zwaaide in gedachte terug. 'We zijn trots op jouw lieverd.' Anna zag hoe haar ouders weer oplosten in de wind en verdwenen voor haar netvlies. 'Ja, ik wil.' Zei Anna.

Tim verrast van haar emoties en reactie. Haalde de ring uit het doosje en duwde het om haar ringvinger. 'Mogen wij voor jullie beiden een getuige zijn?' Vroegen Steven en Otto.

'Maar natuurlijk.' Antwoorden Anna en Tim tegelijk.

Vanuit het raam van de Oosterpoort kwam een gedaante tevoorschijn en keek door het raam naar buiten. Anna zag de gedaante staan en merkte op dat hij op haar leraar leek. 'Als u me hoort...' zei Anna in zichzelf. 'De dader is opgesloten en mijn ouders zijn blij voor mij dat ik ga trouwen met Tim.' De Gedaante knipoogde terug en was daarna weer opgelost. 'Hebben wij nog een vrijgezellenfeest?' vroeg Tim lachend. Anna keek hem teleurstellend aan en schudde haar hoofd.

'jij altijd met je vrijgezellenparty.' Knorde Steven toe. Anna pakte een papiertje uit haar zak en bekeek het. 'dit papiertje vond ik in de zak van mijn zus Helena.' Zei Anna. En ze liet het papiertje zien. 'Vergeef me zusje.' Leest Steven. 'En nu?' vroeg Steven verbaast. 'Bewaar het voor mij.' Glimlachte Anna. En ze liep met Tim richting de fietsersbrug. 'ik vergeef je zusje.' Zei Anna en ze keek omhoog de blauwe lucht in...


EINDE 

Spelen met je leven!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu