depresif•bxb

1

Doruk: Annem hep derdi ki..

Doruk: Sevgi gösterdiğin sürece , kimse canını yakmak istemez.

Doruk: Ben sana bütün kalbimi , sevgimi gösterdim Dağhan.

Doruk: Canımı acıtmazsın sandım aklıma bile gelmedi.

Doruk: Sen..

Dağhan: Doruk..

Doruk: Sen nasıl kalbimi paramparça edebildin ki?

Doruk: Sana kızamıyorum bile. Sen bu kadar mükemmelken , benim acizliğim sana haksızlık olmalı.

Dağhan: Doruk lütfen. Ben böyle olmasını istemedim. Seni kırmak bile istemedim.

Doruk: Beni aldatırken de kırmak istemiyor muydun? Kırmak istemeyen hâlin bu mu?

Dağhan: Seninle yapabilirim sandım. Seni seviyorum yemin ederim.

Dağhan: Ama bu arkadaşça bir sevgiymiş.

Doruk: O kıza aşık mısın?

Dağhan: Seviyorum. Aşık olduğumdan emin değilim.

Dağhan: Böyle öğrenmen kötü oldu farkındayım. Ne desen haklısın ama.. ben sana arkadaş olarak değer veriyorum. Ne kadar bencilce gelse de , hayatımda olmanı istiyorum. Yeri geldiğinde dertleşmek , beraber mutlu olmak istiyorum. Tek sorun bunu "sevgililik" adı altında yapmak istememem.

Dağhan: Umarım beni anlarsın.

Doruk: Ben sana arkadaşça duygular beslemiyorken , mümkün değil.

Dağhan: Zamanla anlayacaksın.

Doruk: Neyi?

Dağhan: Bana aşık olmadığını.

Doruk: Bunu bilemezsin.

Doruk: Şimdi , seni engelleyeceğim.

Doruk: Bana yazmanı istemiyorum.

Doruk: Umarım beni anlarsın.