". ..."

*wow ဒီဟာမ ေတာ္ေတာ္ထိန္းႏိုင္တာဘဲ*

"ခမ်ားႀကီးက ဘယ္မယားကိုစိတ္ကူးယဥ္ေနတာလဲ ထမင္းခြန္႔!!"

ေဘးက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၾကည့္ေနတဲ့
ခ်ဴ းလင္ကိုေအာ္ထည့္လိုက္သည္။

"အင္းအင္း ကိုယ္ေမ့သြားလို႔ ေရာ့ အသားေလးလဲစား ဟင္းခ်ိဳမ်ားမ်ားေသာက္ ဒါမွႏို႔မ်ားမ်ား
ထြက္မွာ"

႐ွင္းရိသူ႔ေ႐ွ႕ကျမင္ကြင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္
႐ွင္းရိသာနဂါးဆို သူတို႔ျပာျဖစ္ေနေလာက္ၿပီး

"အဟမ္း... ရွင္းရိေရာက္လာတာအေႏွာင့္
ယွက္မ်ားျဖစ္သြားသလား"

"ျဖစ္တာေပါ့ ေခြးေတာင္အစားဟားခ်ိန္မေႏွာင့္ယွက္ရဖူးဆိုတာသိတယ္ ေလ ဒါနဲ႔ၾကင္ယာေတာ္ကဘာကိစၥလဲ"

႐ွင္းရိ ေခြးနဲ႔ႏိႈင္းခံရတာေၾကာင့္ေဒါသထြက္ေပ
မယ့္ထိန္းကာ...

"ေအာ္ အရင္ထဲကမင္းႀကီးထမင္းစားခ်ိန္ဆို
႐ွင္းရိက ေဘးကေန ႐ွိေနေပးၾကေလ အဟင္း"

ရိရန္မ်က္ေစာင္းဟာခ်ဴလင္းစီေရာက္လာသည္
ခ်ဴ းလင္ခမ်ာ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔အသနားခံလ်က္

"ေနာက္ဆိုမလိုဘူး ငါကခုကစၿပီး မင္းႀကီးနားမွာ႐ွိေနမွာ မဟုတ္ရင္ငါ့လင္ကို ေဆးနဲ႔ျပဳစားခံရမွာဆိုးလို႔ေလ ဟက္ "

႐ွင္းရိလန္႔သြားသည္ ရိရန္ကိုၾကည့္ေတာ့ေအးေဆး ဒါဆိုမသိေလာက္ပါဘူး

"ဒါဆို ခြင္႔ျပဳပါအံုး"

"ေကာင္းပါၿပီး"

႐ွင္းရိလဲထြက္သြားမွ

"ခ်ဴ းလင္ ခမ်ား က ထမင္းစားတာေတာင္ အနားမွာ အလွေလးထားၿပီးစားတယ္ေပါ့ဟမ္...
႐ွင္းစမ္းဒီကိစၥ "

"မဟုတ္ပါဘူး ကိုယ္မေခၚပါဘူး သူ႔ဘာသူလာတာပါ ကိုယ္ေျပာလဲသူကသြားမွမသြားတာ
​ေနာက္ၿပီးကိုယ္က ေဆးခက္ခံထားရတာေလ"

"ဟင္းဟင္း..ခမ်ားအေ႐ွာင္ေကာင္းလို႔အေထာင္းသက္သာတယ္မွတ္"

တစ္ဖက္က ႐ွင္းရိကေတာ့

"ေတာက္..က်ိဳးရိရန္ နင္ကမလြယ္ဘူးဘဲ
ငါကလဲ မင္းႀကီးအခ်စ္ကိုရေအာင္ယူမွာ...
အျပင္ကလူတစ္ေယာက္ဝင္ခဲ့ ဒီစာကို
ငါေမာင္ေတာ္စီပို႔ေပး"

True love system (Completed)Where stories live. Discover now