​ကောင်းကင်ဘုံ system (Complete)

4.4

ဒီနေ့ ယာဂါမီ လူပုံ​ေပြာင်းမိ​နေ့ပင်...ဟိုဘုရင်စုတ်ကလည်းမနက်ကတည်းကဘယ်​ပျောက်​နေမှန်းမသိ
"Host ​ရေလထွက်ပီ"
ယာဂါမီ System ​ပြောတဲ့နည်းအတိုင်းလ​ရောင်ကိုစုတ်ယူပီးကြင့်ကြံလိုက်တယ်....ခန​နေ​တော့ ယာဂါမီ တစ်ကိုယ်လုံးမခံမရပ်နိင်အောင်နာကျင်လာတယ်...
"System ငါ့ကိုနာတာ​ပျောက်​အောင်လုပ်​ပေး"
"ကျွန်​နော်လုပ်​ပေးလို့မရ​ဘူး Host ဒါနတ်​​ေမြ​ခွေတိုင်းခံစားရတာ
ပထမဆုံးမို့ပါနောက်ဆိုမနာတော့ဘူး...စိတ်ကိုမ​လျှော့လိုက်နဲ့​နော်"
"ငါမရ​တော့ဘူး"ပြောပီး ယာဂါမီ သတိလစ်သွား​တော့သည်

-------------------------

ဒဲဆုနိုမနက်ကတည်းကသူ့မြေခွေးလေးကိုမတွေ့ရသေးပေ....နောက်
တစ်ရက်​​လောက်နေရင်နတ်လိပ်ပြာမျိုးနွယ်နဲ့နတ်​မြေ​ခွေးမျိုးနွယ်တို့နန်းတော်ကိုလာလိမ့်မည်...အဲ့တာကြောင့်လိုအပ်တာတေကိုဆွေးနွေးနေခြင်းပင်...နေ့လည်ဘက်သူပြန်လာတော့မြေခွေးလေးကအိပ်ပျော်နေသည့်မို့မနိုးနေတော့....တစ်​နေ့​လည်ခင်းလုံးသူ့မှာအလုပ်နဲ့လက်နဲ့ကိုမပြတ်​ပေ...နန်း​ဆောင်ထဲဝင်ဝင်ချင်းမြင်လိုက်ရတာကသူတစ်​နေ့လုံးပင်ပန်းထားတာ​တောင်ဘယ်​ရောက်သွားမှန်းမသိပေ...
"ဒါ"
​​​ေမြ​ခွေး​လေးကလူပုံပြောင်းလို့ရသွားပီလား....နှင်းလိုဖြူနေတဲ့အသားအရေရွှေဝါရောင်ဆံနွယ်တေ...မြေ​ခွေးအမှီးနဲနားရွက်​တေမရှိ​ပေမယ်သူ့​မြေ​ခွေး​လေးမှန်းသူသိသည်...ကြည့်ရတာသတိ​​မေ့နေပုံပင်...​မြေ​ခွေး​တေပထမဦးဆုံးလူပုံ​ပြောင်းချိန်မှာမခံမရပ်နိုင်​အောင်နာကျင်တတ်တယ်ဆိုတာလျှောက်ပြောတာမဟုတ်ဖူးဘဲ...
လ​ရောင်​အောက်မှာသတိမေ့နေတဲ့သူ့ကလေးလေးကလှနိုင်လွန်းသည်
ဒါမဲ့ဘာလို့ဘာမှမဝတ်ထားတာလဲ..သူမဟုတ်ဘဲတစ်ခြားသူဝင်လာရင်
ဘယ်လိုလုပ်မလဲ....
သူမြေခွေးလေးကိုချီပီးအိပ်ရာပေါ်ချပေးလိုက်​သည်....နောက်တော့ဝတ်ရုံချွတ်ပီးသူပါဝင်အိပ်လိုက်သည်...

-----------------------------

ယာဂါမီသူနိုးလာတော့ညကလောက်မနာတော့ပေ....
သူမျက်လုံးဖွင့်လိုက်တော့မနေ့ညကနေရာမှာမဟုတ်အိပ်ရာပေါ်ရောက်နေသည်....သူ​ဘေးကိုကြည့်လိုက်​တော့သူ့လူကြီးကသူ့ကိုပြုံးပီးကကည့်နေသည်..
"အား!!"
ယာဂါမီ​အော်ပီးအိပ်ရာအောက်ပြုတ်ကျသွားသည်
"ခင်ဗျား...ဘယ်လို"
ဒဲဆုနိုကတော့သူ့ကိုပြုံးပီးကြည့်နေဆဲပင်
"ခင်ဗျားဘာကြည့်တာလဲ"
"က​လေးကိုယ့်ကိုမြူစွယ်​နေတာလား"
"ခင်များကိုဘယ်မှာမြူစွယ်​နေလို့လည်း"
​နောက်​တော့မှကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန်ငုံ့ကြည့်​တော့ဘာမှမဝတ်ထား​ပေ
"ဘာကြည့်တာလည်းဟိုဘက်လှည့်နှာဘူးကြီး"
ဒဲဆုနိုကရှေ့ကိုလျှောက်လာပီး ယာဂါမီကိုချီလိုက်သည်...
"ခင်များဘာလုပ်တာလဲ...."
"က​​ေလးကို​ရေချိုးပေးမို့​လေ"
"ဘယ်သူက က​လေးလည်းကျုပ်က က​လေးမဟုတ်ဖူး"
"ကိုယ်နဲ့ယှဥ်ရင်တော့မင်းကက​​ေလးဘဲ​လေ...​နောက်ပီးမင်းဟာကလည်း​သေး​သေး​လေး" ဒဲ​ဆု​နို ယာဂု​မီညီ​လေးကိုလက်နဲ့တို့ပီးပြောလိုက်တော့
"နှာဘူးကြီး"
​ပြောပီး ယာဂါမီ ​ခေါင်းငုတ်သွားသည်
သူ့လူကြီး​ပြောသလိုဘဲသူ့ဟာကသေးသေးလေးမို့ဘာမှမပြောနိုင်ပေ...
ရေချိုး​ပီး​တော့ ဒဲဆုနို ကသူ့အဝတ်တေကိုသာဝတ်ပေးသည်...
"ကလေးမနက်စာဘာစားမလဲ......"
"အခါတိုင်းစား​နေကြဟာ​တေဘဲ"
ခနနေတော့စားစရာတေလာချသည်
မနက်စာစားနေရင်း
"က​လေးဒီ​နေ့နတ်​လိပ်ပြာမျိုးနွယ်နဲ့နတ်​မြေ​ခွေးမျိုးနွယ်​တေ
နန်း​တော်ကိုလာလိမ့်မယ်...."
"တစ်ကယ်​လား..."
"အင်..က​လေး"
"​ပြော​လေ"
"ကိုယ့်ကိုလက်ထပ်ပါလား"
" ဟ​မ်.."
"က​လေးကကိုယ့်ကိုလက်မထပ်ချင်ဘူးလား"​ပြော​နေပုံကသူသာငြင်းလိုက်လို့က​တော့ထငို​တော့မယ်ပုံနဲ့သူ့ချစ်သူကအမြဲအဲ့လိုဘဲသူ့
ဆီကအ​ဖြေ​တောင်း​ပေမယ့်ချစ်တယ်​ပြောဖို့ကျ​တော့​​မေ့နေတယ်..
"ခင်များကမှချစ်တယ်မပြောဘဲနဲ့ကျုပ်ကဘာလို့ခင်များကိုလက်ထပ်ရမှာလဲ"
"ကိုယ်​မင်းကို​ချစ်တယ်ကိုယ့်​ကိုလက်​ထပ်​မလား"
"​ကောင်းပီ​လေဒီသခင်​လေးရဲ့ဘဝကိုခင်များကို​ပေးမယ်"
"က​လေးတစ်ကယ်​ပြောတာ​နော်​နောက်မှစိတ်မ​ပြောင်းနဲ့"
"အင်"