Right after she heard the nightmare song, she remembered talking to someone who gave her a choice between life and death. He warned that she would have a long road if she came back. The next thing she remembers is that she needs to search for her bo...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
I gasped for air, "Are you okay?" Ani ni Web habang hawak niya ang kamay ko.
"Where are we?" Bulong ko, as I've scanned the place all I can see is darkness. The leaves, the trees it's all covered in black.
"I really don't know, we need to figure it out." Ani niya at nilahad ang kamay niya para tulungan akong makatayo.
Narinig ko ang pagsinghap ni Princess animong kakagising niya lamang. Kasunod niya ang nagmumurang si Archer,
"Where the hell are we?"
"Bitch, yes we are in hell!" Nataray na sagot ni Princess,
"Shut up, hindi ikaw tinatanong ko."
"Edi sino?"
"Ewan ko basta hindi ikaw!"
"Tone down your voices." Ang seryosong tinig ni pierce ang nagpahinto sa pagaaway ng dalawa.
"We need to plan," nabasag ang katahimikan nang muli siya magsalita Hawak niya ang isang listahan,
"These is the people that we need to kill," ani niya, nasa tabing dagat kami. Kulay itim ang umaagos na tubig ditl.
"There are only 7 people in the list, kakayanin ba?" Ani ni web, agad kaming tumango.
"The kids… doesn't have to–" naputol ang sasabihin ni Ate tuesday nang tumango si Web,
"Walang sinabi si Heresy, basta ang gusto niya lamang ay maligpit sila." Ani niya, habang nilipat ang pahina.
"We have a lot of black clothes?" ani ni princess nang makita ang isang suit case na may laman ng puro itim na damit.
"We need to dress ourselves," ani niya, agad akong tumango. Hindi pwedeng pumunta kami nang nagingibabaw ang kukay ng mga damit na suot namin.
Pagkatapos makapagpalit ay tinignan namin ang paligid, natanaw ko sa di kalayuan ang isang malaking itim na harang. Agad ko iyon tinuro, napagpasyahan namin na lumapit doon. Tahimik ang paligid na lalong nagbigay sa amin ng wirdong pakiramdam, itim ang kapaligiran ngunit walang tunog ang nangingibabaw. Hindi rin kami nagtangka pang mag ingay dahil halos lahat ng tao— hindi talaga ako sigurado kung tao sila dahil may itim na ugat ang nangingibabaw sa mga balat nila.
Pero lahat sila ay tahimik na gumagawa lamang, agad nanglaki ang mata ko nang biglang tumunog ang isang malakas na tugtugin. Doon nagsimulang magingay ang lahat, doon lang din kami nakahinga ng maluwag.
"That was intense..."ani ni archer.
"Quick, we need to plan before that music stop..." sambit ni Pietce.
Kung tutuusin, this place looks like a normal town with a normal people kung hindi lamang kulay itim ang kulay ng lahat. Habang nagplaplano ay bumili ng makakain sila princess at archer, habang nagkalap ng impormasyon si Ate Tuesday at Kuya Alfie.
