"ကိုကိုဖုန္းေျပာအံုးမယ္ခနေစာင့္"

"ဟုတ္ ကိုကို"

ေစတန္အျပင္ထြက္သြားတာနဲ႔ဝင့္ဝါေရာက္ခ်
လာသည္။

"ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ ဓနိတို႔က တူတူ႐ွိေနတာကို"

"ငါတိုႏွစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ဘူး ကိုကိုပါတယ္ "

"ကိုကို... ကိုကိုကဘယ္သူလဲ"

"အဟက္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေန နဲ႔
ေစတန္ကိုေျပာတာ ၿပီးေတာ့ နင္တို႔ရဲ႕
ကေလးကစားစရာလိုအစီစဥ္ကိုဖ်က္လိုက္ "

"အဟင္း ငါတို႔ကဘာလုပ္ေနလို႔လဲ ဓနိရဲ႕"

"အဲ့ဒါနင္တို႔ဘဲသိမွာေပါ့ အင္တာနက္ေပၚက
ကိစၥလဲငါမသိဘူးမထင္နဲ႔ ဘာလဲ ပိုက္ဆံလို
​ေနၾကၿပီးလား"

ၿငိမ္းခ်မ္းကမ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ကာဝင္ေျပာလာသည္။

"လိုရင္ေရာေပးမလို႔လား"

"အလကားလိုခ်င္ေနတာလား ငါ့အလုပ္သမားလုပ္ရင္ေတာ့ပိုက္ဆံရမယ္ေလ ဝင့္ဝါေတာင္ငါ့အလုပ္သမားဆိုေတာ့လစာေကာင္းတယ္
မင္းက မိန္းမထမိန္နားခိုစားမလို႔လား"

"မင္းဘာစကားေျပာတာလဲ"

"မွန္တာေျပာတာဘဲမ ျခံခုန္ႏြားမနဲ႔စႏိုက္
​ေကာင္ရဲ႕ ျခဴစားတာဘဲတက္တာလား ေအ့ေလ အဲ့ဒါေၾကာင့္လဲမတိုးတက္တာ "

"ေတာက္... ျဖန္း"

"ဟက္.. ဘာလဲ ငါေျပာတာမွန္ေနလို႔နာတာလား ဝင့္ဝါ နင့္ကိုေျပာထားရအံုးမယ္ ငါ့လူကို
ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔မႀကိဳးစားနဲ႔ေနာ္ နင့္အသက္ကိုႏွေျမာရင္ေပါ့"

ဓနိလဲဆိုင္ျပင္ထြက္လာကာ ကိုကို႔နားသြား
လိုက္သည္။

"ကိုကိုသြားၾကမယ္ ဒီဆိုင္ကိုမႀကိဳက္ဘူး "

——

မူႀကိဳေက်ာင္းတြင္rain တစ္ေယာက္
ပဲႏို႔ထိုင္ေသာက္ရင္းဘဴးေနသည္

"ဟိုက္႐ွာပါ... လန္ထြက္ေနတာဘဲ "

"တိုတို"

ေဘးက အသံပိစိေလးေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္
လိုက္ေသာအခါ ....

"OMG အလွေလး ....ပါးပါးေရ သားရဲ႕
အနာဂတ္ uke ေလးေတြ႔ၿပီး"

"တိုတို.. "

True love system (Completed)Where stories live. Discover now