Spelen met je leven!

Voor de muziek uit V

De avond was wat te laat en te vroeg maar verder niet... Gelukkig mocht Anna al wat eerder weg van haar baan zodat ze thuis wat rustig aan kon doen. Terwijl de sterren in de hemel straalde kuierende ze richting haar vriendin bij de Grote Markt 27. Eerst zat er altijd een zorgverzekeraar maar nu is er ook een studentenhuis en Kim kon er best redelijk wonen. Met een druk op de knop ging de bel boven aan. Kim keek uit het raam en zag Anna staan. 'Hé, An kom je me opzoeken?' Anna keek omhoog en zag haar vriendin uit het raam zwaaien. 'kan je de deur dan voor me open doen als je wilt.' Zei Anna terug. Er klonk een signaal en Anna drukte de deur open.

Het studentenkamertje was klein en knus maar je kon er zo met een paar andere studenten zo een feestje houden. De kamer was opgeschoond met een bank stoelen en wat kussens en in de hoek van het balkon stond een lamp en een schilderij. 'Thee' vroeg Kim aan Anna en ze liep richting de keuken. 'ja, lekker even wat anders dan koude koffie.' Knikte Anna. En ze gaf een knipoog naar haar hartsvriendin en keek uit het raam. 'je zit hier wel mooi. En je kunt alles zien en horen.' 'af en toe is dat aardig aan de saaie kant. An.' Zucht Kim. 'maar ik hoef geen klok of horloge te kopen want ik heb hier een klok.' De thee kwam op een dienblad de kamer ingedragen en met een bons op het tafeltje neer gezet. De biscuitjes waren in een koektrommeltje gedaan en de kopjes kwam van de kringloopwinkel maar verder was er verder geen aanvulling voor nodig want alles had ze in huis en het was goed.

Anna dronk van haar thee en genoot van de stemmen van de grote markt. Dit hoor je bijna nooit als je helemaal in Groningen Noord zit. Natuurlijk hoor je wel mensen maar zoveel als in het Centrum. Nee, zoveel geluiden hoor je niet.

Kim las rustig de krant en sloeg een hand voor haar mond.

'Hier staat ook nog in de krant dat ze het Forum door willen laten gaan, ook al is er geen genoeg geld voor de investering.' Anna haalde haar schouders op en keek naar buiten. Plots keek ze haar vriendin verbaast aan. 'wat voor jurk draag jij vaak?' Kim keek verbaast omhoog en wees naar de rode jurk die aan de deurklink hing. Anna keek naar de jurk en weer terug naar haar vriendin en weer terug en weer naar kim en weer terug. 'Hoe, hoe kom je aan die jurk.' Slikte Anna buiten adem. 'Vlooienmarkt' zei Kim gepikeerd. 'Kim, ik moet wat vertellen.' 'dat dacht ik ook al aan' gaf haar vriendin toe.

En zo vertelde Anna het hele verhaal van de dode muziekdocent en de verdwijning van de Butler, de vrouw in de jurk en de krantenjongen Tim. 'warempel' klonk er zacht.

'Blijf maar bij me slapen als je niet alleen wilt blijven.'

De zon was langzaam onder gegaan en een donker wolkendek verzwolg heel Groningen in een pikzwart gat. De maan bleek het wel vol te houden en kwam stiekem door de wolken heen en scheen onheilspellend door de open ramen naar binnen.

Een spin schrok zo van het licht dat het zich snel verstopte in een van de spleten van het balkon. De Kat begon te spinnen en keek hoe Anna en Kim de tafel aan het afruimen waren. Plots klonk er een bons van boven. 'zeker burenruzie.' Zei Kim. Toen klonk er weer een bons en weer een bons. 'ik ga toch even boven kijken als je mee wilt moet je het maar doen.' Anna volgde haar vriendin naar de kamer van de buren. Met de reservesleutel deden ze de deur open.

De maan scheen door het raam maar verder was er niemand in het appartement aanwezig. Anna en Kim liepen de kamer in en Anna trok een vies gezicht. op het balkon lag een dode rat. Hij lag er ongeveer een week want de maden waren er al gekomen om het dode dier op te ruimen. 'Ik pak een veger en blik' zei Kim terwijl Anna probeerde met een oude krant het beest naar zich toe te schuiven het lukte maar de geur was onverdraaglijk.

Eenmaal weer terug in het appartement was het er akelig stil en rustig. Kim pakte een opera cd en sloeg de speler aan. 'ik hoop dat je van opera houd An anders ben je hier niet blij.' Anna lachte tegen haar vriendin want ze hield van Opera.

Langzaam klonken de tonen uit de box en Anna draaide zich om op de bank en deed haar ogen dicht. 'Heerlijk Kim ga zo door met zingen heerlijk ik vind dit geweldig.' Lacht ze.

Kim was onrustig en keek naar de cd-speler. De muziek van

Nabucco III Finale was gaan spelen en sloeg steeds over. Anna kwam overeind en keek haar vriendin aan.

'Slaat hij nou steeds over of ben ik nou gek?' Vroeg Anna. De kat kwam bij Anna op de bank zitten en miauwde luid. 'de bedrading is goed dus daar kan het niet aan liggen.' Kim keek Anna serieus aan en stond op. 'bedankt dat is het misschien.'

Ineens werd het donker in de kamer en Anna gaf een gil. 'de stoppenkast is het.' Zei Kim. En ze liep richting de gang.

Plots ging het licht weer aan en de muziek speelde weer door. Toen ging het weer uit en aan en uit en aan en uit. 'Kim, kim hallo kan je me horen.' Riep Anna luid. Er kwam geen reactie uit de donkere gang zelfs geen tik. Anna stond op en liep de donkere gang in.

Een zwarte handschoen kwam langs de muur en een gedaante sloop langzaam de kant van Anna op. Anna begon te wennen aan de donkere gang en zag tot haar verbazing niet haar vriendin maar een vrouwelijk masker.

Ze probeerde te gillen maar er kwam geen woord uit haar keel zelfs geen piep. De zwarte handschoen van de vrouw kwam bij de mond van Anna en hield haar lippen bij elkaar. Een mes glansde in het licht van de woonruimte en ging omhoog. Anna deed haar ogen dicht en beet zo hard ze kon in de hand van de dader. De dader gaf een kermende schreeuw en trok haar hand weg.

Met een achtervolging van hier tot Tokio rende Anna de kamer in zwijgend of ze haar vriendin ooit nog levend terug zou zien. Ze douwde met al haar kracht de bank tegen de deur en hing de bezem in de hoek onder de klink. Een kille lach klonk er door de gang en een bons klonk op de deur.

Anna schrok heftig en keek naar de kant waar ze eruit moest. 'Ik heb me zelf opgesloten.' Gromde ze boos. Met een snelle reactie liep ze naar het balkon en trok haar hakken uit. Ze klom op de rand van het balkon en trok zich omhoog bij het andere balkon van de bovenburen. Ze was bijna al haar krachten kwijt om haar eigen lichaam omhoog te kunnen hijsen.

Ze was pas net met haar knieën op het balkon toen de deur open knalde. De dader stoof met een reactie naar het balkon en trok aan een van de voeten van Anna. Anna viel plots terug. Ze trok haar voet terug en merkte op dat de psychopaat aan haar jurk zat te trekken. Met een tegenstrijdig gevecht scheurde de jurk van Anna kapot.

Even was Anna wat in shock maar het duurde niet lang of ze stond op sloeg de balkondeur open en rende de kamer uit. op haar tenen sloop ze nog naar de kamer en trok voorzichtig haar jas en tas weg bij de kapstok vervolgens rende ze de trap af naar beneden en rende naar buiten.

De rode jurk gleed geleidelijk langs de trap naar beneden. De handschoenen gingen langs de leuning en de schoenen volgde het spoor van het bange slachtoffer. De volle maan scheen langs de Martinitoren door de wolken heen. Anna liep door de bouwput van het Forum en zag hoe de vrouwelijke psychopaat bij de weg stond in de rode jurk. Een bus reed voorbij en daarna was ze weg.