17~) Kurnaz Tilki

607 64 70
                                    


"Kimse kimseyi küçümseyecek kadar büyük değildir, bilmelisin. Küçümsediğin her şey için gün gelir, önemsediğin bir bedel ödersin."


Ertesi gün Harry, Eldoris'in kızışma döneminin bittiğini bilerek, yanına Damiano ve Wanda'yı da alıp Papadakis'lerin evinin yolunu tuttu.

Kötü bir akşamın sonucunda güzel bir sabah olarak ilerliyordu. Eğer becerebilirse bundan sonraki hamlesi, ağzı açılacak korkusu ile yaşadığı fakat yine de süründürmeye devam ettiği Kont Aiden Catawba'nın cinayeti olacaktı.

Aklında düşündüğü şeyleri kimse ile en ufak zerresini bile paylaşmazdı. Güvenmiyordu. Güvense dahi riske atmıyordu. Her şey hesaplı ve doğru olmalıydı. Bundan sonra atacağı her adımı düşünmeliydi.

Louis gitmişti ama giderken bir sırrına şahit olmuştu. Bir başkasının bu sırrı bildiğinden şüphe dahi etse, ortadan yok ederdi. Fakat şimdi bahsi geçen kişi Louis William'dı.

"Geldik."dedi Wanda, arabadan ilk inen olarak. Hemen inip Harry'nin inmesi için köşede bekledi.

Harry sessizce;

"Orada Eldoris'in de isteğini bu noktaya getirmek senin görevin, tamam mı? Ben aileyi ikna edeceğim."

"Tamam."dedi Damiano sıkkın bir sesle.

Üçü beraber, daha önce geleceklerini haber verdikleri eve doğru yürüdü. Evin etrafını korumalar ile donatmış ve ailenin her türlü ihtiyacı karşılanması için Marcus'u burada bırakmışlardı.

Kapıda onları uşak değil, evin hanımı karşıladı

"Sir Harry, buraya gelmeniz bizim için büyük bir şeref."

Harry sıcak bir gülümseme ile hemen kadına sarıldı. Bayan Papadakis, kontun ona karşı birden beliren samimiyetinden memnun görünen yüzünde endişe görünmüyordu.

Oğlunun kızışmaya atlatması ile rahatlamış, Catawba ailesinin ziyareti ile heyecanlanmıştı.

Herkesi içeri, geniş salona davet etti. Beş altı tane sarı koltuğun dağıtıldığı görgüsüzce  süslü odaya geçtiler. Her yerde devasa objeler, altın renkler hakimdi. Kurtlar arasında kutsal sayılan bir çok öğeyi de evin en görünen köşelerine, ne kadar muhafazakar olduklarını kanıtlamak ister gibi dağıtmışlardı.

"Kontumuzun nahif ve saf kalbi bizi hiç yalnız bırakmadı. Her türlü ihtiyacımızı karşıladılar. Kontumuz Zayn, çok yaşasın. Gönderdiğiniz bastırıcılar için de çok teşekkür ederim, Sir Harry. Hepsi birer ilaç oldu ailemiz için."

Harry koltuğun en sağına geçti. Damiano da onun neredeyse yapışığına oturdu.

"Bunlar için bize değil, Sir Damiano'ya teşekkür edin. Kendisi Eldoris'i duyunca üzerine titredi."dedi Harry, elini Damiano'nun dizine koyup.

Damiano, aynı minnettar gülümsemesini ona döndüren kadına sahte bir sırıtma sundu.

"Onun için çok endişelendim."dedi, endişeli bir tavırla. "Onu görmek için sabırsızlanıyorum."

Kadın afalladı.

"A-e... Eldoris yukarıda. Şimdi aşağı iner."

"Yo yo... O inmesin. Ben bilirim, yorgundur şimdi o. Damiano yukarı çıkıp bakar."

Kadın ne diyeceğini bilemedi. Arkasındaki kapının önünde duran hizmetliye döndü.

"Tatlım, Sir Damiano'ya yolu göster."

Wolfsbane Prophecy - Larry - OmegaverseHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin