" BLACK Out " [Complete]

|| Season 4 • EP 2 ||

………………………………………

حالا تقریبا کیک به نصف رسیده بود و بعد از پارتی دونفره بخاطر موفقیت بزرگِشون توی پخت کیک، پُم سرشو روی پاهای چان گذاشته بود و به نقاشی جوانه لوبیای خودش نگاه میکرد. بعد از سکوت لحظه-ای پیش، صدای آروم و قشنگش وقتی چانیول رو مخاطب قرار داد توی فضا طنین انداخت:
«آجوشی ببین برای دفعه¬ی بعدی باید برگاشو پهن تر بکشی اینطوری»
و انگشت کوچیکشو به دنبال خطی فرضی توی هوا تکون داد...
«میتونم بجاش یه دونه گل بکشم»
چانیول گفت و کنجکاو به صورتش نگاه کرد...
«نه باید حتما جوانه لوبیا باشه»
«حتما جوانه¬ی لوبیا؟»
«بله»
«چرا؟»
«چون اون از هر چیزی تو دنیا قوی تره»
و این جواب کودکانه، دلیلی شد تا چانیول شروع به خندیدن کنه اما این خنده ها انگار خیلی به مزاق این خانومِ ریزه میزه خوش نیومد چون فورا سرشو از روی پای چان برداشت و با اخم هایی گره کرده مرد مقابلشو مورد بازخواست قرار داد:
«آجوشی شما نباید بخندی»
چانیول همونطور که انگشتاشو آروم روی ابروی های پم میکشید تا چین بینشونو باز کنه تکرار کرد:
«ببخشید... اما نمیتونم باور کنم این جوانه¬ی کوچولو قوی تر از هرچیزی توی دنیا باشه»
و این حرف درست مثل جرقه¬ای، اشتیاق پُم رو شعله ور کرد که فورا سرجاش نشست و درحالی که موهاشو پشت گوشش میبرد شروع به حرف زدن کرد:
«خیلی هم هست، منو بابام هردو با چشم خودمون دیدم»
این اولین بار بود که پم بعد از فوت پدرش اینطوری مستقیم بهش اشاره میکرد. هیچوقت بعد از تجربه¬ی اون اتفاق تلخ حرفی از پدرش نزد؛  ولی الان و توی این لحظه، وقتی اینطور ناگهانی داشت خاطره¬ای از پدرش میگفت باعث شد تا چانیول ناخودآگاه دست و پاشو جمع کنه و خیلی جدی، بیشتر از لحظه¬ای پیش بهش نشون بده که سراپا گوشه...

«اون سال خیلی برف اومد. صبح وقتی از خواب بیدار شدم بابام بهم قول داد بعد از صبحونه بریم برف بازی کنیم. اون نمیتونست خیلی بیرون از خونه بمونه، آخه بابا باید خیلی مراقب میبود تا سرما نخوره برای سلامتیش خوب نبود.
اما گفت میتونه یکمی باهام بازی کنه. من توی حیاط بودم و وقتی میخواستم گوله¬ی برف رو از روی زمین بردارم یه دفعه از زیرش یه جوونه¬ی کوچولو پیدا شد. از خوشحالی بابامو صدا کردم تا اونم ببینه... بهم گفت این جوانه¬ی لوبیاست، قوی ترین چیز توی کل دنیا.
ازش پرسیدم حتی از خرس؟ حتی از ببر؟ بهم گفت قوی تر از هرچیزی چون وقتی با این جثه¬ی کوچیک تونسته توی این سرما از بین این همه برف و از زیر زمین و دل خاک بیرون بیاد و رشد کنه یعنی قوی ترینه، یعنی اجازه نداده هیچ چیز جلوی رشد کردنشو بگیره چون میخواسته هرطور شده نور خورشید و توی آسمون ببینه. برای همین مقابل تمام سختی ها مقاومت کرده و به رشدش ادامه داده»
به اینجای حرفش که رسید به چانیول نزدیک شد و همونطور که دست هاشو دور گردن چانیول حلقه میکرد گفت:
«منم میخوام وقتی بکهیون اوپا از مسافرت برگشت این کیک رو بهش بدمو بگم اون برای من مثل این جوانه¬ی لوبیا از هرچزی توی دنیا قوی تره. درست مثل بابام، اونم از هرچیزی توی دنیا قوی تر بود»